Νεοέλληνες και Καναδοί, Διαμετρικά Αντίθετες Νοοτροπίες

Ζήτημα Νοοτροπίας επί τη βάσει διαμετρικά αντιθέτων κοσμοαντιλήψεων και εικόνας του ανθρώπου (Κάποιος έχει αναρτήσει στην Καθημερινή ένα κείμενο σε στυλ λιβέλλου και ελεγείας)

Αξιολόγηση : Σε γενικές γραμμές αντικατοπτρίζει τον βαλκανοανατόλικο τρόπο της σκέψης και του συναισθήματος που σημαίνει μίαν ανεπαρκώς εξελιγμένη κοσμοαντίληψη και εικόνα του ανθρώπου.

Εν μέρει παρατηρήσεις :

α) Πρόκειται για ένα άκρως συναισθηματικό κράμα αποτελούμενο απο τα εξής καθοριστικά στοιχεία : αποτυχία, παράπονο, θυμός, εθνικός αυτοβαυκαλισμός, υπεραυτοεκτίμηση-τελεία έλλειψη αυτογνωσίας, υποκειμενισμός, εθνική αλαζονεία, ολίγον τι ρατσισμός, υποτίμηση των άλλων λαών, υπερσουρεαλισμός, συμπλέγματα κατωτερότητας έναντι των Ευρωπαίων, μεμψιμοιρία, μυθοεθισμός και ηρωοεθισμός.
β) Σύμφωνα με την δημοκριτική Θεωρία του Αντικατοπτρισμού σημειώνεται μία τεθλασμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας.
γ) Διαπιστώνουμε πέραν τούτου έλλειψη αισιοδοξίας, δυναμικότητας και δημιουργικότητας.
δ) Οταν ήμουν φοιτητής στο πρώτο ήμισι της δεκαετίας του  των 60 του παρελθόντος αιώνα αγόρασα ένα σχετικά μεγάλο επιστημονικό βιβλίο με τον τίτλο “Ουτοπίες την ιστορία της ανθρωπότητας” . Σε σύγκριση με τις γνωστές κοινωνικοπολιτικές ουτοπίες στα παρελθόντα 3 500 έτη αυτό το κείμενο αποτελεί το πολύ ένα μείγμα από κλαψούρισμα και λίβελλο.
δ) Μέσω τέτοιων εξωπραγματικών και κάπως παροξυστικών απόψεων δεν είναι δυνατόν να επιτευθεί η επίλυση υπαρχόντων προβλημάτων , ούτε μπορεί να οικοδομηθεί κάτι το νέο.

(Απάντησε ένας Ελληνας απόδημος απο τον Καναδά με  έναν Υμνο για την περιοχή , όπου ζει. Απαντώ ).

Αγαπητέ Χάρη : Το δικό σου άσμα είναι ακριβώς το αντίθετο από την ελεγεία και τον λίβελλο. Εκφράζει τις αξίες, τον τρόπο βίου και σκέψης ενός άλλου αστερισμού και δη δυναμικότητα, εργατικότητα, δημιουργικότητα, οργανοτικότητα, μεθοδικότητα, αποτελεσματικότητα, αυτοσεβασμό, αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια για τις επιτεύξεις, αισιοδοξία και πραγματικό ανθρωπισμό.
Εγείρεται το βασικό ερώτημα, εάν οι  διαφορετικές παραδόσεις, στην Ελλάδα η ορθόδοξη, στον Καναδά η προτεσταντική ( ΗΘΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ της ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ και της ΕΠΙΤΕΥΞΗΣ) σε ό,τι αφορά την κοσμοαντίληψη και την εικόνα του ανθρώπου παίζουν κάποιον ρόλο. Μόνον όποιος ζει σε προστεσταντικές χώρες είναι σε θέση να απαντήσει το παραπάνω ερώτημα.

Οι άλλοι που δεν βγήκαν ποτέ από την Ελλάδα, ζουν στον δικό τους κόσμο γεμάτο με θρύλους , παραμύθια, σουρεαλισμό, αυτοβαυκαλισμό, φαντασιοπληξίες, εν μέρει και σκοταδισμό. Το τραγικό είναι, που ούτε καν αντιλαμβάνονται την κατάστασή τους. Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε και εδώ σε μερικά σχόλια. Καθημερινή (30.8.15)