Ράμφος Στέλιος, Σύντομη Αξιολόγηση

Το έργο του κ. Στέλιου Ράμφου (Ρ.) μου είναι γνωστό ιδιαιτέρως από τα δύο του βιβλία „Ο καημός του ενός“ , „Το αδιανόητο τίποτα“ και από ακόμη τέσσερα νεώτερα βιβλία καθώς και από τις πολυάριθμες διαλέξεις και συνεντεύξεις του. Ας μου επιτραπεί να διατυπώσω την εντύπωσή μου .
Ο Ρ. είναι πολύ παραγωγικός και σε μεγάλο βαθμό δημιουργικός. Έτσι διαφέρει κατά πολύ από άλλους Έλληνες επιστήμονες, οι οπίοι εργάζονται άμεσα σε πανεπιστήμια και άλλες ανώτατες σχολές. Τοιουτοτρόπως έχει περισσότερη εσωτερική γαλήνη ως προϋπόθεση για δημιουργική επιστημονική εργασία. Σε σύγκριση με αυτόν είναι οι περισσότεροι Έλληνες πανεπιστημιακοί repetitores (επαναλαμβάνουν τις θεωρίες άλλων).

Ο Ρ. έχει κατορθώσει ως πρώτος Έλληνας στοχαστής να διεισδύσει στα κατάβαθα της νεοελληνικής ψυχής . Η άποψή του περί της εικόνας του ανθρώπου του Νεοέλληνα είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και πείθει. Κάτι το λογικότερο δεν διάβασα έως τώρα. Αναμφιβόλως είναι οι λίαν επιτυχείς μελέτες του κατάλληλες για να κατανοήσουμε καλύτερα τον βασικό κώδικα συμπεριφοράς του Νεοέλληνα. Για αυτό δέον να ασθανόμαστε ευγνώμονες απέναντί του.
Και όμως ας μου επιτρέψει να του κάνω τρεις ίσως απαραίτητες συστάσεις, : Η πρώτη σύσταση αφορά την εφαρμογή της συγκριτικής μεθόδου όχι μόνον με  την εικόνα ανθρώπου του Προτεσταντισμού , αλλα εκτενέστερα και του Καθολικισμού. Η δεύτερη αφορά την ενασχόληση με την εικόνα ανθρώπου και άλλων κύκλων πολιτισμού, π.χ. του Κονφουκιανισμού, του Ισλάμ και του Ινδουϊσμού. Η τρίτη αφορά την μανιχαϊστική μέθοδό του (φως-σκοτάδι), ενώ στην πραγατικότητα σημειώνονται ο αυγερινός και το δειλινό.Το Βήμα,2015