Ρατσισμός, Φυλετικές Διακρίσεις
Φυλή ή Ράτσα ;
Διεθνώς έχει καθιερωθεί η έννοια ράτσα, που είναι αραβογενής (ra`s : προέλευση) και την οποία έχει παραλάβει πρώτα η ισπανική γλώσσα ως νεολατινική (raza ; καθαρή, ανώτερη) και βαθμιαία έχινε γνωστή σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες ( γαλλ. και αγγλ. : rαce, ιταλ. : razzα , πορτογ. : raça.
Η λατινική γλώσσα είχε τν παρόμοια λέξη tribas (γεν. Tribadis), ενώ η αγγλική γλώσσα ξέρει και την έννοια breed.
Ση μαντικότερο είναι ότι τα καθοριστικά διεθνή ντοκουμέντα περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων , όπως π.χ. η Γενική Διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα απο 1948 (παράγρ. 2), η Διεθνής Σύμβαση για τα αστικά και τα πολιτικά δικαιώματα από 1966 (παράγρ.4) και η Διεθνής Σύμβαση για την έκλειψη όλων των μορφών της ρατσιστικής διάκρισης απο το 1965 έχουν ως αφετηρία την ύπαρξη ρατσών (φυλών με άλλη σημασία) ως αντικειμενικό φαινόμενο.
Ο Αφρικανικός Χάρτης για τα δικαιώματα των ανθρώπων και των λαών από το 1981 χρησιμοποιεί τις έννοιες ράτσα, εθνοτικές ομάδες (για τους λατινομαθείς gentes), ΧΡΩΜΑ της ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ και εθνική προέλευση με σκοπό να μην γίνονται διακρίσεις.
Συμπέρασμα : Δεν είναι ρατσιστικό, όταν αναφέρουμε την ύπαρξη των διαφορετικών ρατσών ως κάτι ο δεδομένο χωρίς φυσικά να κάνουμε φυλετικές διακρίσεις.
Από το 1966 υπάρχει μία διεθνής σύμβαση κατά των φυλετικών διακρίσεων. Από το 1969 ισχύει αυτή σχεδόν σε όλον τον κόσμο.
Ένας απο τους μεταπτυχιακούς μου έχει συγγράψει και επιτυχώς υπερασπίσει το δoκτοράτο του επί ειδικών πτυχών του προβλήματος, το οποίο είναι στα πλαίσια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντικείμενο πανεπιστημιακών διαλέξεων.
Ο ρατσισμός έχει δημιουργηθε τον 19ο αι. στην Γαλλία με τον σκοπό να διακαιολογηθεί η αποικιοκρατικοποίηση της Αλγερίας . Στην δεκαετία του 30 του παρελθόντος αιώνα την παρέλαβαν οι Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές και την έκαναν γενική βάση της ιδεολογίας τους, η οποία έχει οδηγήσει στις γνωστές βαρβαρότητες και κτηνωδίες.
Ο ρατσισμός είναι μία ιδεολογία, η οποία βγάζει από την αντικειμενική διαφορετικότητα των ανθρωπίνων φυλών συμπεράσματα υποτιμητικής αξιολόγησης, για να τους συμπεριφέρεται διαφορετικά ( φυλετική διάκριση ).
Μια τέτοια συμπεριφορά αντίθεται στα ανθρώπινα δικαιώματα πολιτικού, οικονομκού και πολιτισμικού χαρακτήρα.
Σύμφωνα με το άρθρο 4(α) απαιτεί η Σύμβαση από τα κράτη-μέλη των Ηνωμένων εθνών να τιμωρούν επί τη βάσει νόμου την διάδοση ρατσιστικών ιδεών. Σχεδόν όλα τα κράτη έχουν εκδόσει τέτοιους νόμους.
Το άρθρο (β) απαιτεί από τα κράτη να απαγορεύσουν όλες τις ρατσιστικές οργανώσεις.
Το άρθρο 7 υποχρεώνει τα κράτη να λάβουν άμεσα μέτρα στα πεδία της παιδείας, του πολιτισμού και της πληροφόρησης με σκοπό να παραγκωνισθούν δια παντός οι ρατσιστικές αντιλήψεις και να προωθειθούν η φιλία μεταξύ των φυλών και των λαών.
Ήδη η γενική βάση του Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου, η Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών, απαγορεύει τον ρατσισμό.
Όταν έρχομαι το καλοκαίρι στην γενέτειρά μου για διακοπές ακούω τόσο πρωτόγονα ρατσιστικά σχόλια, που ανατριχιάζω. Αναγκάζομαι να συμμετάσχω στις “συζητήσεις” με σκοπό να αποδείξω , ότι οι ρατσιστικές αντιλήψεις είναι τελείως εσφαλμένες και άδικες.
Φυσικά εκπλάγονται οι συνομιλητές, όταν μαθαίνουν , ότι από τους πολυάριθμους πτυχιακούς και μεταπτυχιακούς μου ένας Αφρικaνός υπεράσπισε την πτυχιακή διατριβή καθώς αργότερα και την διδακτορική διατριβή του με “Αριστα” (“Summa cum laude”). Αυτό έγινε στην επιστήμη του Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου ύστερα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο σε ένα Πανεπιστήμιο με ιστορία 600 ετών και με πέντε βραβεία Νομπέλ κοκ. μόνον δυό φορές. Ύστερα από τέτοιες πληροφορίες γίνονται πολύ προσεκτικοί.
Το πρόβλημα όμως είναι, αν κάθε έκφραση γνώμης αποκτά την ποιότητα μίας ρατσιστικής τοποθέτησης, την οποία μπορεί κανείς να διαπιστώσει σε μεγάλη αφθονία ( πραγματικοί οχετοί ) στα Blogs των αποκλειστικά ηλεκτρονικών εφημερίδων στο διαδίκτυο. Το απίστευτο είναι, ότι τέτοια τερατώδη πράγματα δημοσιεύονται.
Έχω όμως επίσης διαπιστώσει, ότι στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης έχει δημιουργηθεί μία τελείως διαφορετική “Κουλτούρα” έκφρασης, της οποίας τα καθοριστικά χαρακτηριστικά είναι η αθυροστομία, η μεγαλοστομία, η επιπολαιότητα, η θρασύτητα, η ελαφρότητα, μία αμετροέπεια σε επίπεδο της αρχαίας Υβρεως και ένας παρανοϊκός υπερεξυπνακισμός : Ολοι τα ξέρουν όλα.
Μία ελληνίδα αθλήτρια που επρόκειτο να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς αγώνες είναι ένα από τα πολυάριθμα θύματα αυτής της νοοτροπίας. Μάλλον δεν έχει συνειδητοποιήσει, ότι είπε κάτι το ρατσιστικό. Κατόπιν ζήτησε συγγνώμη μεν , αλλά ήταν πολύ αργά. Αλλά μία τέτοια τοποθέτηση αντιτίθεται στα ολυμπιακά ιδεώδη.
Από την άλλη μεριά δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια για τα πολυάριθμα εγκλήματα μερικών παράνομων μεταναστών. Εδώ πρόκειται όμως για ένα άλλο θέμα.
Δημοσιευθέν από το 2012 συχνά στον στον ηλεκτρονικό τύπο (Καθημερινή, Το Βήμα, Τα Νέα, Το Πρώτο Θέμα και στην iefimerida). Καθημερινή (8.5.19)