Δηλώσεις Πολιτικών, Αποκωδικοποίηση, Γαλλοκεντρισμός
Συστατικό στοιχείο του πανεπιστημιακού μαθήματος της Διπλωματίας είναι η κατάλληλη αποκωδικοποίηση της πολιτικής και διπλωματικής γλώσσας, γιατί τα λεγόμενα είναι μόνον η κορυφή ενός παγόβουνου. Τα σπουδαιότερα είναι συνήθως εκουσίως κωδικοποιημένα η δεν αναφέρονται.
Η ανίχνευση των “αποκρύφων” προϋποθέτει συστηματικές γνώσεις σε πολλά πεδία, π.χ. στην ιστορία, στον πολιτισμό, στην νοοτροπία κτλ. καθώς και στον παραμελημένο τομέα της μεθοδολογικής προσέγγισης.
1. Ποιός έχει διατυπώσει την υποτιμητική γνώμη του περί των Νεοελλήνων ;
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας και ένας από τους κορυφαίους πολιτικούς και κρατικούς άνδρες της Ευρώπης , ο αριστοκρατικής καταγωγής Βαλερί Ζισκάν Ντ Εστέν ( ΒΖΝΣ), ο οποίος στο παρόν δεν ασκεί ουδεμία επιρροή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Γάλλων αριστοκρατών είναι μία τάση προς υπεροψία έναντι του απλού λαού καθώς και έναντι άλλων λαών και ιδιαιτέρως των βαλκανικών , κάτι που έχει στην Γαλλία παράδοση.
Αυτό έχει ως υπόβαθρο έναν συνήθως αφόρητο γαλλοκεντρισμό, ο οποίος ίσως να είναι κατανοητός για την εποχή μεταξύ του 17ου και των αρχών του 20ου αι., όταν η Γαλλία ήταν αληθώς το παγκόσμιο κέντρο πολιτισμού και εκτός τούτου μία από τις διεθνείς μεγαλοδυνάμεις.
Ύστερα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και ειδικά ύστερα από την κατάρρευση του αποικιοκρατικού συστήματος όμως η Γαλλία είναι σε διεθνή κλίμακα μία μεσοδύναμη , στον στρατιωτικό τομέα λόγο του ατομικού εξοπλισμού μία ευρωπαϊκή μεγαλοδύναμη , αλλά στο πιό σημαντικό τομέα των οικονομικών και της βιομηχανίας η δεύτερη χώρα της ΕΕ, αλλά με τεράστια οικονομικά προβλήματα.
Το μεγάλο σχέδιο της δημιουργίας μίας ενωμένης Ευρώπης υπό την ηγεμονία της Γαλλίας έχει δια παντός αποτύχει. Ήδη άρχισαν οι ιθύνοντες Γάλλοι πολιτικοί να προσαρμόζονται βαθμιαία στην απογοητευτική πραγματικότητα, αλλά δήλον εστί , ότι διακατέχονται ακόμη από το πνεύμα μιας κάποιας “ανωτερότητας”, δηλαδή έχουν μεγάλες ψευδαισθήσεις, σε ό,τι αφορά τον εαυτό τους.
Εκφέρουν συνήθως βαρύγδουπα και πολλές φορές μεγαλόστομα και θεατραλίστικα την γνώμη τους σε σπουδαία διεθνή και σε ευρωπαϊκά προβλήματα και έχουν την απατηλή πεποίθηση, ότι οι άλλοι λαοί χρειάζονται οπωσδήποτε τις συμβουλές τους.
Ιδίως όταν Γάλλοι πολιτικοί ασκούν σημαντικά λειτουργήματα σε ευρωπαϊκό και σε διεθνές επίπεδο προσπαθούν με κάθε τρόπο να εστιάζονται στο επίκεντρο της προσοχής (π. χ. Σαρκοζύ, Τρισέ, Λανγκάρντ κ.α.).
Ο τωρινός πρόεδρος Ολάντ άρχισε μεν με μεγαλοστομίες ειδικά στις γαλλογερμανικές σχέσεις, αλλά έγινε πιό προσεκτικός, γιατί η οικονομική θέση της Γαλλίας είναι σε σύγκριση με την γερμανική στην ουσία ανίσχυρη.
Ενώ η Γερμανία έχει ήδη πραγματοποιήσει εκουσίως τις απαραίτητες δομικές μεταρρυθμίσεις και απέκτεισε αναμφίβολα μεγάλη παραγωγικότητα και επιβλητική ανταγωνιστικότητα στις διεθνής οικονομικές και εμπορικές σχέσεις , η Γαλλία δεν έκανε απολύτως καμία μεταρρύθμιση !
Ας υπενθυμίσουμε, ότι η Γαλλία είναι από ανέκαθεν το πρότυπο για την Ελλάδα , ίσως γιατί μας συνδέει η μεσογειακή νοοτροπία (π.χ.απόλαυση της ζωής, αρχή της ήσσονος προσπάθειας, ρωμαντισμός, υπερσυναισθηματισμός μεγαλοστομία, αθυροστομία, εξυπνακισμός ,ψευδαισθήσεις κοκ.) .
2. Τί είπε ο ΒΖΝΣ ; Στα Γαλλικά είπε ότι η Ελλάδα ανήκει στον Orient που κατά λέξη μεταφράζεται μεν ως Ανατολή, αλλά σε συνδυασμό με την είσοδο της Ελλάδας στην “Ευρώπη” σημαίνει κάτι το πολύ υποτιμητικό, σχεδόν προσβλητικό, γιατί εννοεί χώρα καθυστερημένη , ανεπαρκώς πολιτισμένη, με ανατολίτικη νοοτροπία ( ραχάτι, απείθαρχοι, χαοτικοί, έλλειψη κρατικής και νομικής συνείδησης, διεφθαρμένοι , απατεώνες ( Grec σημαίνει στα γαλλικά λεξικά απατεώνας), ψεύτης, αναξιόπιστος κτλ. ! ).
Είναι αληθές, ότι οι περισσότεροι ερωπαϊκοί λαοί διαφοροποιούν τους Νεοέλληνες από τους Αρχαίους Έλληνες, πράγμα που οι Ρωμαίοι κατακτητές έκαναν ήδη στα μέσα του 1ου αι. π.Χ., όταν είχαν εφεύρει την λίαν προσβλητική έννοια Graeculus ( Γραικύλος, τιποτένιος Έλληνας, απάξιος των Αρχαίων Ελλήνων, εδώ λανθάνει το Ετυμολογικό Λεξικό Μπαμπινιώτη, 2010).
Αυτά διδάσκονται στα ευρωπαϊκά σχολεία της μέσης εκπαίδευσης, τέτοια ακούμε στις ευρωπαϊκές χώρες συχνά και δεν τους πολυενδιαφέρει, τι γνώμη έχουμε εμείς περί του ευτού μας.
3. Διατι μίλησε ο ΒΖΝΣ τόσο προσβλητικά για την Ελλάδα ;
α ) Είπε αυτά που σκέπτονται πολλοί Γάλλοι και άλλοι Ευρωπαίοι. Δηλαδή κατά την γνώμη του έχει διατυπώσει κάτι το γνωστό και αυτονόητο.
β ) Από ψυχολογική άποψη προϋποθέτει ο αυτοαναβιβασμός την ταπείνωση του άλλου.
γ ) Ως αριστοκράτης θα έλεγε οπωσδήποτε τα ίδια και περί ενός άλλου βαλκανικού λαού.
δ) Ενώ ο Γερμανός πολιτικός Χέλμουτ Σμιντ είναι πάρα πολύ μορφωμένος, ασχολείται και με άλλους πολιτισμούς, είναι π.χ. δεινός γνώστης της αρχαίας ελληνικής καθώς και της αρχαίας κινεζικής φιλοσοφίας (!) και πέραν τούτου συγγράφει αξιόλογα βιβλία και δεν έχει εκφρασθεί έως τώρα ουδόλως περιφρονητικά περί άλλων λαών, έχει η λεκτική ενασχόληση του Γάλλου αριστοκράτη, όπως φαίνεται, πιό εύκολα και ανέξοδα αντικείμενα.
Εκτός τούτου υφίσταται μία τεράστια διαφορά μεταξύ του προτεστάντη Σμιντ (σεμνότητα) και του καθολικού ( μεγαλοστομία) ΒΖΝΣ (Ιδέ εδώ στο Μπλογκ μου τα άρθρα “Γαλλία, Γερμανία Διαφορετικές Νοοτροπίες”, “Ελλάς, Ανατολή , Δύση”.
Δημοσιευθέν από το 2012 συχνά στον ηλεκτρονικό τύπο (Καθημερινή, Το Βήμα, Το Πρώτο Θέμα, iefimerida, Tα Νέα).