Υπερεκτίμηση του ρωσικού στρατού

Στην ιστορία, ο ρωσικός στρατός έχει ως επί το πλείστον υπερεκτιμηθεί. Ορισμένες από τις ήττες αυτού του στρατού θα αναφερθούν παρακάτω: Ο ιαπωνικό-ρωσικός πόλεμος του 1905 έληξε με συντριπτική ήττα του ρωσικού στρατού. Αυτό είχε ιστορική σημασία, διότι ήταν η πρώτη φορά που ένα ασιατικό κράτος κατάφερε να νικήσει ένα μεγάλο ευρωπαϊκό κράτος. Ο επιθετικός πόλεμος της Σοβιετικής Ρωσίας κατά της Πολωνίας από το 1919-1921 έληξε με πολωνική νίκη.Ο επιθετικός πόλεμος της Σοβιετικής Ένωσης κατά της Φινλανδίας το χειμώνα του 1939 κατέληξε με νίκη της Ρωσίας, αλλά μέσω τεραστίων προσπαθειών της Ρωσίας και με πολυάριθμους νεκρούς (σχεδόν 50% του στρατού, πάνω από 200 χιλιάδες). Η σοβιετική στρατιωτική επέμβαση στο Αφγανιστάν το 1979 κατέληξε το 1989 για την τότε υπερδύναμη ΕΣΣΔ σε ήττα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, έχει αποδειχθεί, ότι τα μικρότερα κράτη που διεξάγουν αμυντικό πόλεμο μπορούν να είναι αρκετά επιτυχημένα. Θεωρητικά, αυτό θα μπορούσε να υποτεθεί και στην περίπτωση του ηρωικά μαχόμενου ουκρανικού στρατού, ο οποίος άλλωστε διαθέτει εν μέρει σύγχρονα όπλα από τη Δύση. Γνωρίζει πολύ καλά ότι διακυβεύεται η ύπαρξη του ουκρανικού έθνους. Αυτό καθιστά το κίνητρο ιδιαίτερα υψηλό. δημοσ. στα Γερμανικά σε: Zeit, Focus, Neue Zürcher Zeitung, Stern, Wiener Zeitung (18.3.22), Süddeutsche Zeitung (22.3.22)