Αλφάβητο Ελληνικό, Προελευση, Ποντιακά, Συνωμοσιολογία,Λατινικό, Περί του ελληνικού αλφάβητου

Σε ένα ειδικό βιβλίο ( Carl Faulmann, Schriftzeichen und Alphabete aller Zeiten und Völker, Wien 1878) αναφέρονται όλα τα τοπικά αρχαία ελληνικά αλφάβητα που προϋπήρχαν του γνωστού τελικού αλφαβήτου στις εξής πόλεις : Αλικαρνασσός, Μίλητος, Θήρα, Μήλος, Αργος , Κόρινθος, Κέρκυρα, Ανακτόριον, Κρήτη, Αθήνα (αρχαιότερο, νεότερο), Εύβοια, Βοητία, Λοκρίς, Θεσσαλία, Λακωνία, Αρκαδία, Ελις και αχαϊκές αποκίες.
Διεπίστωσα πολλές διαφορές μεταξύ των τοπικών αλφαβήτων. Το Γ γραφόταν π.χ. έτσι στην Αλικαρνασσό, στην Μίλητο,στη Μήλο, Βοητία, ενμέρει στην Εύβοια, Λοκρίδα και Θεσσαλία.
Το Γ γραφόταν σαν C στην Κόρινθο, στο Ανακτόριον, ενμέρει στην Λοκρίδα, και στην Αρκαδία. Στην Αθήνα γαφόταν σαν Λ.
Το Δ γραφόταν σαν D ενμέρει στην Αθήνα, στο Αργος, στην Βοητία, στην Λακωνία, στην Αρκαδία και στις αχαϊκές αποικίες.
Τα Ε, Ρ, Ι, Λ, Σ και Υ γραφόνταν σε πολλές παραλλαγές.
Στην διεθνή γλωσσολογία είναι κοινός τόπος, ότι Ιωνες έμποροι από την Μίλητο έχουν παραλάβει από τους Φοίνικες και ακριβώς από την πόλη Ugarit το αλφάβητο κλπ. (γνωστά ). Αλλά στην Φοινικία διέθετε σχεδόν κάθε σημαντική πόλη το δικό της αλφάβητο !
Είσης είναι αναγνωρισμένη γνώση, ότι οι Φοίνικες έχουν στηριχθεί στα ιερογλυφικά της Αιγύπτου( απαρχή 3 χιλιάδες έτη π.Χ. ) και όχι στην σφηνωειδή γραφή των Βαβυλωνίων.
Καθημερινή (26.11.2014)

—————————————–

Περί του  ελληνικού Αλφαβήτου, Προέλευση, Μία προσθήκη

1.Οταν πρόκειται για επιστημονικά προβλήματα, ισχύει η αρχή  consensus generalis doctorum et professorum ( γενική ομοφωνία δοκτόρων και καθηγητών). Σε περίπτωση που συγγράφονται λεξικά , εγκυκλοπαίδειες και  εγχειρίδια, εφαρμόζεται αυτή  ή μεθοδική αρχή. Αυτό σημαίνει, ότι δεν είναι συνήθεια  να διατυπώνει κανείς τη γνώμη του, πράγμα που μπορεί να το κάνει σε μία μελέτη σε ένα επιστημονικό περιοδικό ή σε μία εξειδικευμένη μονογραφία. Οι αναφερθείσες πηγές γνώσεων είναι διεθνώς αναγνωρισμένες.

2. Σε κάθε επιστήμη υπάρχουν επιστήμονες που μερικές φορές ασχολούνται στην έρευνα επί δεκαετίες με ένα αντικείμενο. Δηλαδή είναι υπερεξειδικευμένοι. Αυτονοήτως σέβονται οι άλλοι επιστήμονες την γνώμη τους. Αλλά μη επιστήμονες δεν μπορούν να υποδύονται τον ρόλο των ειδικών. Φυσικά είναι δυνατό να γράφουν και να δημοσιεύουν ό,τι θέλουν.

Σημειώνονται πολλοί ερασιτέχνες ιστορικοί, αρχαιολόγοι, εθνολόγοι λωσσολόγοι κλπ. , αλλά σπάνια διαθέτουν επιστημονική  κατάρτηση, ανάλογες ειδικές γνώσεις στον τομέα  τους και στη μεθοδολογία του.  Εχω διαπιστώσει, ότι ιδιαιτέρως σε χώρες της Νότιας Ευρώπης παίζουν σχετικά πολλοί ερασιτέχνες , αλλά κσαι πολλοί τσαρλαστάνοι τον αρχαιολόγο, τον ιστορικό και τον γλωσσολόγο. Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα, αλλά όντως σημειώνονται στηνΕλλάδα πάμπολλοι φαντασιολόγοι.

3. Είναι ζήτημα μεθοδολογικής προσέγγισης να γνωρίζουμε,  ότι οι πρώτοι  πολιτισμού (γεωργία προ 11000, τα κράτη προ  5500, η γραφή προ 5000, οι νόμοι προ 4250 ετών κλπ.) έχουν εμφανισθεί στη Μέση Ανατολή. Περί αυτών των γνώσεων υφίσταται μία γενική ομοφωνία των ειδικών επιστημόνων σε όλον τον κόσμο. Οι πρώτες γραφές και τα πρώτα αλφάβητα έχουν δημιουργηθεί στην Αίγυπτο (ιερογλυφική γραφή ) και στην Σουμερία (σφηνωειδής γραφή).

4.Σε όλους τους φορείς επιστημονικών γνώσεων πρεσβέυεται η άποψη, ότι το ελληνικό αλφάβητο, όπως το γνωρίζουμε εδώ και 2900 έτη, βασίζεται στο φοινικικό αλφάβητο. Αυτό ήταν γνωστότατο σε επιφανείς λόγιους της Αρχαίας Ελλάδας. Είναι γνωστό , ότι προϋπήρχε μία πολύ δύσκολη και μη πρακτική γραφή.

Η φοινικική προέλευση του ελληνικού αλφαβήτου επιβεβαιώνεται και μέσω της ονομασίας των ψηφίων του  στην φοινική γλώσσα.

Κατά σειρά είναι : Πρωτοσημιτικό,Ουγκαριτικό,Φοινικικό

Alep, alpa, alep : Βούς

Beth, beta, bet : οίκος

Gaml, gamla,gimel :ραβδί εκτόξευσης

Dalet, delta,dalet : Θύρα

Haw, ho,he :Παράθυρο

Waw, wo, waw : αγκίστρι

Zen, zeta,zahin : όπλο

Het, hota, het : σχοινί

Tet, tet,tet :ρόδα

Yad, yod, yod : χέρι

Kap, kap, kap: παλάμη

Lamd, lamda,lamel : ραβδί καλλιέργειας

Mem, mem,mem : ύδωρ

Nahsch, nun,nun : φίδι

Samek,samka,samek : στήριγμα

En, ain,ayin : οφθαλμός

Pu, pu,pe : στόμα

Sad, sade,sade : φυτό

Qup, qopa, poph : σχοινίον

Ras, rascha, resch : κεφαλή

Schin, schin, schin : δόντι

Taw, to, taw : οριοθέτηση

Πηγές (αναφέρω μόνο μερικές)

-Peter T. Daniels, William Bright (eds.), The World’s Writing Systems. (1996) ISBN 0-19-507993.
-David Diringer” History of the Alphabet, (1977) ISBN 0-905418-12-3.
-Stephen R. Fischer: A History of Writing. (2005) Reaktion Books CN 136481
-Joel M. Hoffman: In the Beginning: A Short History of the Hebrew Language. (2004) ISBN 0-8147-3654-8.
-Robert K. Logan: -Joseph Naveh: Early History of the Alphabet: an Introduction to West Semitic Epigraphy and Palaeography. (Magnes Press – Hebrew University, Jerusalem, 1982).

Το Βήμα (11.6.15)

——————————————

Ελληνικό Αλφάβητο, Νεολληνικά, Ποντιακά, Λατινικό Αλφάβητο

Το γνωστό ελληνικό Αλφάβητο εφαρμόζεται από τον 9ο αι. π.χ., δηλαδή έχει συνέχεια 2900 ετών. Τα αρχαιότερα, όπως η Γραμμική Α (ουδεμία σχέση με το ελληνικό αλφάβητο και άλλη γλώσσα) και η Γραμμική Β ( ελληνική γλώσσα της μυκηναϊκής εποχής, ηδη προ του φοινικικού αλφαβήτου μερικά ΕΛΛΗΝΙΚΑ στοιχεία) διαφέρουν από το γνωστό αλφάβητο.

Νομίζω , ότι η Νεοελληνική είναι κόρη της Κοινής και εγγονή της Αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αλλά στην τελευταία διαπιστώνουμε μεγάλες διαφορές
π.χ. μεταξύ των ομηρικών κειμένων και των κειμένων της κλασικής εποχής, στην οποία έχουν γραφεί τα αθάνατα φιλοσοφικά και θεατρικά έργα.

Τα Ποντιακά που είναι σύμφωνα και με τον Μπαμπινιώτη μία από τις νεοελληνικές διαλέκτους, εμπεριέχουν πάρα πολλές λέξεις και γραμματικά στοιχεία της Ιωνικής διαλέκτου. Περί αυτού υπάρχει ολόκληρη διδακτορική διατριβή, η οποία έχει υπερασπισθεί ήδη στα τέλη του 19ου αι. από έναν λόγιο Τραπεζούντιο στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας. Οταν την διάβασα, συγκινήθηκα και αισθάνθηκα υπερηφάνεια ως Πόντιος Τραπεζούντιος πολύ. Και αυτό είναι μία γλωσσική συνέχεια αιώνων φυσικά συνδιασμένη με παραλλαγές.

Τα Ιταλικά έχουν απομακρυνθεί πολύ από τα Λατινικά. Ως κόρη των Λατινικών θεωρούνται πρωτίστως τα Πορτογαλλικά ( στην γλωσσολογία τα ονομάζουν “εκβιασμένα Λατινικά”).

Κατά τα άλλα μπορεί ο λατινομαθής να μάθει σχετικά γρήγορα τις νεολατινικές ή ρωμανικές γλώσσες ( πρωτίστως τις προαναφερθείσες καθώς και τα Γαλλικά και τα Ρουμανικά ).
Η γλώσσα είναι συστατικό στοιχείο της εθνικής και πολιτιστικής μας ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ και της ιστορικής συνείδησης.

Καθημερινή ( 17.1.16 )

——————————————————–

Αλφάβητο, Γλωσσολόγοι, Συνωμοσιολογία

1. Το θέμα του Αλφαβήτου και γενικά της γλώσσας είναι αποκλειστικά επιστημονικό και δη γλωσσολογικό.
Πάνω από μισόν αιώνα μελετώ συστηματικά συγγράμματα περί τέτοιων θεμάτων και περί άλλων ινδοευρωπϊκών γλωσσών και σε ξένες γλώσσες.
Ποτέ δεν έχω διαπιστώσει, ότι υπάρχουν πληρωμένοι γλωσσολόγοι.

2.Αμφιβάλλω, ότι υπάρχουν διεθνώς “σκοτεινές δυνάμεις ” που δήθεν επιδιώκουν να καταστρέψουν τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ. Μάλλον πρόκειται για εκφάνσεις της συνωμοσιολογίας και κινδυνολογίας.
Εμείς οι ίδιοι τον καταστρέφουμε !
3..Εκτιμώ πολύ αυτούς που διψούν για μάθηση (“Γηράσκω αεί διδασκόμενος” και ” Υψίστη ευτυχία του ανθρώπου γνώσις εστί”.

Το Βήμα (13.6.15)