Η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία που υπαγόταν στο Πατριαρχείο της Μόσχας ανακοίνωσε την Παρασκευή (27/5) ότι διακόπτει τη σχέση της με τη Ρωσία.

-Ukraine, Einheits- oder Bundesstaat ? Ουκρανία και Κριμαία

Hierbei geht es um das punctum quaestionis (Kern der Frage) des gegenwärtigen ukrainischen Problems. Aus verschiedenen wohlbekannten Gründen wie z.B. unterschiedliche Konfession und Sprache, allgemein kulturelle Tradition zwischen der West- und der Ost-Ukraine , aber auch aus praktischen Gründen, hat sich die Form des ukrainischen Einheitsstaates als mißlungener Versuch erwiesen.

Normalerweise hätte man bereits vor dem Beginn der Separationsbestrebungen mit militärischen Mitteln die Möglichkeit der Gewährung eines angemessenen Autonomie-Status an die russischsprachige Ost-Ukraine in Betracht ziehen müssen. Diese Lösung scheint wohl nicht mehr aktuell zu sein, obwohl die nationalistischen Kräfte sogar auch dies ablehnen würden.

Die beste Lösung wäre natürlich auf der Grundlage einer neuen Verfassung eine völlig neue staatliche Struktur im Sinne einer Föderation (Bundesstaat), wie dies allerdings in Staaten mit demokratischer Tradition übrig ist.

Zuerst ist jedoch das Zurückdrängen des verhängnisvollen Einflusses der faschistoiden und ultranationalistischen Kräfte in der Wet-Ukraine die conditio sine qua non für diese dem Wesen nach endgültige Lösung des ukrainischen Staatsproblems. Völkerrechtler

Frankfurter Allgemeine Zeitung ( , 7.7.14. ),  Neue Zürcher Zeitung (29.7.14. ) und Tagesspiegel (6.8.14), Die Zeit (12.8.14), (alle elektronische Ausgabe).

-Ουκρανία και Κριμαία από εθνολογική άποψη
Ουκρανία : Η περιοχή της σημερινής Ουκρανίας έχει εποικισθεί προ περίπου 7500 ετών από γεωργούς προερχόμενους από την την Μικρά Ασία. Το έδαφός της ήταν και είναι ακόμη ιδανικό για την καλλιέργεια σιτηρών. Μεταξύ της 3ης και 4ης χιλιετερίδας έλαβε χώραν η κάθοδος των δυτικών ινδοευρωπαϊκών (Χάτεμ) βαλτικών φύλων. Τον 8ο αι. π.Χ. έχει εποικισθεί από τους ανατολικούς Ινδοευρωπαίους (Σάτεμ) , τους πολεμικούς νομάδες Κιμέριους ( οι Αμαζόνες ανήκουν σε αυτούς ), 200 χρόνια αργότερα κατεύθασαν οι Σκύθες, οι οποίοι ανήκαν επίσης στους ανατολικούς Ινδοευρωπαίους και ήταν ενμέρει νομάδες ( αυτονομασία «οι βασιλικοί»), αλλά και επιτυχείς γεωργοί. Από αυτούς εισήγαγαν στην ιστορική εποχή οι αρχαίοι Ελληνες σιτάρι και εξήγαγαν κεραμεικά προϊόντα, κρασί και λάδι. Επίσης οι περισσότεροι αστυνομικοί στην αρχαία Αθήνα ήταν Σκύθες δούλοι από την Ουκρανία (Σκυθία). Περίπου τον 3οαι. π.Χ. κατέκτησαν την περιοχή οι ποιό δυναμικοί και μαχητικοί μογγολικοί Σαυρομάτες. Μεταξύ του 6ου και του 5ου αι. π.Χ. έφθασαν Ελληνες άποικοι φέρνοντας τον κατά πολύ ανώτερο ελληνικό πολιτισμό. Μεταξύ του 5ου. και του 6ου αι. μ.Χ. έχει συντελεσθεί η κάθοδος σλαβικών φύλων , τον 8οαι. εμφανίσθηκαν οι πρώτοι Βαρέγγοι κατ αρχάς σαν ειρηνική έμποροι και κατόπιν σαν δεινοί πολεμιστές (γνωστοί στην Ευρώπη σαν Νορμάνοι) προερχόμενοι από την Σουηδία, οι οποίοι ίδρυσαν το πρώτο ανατολικό σλαβικό κράτος με πρωτεύουσα το Κίεβο, ανέλαβαν την διακυβέρνηση του κράτους και βαθμιαία αναμείχθηκαν με τους Σλάβους. Το εθνωνύμιο Ρώσος είναι σκανδιναβικής προέλευσης. Οι «Ρώσοι του Κιέβου» ( επιστημονικός όρος ) ήταν γενικά οι πρώτοι Ρώσοι, οι οποίοι παρέλαβαν από τους Ελληνοβυζαντινούς την θρησκεία, τον πολιτισμό και πολλά ελληνικά ονόματα. Οι πρώτοι ιερείς και επίσκοποι ήταν Ελληνες. Αλλά από ιστορικούς λόγους έχει επικρατήσει στην εποχή του Μεσαίωνα στην Δυτική Ουκρανία ο Ρωμαιοκαθολικισμός Τον Μεσαίωνα έφθασαν Ελληνες από την Πελοπόννησο και από τον 18ο έως τις αρχές του 20ου αι. μετοίκησαν δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων από τον Πόντο ( μεταξύ πολλών η περίφημη ποντιακή οικογένεια των Υψηλάντηδων). Κάθε επισκέπτης του Κιέβου μπορεί να διαπιστώσει στις φυσιογνωμίες των κατοίκων, ότι οι σημερινοί Ουκρανοί είναι από εθνολογική άποψη ένα μεγάλο κράμα εθνών και φύλων.
Κριμαία : Σχεδόν όπως παραπάνω με μερικές διαφορές : Οι Ελληνες την εποίκησαν προερχόμεοι από τον Πόντο ήδη προ 2600 ετών, δηλαδή 1100 χρόνια προ των Σλάβων ! Τον 5οαι. κάθοδος των σουηδικών Γότθων, τον 12οαι. Τάταροι (κράμα από Μογγόλους, Βούλγαρους του Βόλγα, Κουμάνους και Πετσενέγους, αλλά μιλούν τούρκικα) σαν κατακτηκές, λίγο αργότερα κατέκτησαν οι οσμανλήδες Τούρκοι την περιοχή. Υπό την αυτοκράτειρα Αικατερίνη (18ος αι.) έγινε η κατάκτηση από την Ρωσία. Η Κριμαία έμεινε ρωσική, ώσπου ο ηγέτης της Σοβιετικής Ενωσης Νικήτα Χρουστσόφ (Ουκρανός) την παρεχώρησε στην Ουκρανία, που τότε ανήκε στην Σοβιετική Ενωση !
Στην Ουκρανία ζουν περίπου 140 χιλ. Ελληνες, οι οποίοι μιλούν ποντιακά, νεοελληνικά, ρωσικά και ουκρανικά.
.Πηγές : E. Lips et alt., Völkerkunde für jedermann, Leipzig, 1966 ; J. Guter, Das große Lexikon der Völker, Köln ; M. Gibutas, Die Balten, München, 2008 ; R. Schmoeckel, Die Indoeropäer, Bergisch Gladbach, 1999 .

-Ουκρανία και Κριμαία, Ιστορικά Εθνολογικά

Η περιοχή της σημερινής Ουκρανίας έχει εποικισθεί προ περίπου 7500 ετών από γεωργούς προερχόμενους από την την Μικρά Ασία. Το έδαφός της ήταν και είναι ακόμη ιδανικό για την καλλιέργεια σιτηρών.
Μεταξύ της 3ης και 4ης χιλιετερίδας έλαβε χώραν η κάθοδος των δυτικών ινδοευρωπαϊκών ( Χάτεμ ) βαλτικών φύλων.
Τον 8ο αι. π.Χ. έχει εποικισθεί από τους ανατολικούς Ινδοευρωπαίους ( Σάτεμ ) , τους πολεμικούς νομάδες Κιμέριους ( οι Αμαζόνες ανήκουν σε αυτούς ), 200 χρόνια αργότερα κατεύθασαν οι Σκύθες, οι οποίοι ανήκαν επίσης στους ανατολικούς Ινδοευρωπαίους και ήταν εν μέρει νομάδες ( αυτονομασία «οι βασιλικοί» ), αλλά και επιτυχείς γεωργοί. Από αυτούς εισήγαγαν στην ιστορική εποχή οι αρχαίοι Ελληνες σιτάρι και εξήγαγαν κεραμεικά προϊόντα, κρασί και λάδι. Επίσης οι περισσότεροι αστυνομικοί στην αρχαία Αθήνα ήταν Σκύθες δούλοι από την Ουκρανία ( Σκυθία ).
Περίπου τον 3οαι. π.Χ. κατέκτησαν την περιοχή οι πιό δυναμικοί και μαχητικοί μογγολικοί Σαυρομάτες (άλλοι τους κατατάσσουν στα ιρανικά φύλα).
Μεταξύ του 6ου και του 5ου αι. π.Χ. έφθασαν Ελληνες άποικοι φέρνοντας τον κατά πολύ ανώτερο ελληνικό πολιτισμό.

Μεταξύ του 5ου. και του 6ου αι. μ.Χ. έχει συντελεσθεί η κάθοδος σλαβικών φύλων , τον 8οαι. εμφανίσθηκαν οι πρώτοι Βαρέγγοι κατ αρχάς ως ειρηνική έμποροι και κατόπιν ως δεινοί πολεμιστές ( γνωστοί στην Δυτική Ευρώπη ως Νορμάνοι ) προερχόμενοι από την Σουηδία, οι οποίοι ίδρυσαν το πρώτο ανατολικό σλαβικό κράτος με πρωτεύουσα το Κίεβο, ανέλαβαν την διακυβέρνηση του κράτους και βαθμιαία αναμείχθηκαν με τους Σλάβους. Το εθνωνύμιο Ρώσος είναι σκανδιναβικής προέλευσης.

Οι «Ρώσοι του Κιέβου» ( terminus scientificus : επιστημονικός όρος ) ήταν γενικά οι πρώτοι Ρώσοι, οι οποίοι παρέλαβαν από τους Ελληνοβυζαντινούς την θρησκεία, τον πολιτισμό και πολλά ελληνικά ονόματα. Οι πρώτοι ιερείς και επίσκοποι ήταν Ελληνες. Αλλά από ιστορικούς λόγους έχει επικρατήσει στην εποχή του Μεσαίωνα στην Δυτική Ουκρανία ο Ρωμαιοκαθολικισμός.

Το Μεσαίωνα έφθασαν Ελληνες από την Πελοπόννησο και από τον 18ο έως τις αρχές του 20ου αι. μετοίκησαν δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων από τον Πόντο ( μεταξύ πολλών η περίφημη ποντιακή οικογένεια των Υψηλάντηδων ).

Κάθε επισκέπτης του Κιέβου μπορεί να διαπιστώσει στις φυσιογνωμίες των κατοίκων, ότι οι σημερινοί Ουκρανοί είναι από εθνολογική άποψη ένα μεγάλο κράμα εθνών και φύλων.

Κριμαία

Σχεδόν όπως παραπάνω με μερικές διαφορές : Οι Ελληνες την εποίκησαν προερχόμεοι από τον Πόντο ήδη προ 2500 ετών, δηλαδή 1000 χρόνια προ των Σλάβων !
Τον 5οαι. κάθοδος των Γότθων από την Σουηδία, τον 12οαι. εγκαταστάθηκαν εκεί Τάταροι ( κράμα από Μογγόλους, Βούλγαρους του Βόλγα, Κουμάνους και Πετσενέγους, αλλά μιλούν τούρκικα ), λίγο αργότερα κατέκτησαν οι οσμανλήδες Τούρκοι την περιοχή.

Υπό την αυτοκράτειρα Αικατερίνη ( 18ος αι.) έλαβε χώραν η κατάκτηση εκ μέρους της την Ρωσίας. Η Κριμαία έμεινε ρωσική, ώσπου ο ηγέτης της Σοβιετικής Ενωσης Νικήτα Χρουστσόφ (Ουκρανός) την παρεχώρησε στην Ουκρανία, που τότε ανήκε στην Σοβιετική Ενωση.
Στην Ουκρανία ζουν περίπου 140 χιλ. Ελληνες, οι οποίοι μιλούν ποντιακά, νεοελληνικά, ρωσικά και ουκρανικά.

Μόνον μερικές πηγές

-E. Lips et alt., Völkerkunde für jedermann, Leipzig 1966 ;
-J. Guter, Das große Lexikon der Völker, Köln ;
-H. Haarmann, Kleines Lexikon der Völker, München 2004.
-M. Gibutas, Die Balten, München 2008 ;
-R. Schmoeckel, Die Indoeropäer, Bergisch Gladbach 1999 .

Το Βήμα ( 27.2.14 )