Προφητεία, Αποκάλυψη, Μυθολογία, Ποίηση, Καταστροφολογία, Φουτουρολογία, Προγνωστικοτητα

Η σοβαρή ενσχόληση με πολύπλοκα και πολυσύνθετα φαινόμενα και γενικά αντικείμενα δέον να στηρίζεται στην κατάλληλη προσέγγιση, η οποία προϋποθέτει αναμφιβόλως γνώσεις περί της Μεθοδολογίας των επιστημονικών ερευνών, ακόμη και όταν πρόκειται για συγκεκριμένα επίκαιρα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα.

Με μεγάλη έκπληξη διαπιστώνω από τότε που άρχισα να δημοσιεύω σχόλια στον ελληνικό ηλεκτρονικό τύπο (Μάρτιος 2012), ότι σε σπάνιες περιπτώσεις εφαρμόζονται οι κανόνες της Μεθοδολογίας.Υπερτερούν οι ιδεοληψίες, ο ολέθριος νεοελληνικός σουρεαλισμός, ο υπερεξυπνακισμός, ο γνωστότατος πρωτόγονος τριτοκοσμικός λαϊκισμός, ένας φθηνός υπερσυναισθηματισμός, μία στην προηγμένη Ευρώπη αδιανόητη επιπολαιότητα, ο πατριδοκαπηλικός και όλως ανέξοδος υπερπατριωτισμός.

Ελάχιστοι δημοσιογράφοι και αναγνώστες είναι διατεθημένοι και σε θέση να κάνουν λογικό, νηφάλιο, ουσιώδη και εμπεριστατωμένο διάλογο.Το κακό έγκειται, στο ό,τι εδώ δεν πρόκειται για τυχαία φαινόμενα, αλλά σε γενικές γραμμές για διαχρονικές εγγενείς παθογένειες, οι οποίες είναι στενότατα συνυφασμένες με μία σχετικά χαμηλή όχι ευρωπαϊκή αλλά βαλκανοανατολίτικη παιδεία.

Ετσι δεν είνα τυχαίο, ότι λαμβάνει χώραν μία μεγάλη σύγχιση διαφορετικών εννοιών , οι οποίες κανονικά έχουν ως επί το πλείστον ένα συγκεκριμένο, καθορισμένο και διεθνώς αναγνωρισμένο περιεχόμενο. Σε ό,τι αφορά το θέμα μας αναφέρουμε τις έννοιες που μας ενδιαφέρουν : Προφητεία, Αποκάλυψη, Μυθολογία, Ποίηση, Μυστικισμό, Παράνοια, καταστροφολογία και Φουτουρολογία-Προγνωστικότητα. Παρακάτω θα εστιάσουμε μερικές από αυτές τις έννοιες στο επίκεντρο της ενασχόλησης με σκοπό την εξεύρεση των καθοριστικών χαρακτηριστικών τους.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

Προφητεία είναι μία εφεύρεση και ικανότητα ήδη των σαμάνων. Στην αρχαία Ελλάδα είχε τη σημασία της εξαγγελλίας και της ερμηνείας του θεϊκού η του μελλοντικού. Ο προφήτης έπαιζε το ρόλο του διαμεσολαβητού μεταξύ των θεών και των ανθρώπων, οι οποίοι αποτείνονταν σε ένα μαντείο για να μάθουν τα περί του μέλλοντός των.Το προφητεύειν ή προειδείν ήταν συνδεδεδεμένο με έκσταση, με οράματα και πρωτίστως με αποκάλυψη ( Ιδέ J. Irmscher (Edit.), Lexikon der Antike, Leipzig, 1987, S. 473 και E. Hennecke (Edit.), Apokryphe Apokalypsen , Wiesbaden , 2005, S.11).

Ένώ όμως η αρχαία Ελλάς έχει εξελιχθεί σε γενέτειρα του Λόγου,  το αρχαίο Ισραήλ ήταν κέντρο της προφητείας και των πολυάριθμων προφητών (nabi, chozäh), οι οποίοι πολλές φορές έχουν συγκρουσθεί με την εκάστοτε άρχουσα τάξη και γενικά με το κοσμικό κράτος (J.Maier, Judentum von A-Z, Glauben, Geschichte, Kultur, Erftstadt, 2001, S. 330/332 ). Αυτοί έχουν συνήθως αναλάβει την πρωτοβουλία να κάνουν τις εξαγγελλίες των.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αιτίες για την εμφάνιση του φαινομένου της Αποκάλυψης : Η ιδεολογική ρίζα της Αποκάλυψης εστιάζεται σε γενικές γραμμές στην τελεολογική αντίληψη περί της ιστορίας στο αρχαίο Ισραήλ μεν, αλλά οι Εβραίοι έχουν παραλάβει σημαντικά στοιχεία ανώτερων πολιτισμών και θρησκειών, π.χ. την ουσία της περσικής σωτηριολογίας και την αντίληψη των Βαβυλωνίων περί των επτά (7) Αιώνων της ανθρωπότητας. Από την ελληνιστική – ρωμαϊκή λογοτεχνία περί του μαντείου («Σιβυλλινικά Βιβλία»), παρέλαβαν τα περί κάποιας μυθικής προσωπικότητας από το εξιδανικευμένο παρελθόν, η οποία πραγματοποιεί την Αποκάλυψη, δηλαδή αυτό δεν το κάνει ο συγγραφέας του κειμένου.

Το αποτέλεσμα ήταν ολόκληρα βιβλία με Αποκαλύψεις ( Ιδέ C.Andresen et alt. (Edit.), Lexikon der Alten Welt, 3 Tom. , εδώ Τοm.1, S.206. Ενδιαφερουσα πληροφορία : Στην συγγραφή αυτού του Standart-Λεξικού ( πάνω από τρεις χιλιάδες σελίδες ) έχουν συμβάλλει 236 ειδικοί επιστήμονες απο όλες τις γερμανόφωνες χώρες. Αυτό είναι επιστημονική  εμβρίθεια, άγνωστη στα Βαλκάνια ).

Προ της εμφάνισης των πρώτων βιβλίων της Αποκάλυψης (Δανιήλ και Ενοχ)  η διεθνής πολιτική κατάσταση των Εβραίων ήταν άκρως απελπιστική. Αρχισε ήδη η πολιτιστική και η στρατιωτική σύγκρουση με τους Ελληνες κατακτητές (Αντίοχος 4ος ο Επιφάνης ). Οι Εβραίοι διανοούμενοι προτιμούσαν να μιλούν Ελληνικά και ήταν στην πλειοψηφία τους οπαδοί της στωϊκής φιλοσοφίας, από την οποία  ο Χριστιανισμός έχει παραλάβει την αλληλοαγάπη των ανθρώπων (Ιδέ στο Μπλογκ μου »Αγάπη προς αλλήλους, Ελληνες Στωϊκοί και Κινέζοι Φιλόσοφοι»(. Πολλοί ιθύνοντες Εβραίοι έχουν διαπιστώσει μεγάλους κινδύνους, όπως ίσως την απώλεια της θρησκευτικής και εθνοτικής τους ταυτότητας. Οι θεοσεβείς (chasidim), μάλλον θρησκόληπτοι, φανταζόταν το επερχόμενο τέλος του κόσμου.

Μεθοδικά έχουν αναφέρει στις πρώτες αποκαλύψεις τη νομοτελειακή κατάπτωση κραταιών βασιλείων και αυτοκρατοριών σύμφωνα με το «χρονοδιάγραμμα του Θεού» και κατέληγαν στο συμπέρασμα, ότι η ιστορία τελειώνει, αλλά κατόπιν θα ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ  (Νεκρανάσταση) και θα θριαμβεύσει το Ισραήλ ! Και το βιβλίο του προφήτη Ησαϊα βρίθει από φαντασίες, εκστατικά όνειρα και συμβολισμούς με άγγελους, τέρατα, ζώα και σατανάδες (Ιδέ εκτενέστατα το διεθνώς φημισμένο Standard – έργο (4 Τόμοι) του Ρουμανογάλλου κορυφαίου ιστορικού των θρησκευτικών ιδεών M. Iliade , Histoire des croyances et idees religieuses, Paris1978, 1992, Cap. 25 ).

Από την πιό γνωστή Αποκάλυψη του «Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου» θα αναφέρω μερικά άκρως χαρακτηριστικά παραδείγματα των εκστατικών οραμάτων του : «Και είδον και ήκουσα ένα άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις έλεγε μετά φωνής μεγάλης, Ουαί, ουαί, ουαί εις τους κατοικούντες επί της γης, δια τας λοιπάς φωνάς της σάλπιγγος των τριών αγγέλων των μελόντων να σαλπίσωσι» (ΚΕΦ. Η,13). Αλλο τεμάχιο: »Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ναού λέγουσαν προς τους επτά αγγέλους, Υπάγετε και εκχέατε εις την γην τας φιάλας του θυμού του Θεού… Και ο έκτος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού επί τον παταμόν τον μέγαν Ευφράτην και εξηράνθη το ύδωρ αυτού, δια να ετοιμασθη ή οδός των βασιλέων των από ανατολών ηλίου». » (ΚΕΦ.ιε,1,12).»

Και τώρα το αποκορύφωμα, πολύ επίκαιρο : «…και είδον γυναίκα καθημένην επί θηρίον κόκκινον, γέμον ονομάτων βλασφημίας, έχον κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα….Και επί το μέτωπον αυτής ήτο όνομα γεγραμμένων, Μυστήριον, Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης. Και είδον την γυναίκα μεθύουσαν εκ του αίματος των αγίων , και εκ του αίματος των μαρτύρων του Ιησού… «(ΚΕΦ.ιζ, 3-6).

Οι συγγραφείς των Αποκαλύψεων ήταν ευφυέστατοι. Σκοπίμως επέστρεψαν αν στο παρελθόν και ανέφεραν γεγονότα, τα οποία έχουν συμβεί στο απώτερο παρελθόν με σκοπό να δώσουν στους κατατρομαγμένους Εβραίους παρηγοριά και θάρρος. Και όμως, στο μάθημα των θρησκευτικών στο Γυμνάσιο μας τα δίδαξαν έτσι, ώστε έχει σε εμάς δημιουργηθεί η εντύπωση, ότι οι προφήτες έχουν προειδεί την καταστροφή τεσσάρων βασιλείων και αυτοκρατοριών. Αλλά ανεξάρτητα από το μυστικιστικό και μυθολογικό χαρακτήρα της η Αποκάλυψη αποτελεί ένα αξιόλογο λογοτεχνικό δημιούργημα ιδιαιτέρου είδους.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ

Οι συγγραφείς των Αποκαλύψεων ήταν ίσως οι πρώτοι καταστροφολόγοι του κόσμου. Αλλά το σχεδόν απίστευτο έγκειται στο ό,τι Αμερικανοεβραίοι οικονομολόγοι ή και μεγαλοεπενδυτές (Krugman, Rubini, Soros ) παίζουν όπως φαίνεται ευχαρίστως τον ρόλο του καταστροφολόγου, διατυπώνοντας επανειλημμένως στα ΜΜΕ την άποψη με τεράστια αυτοπεποίθηση, ότι σε λίγο καταρρέει το Ευρώ και διαλύεται η ΕΕ και άλλα χαρίεντα και παράξενα. Ο Rubini έφθασε στο σημείο να οριστικοποιεί (έτος, μήνα) την επαλήθευση των ψευτοπροφητειών του. Με αυτούς έχουμε ασχοληθεί ήδη το 2012 και κατόπιν ( Ιδέ στο Μπλογκ μου τα άρθρα «Ρουμπινί, Ο μέγας καταστροφολόγος», «Τζωρτζ Σόρος, Ο Ψευτοπροφήτης», »Paul Kugman, Νομπελίστας»(.

ΦΟΥΤΟΥΡΟΛΟΓΙΑ, ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ουδεμία σχέση υφίσταται με προφητείες και αποκαλύψεις, γιατί πρόκειται για επιστήμες, οι οποίες έχουν μεν εμφανισθεί ως τέτοιες ύστερα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ήδη τον 19ο αι. μερικοί επιστήμονες ήταν σε θέση να προβλέψουν κοσμοϊστορικά γεγονότα, όπως τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και το παγκόσμιο περιβαλλοντικό πρόβλημα.Ας υπενθυμίσουμε, ότι ο γνωστός Γάλλος συγγραφέας Jules Verne έχει προειδεί μερικές εξελίξεις των φυσικών επιστημών φυσικά επί τη βάση των μεγάλων επιτεύξεων των φυσικών και τεχνικών επιστημών της εποχής του.

Σε μερικές επιστήμες είναι σχετικά εφικτό να γίνουν προβλέψεις, αλλά αυτό προϋποθέτει χρονοβόρα συστηματική και μεθοδική προετοιμασία του είδους των ΒΑΣΙΚΩΝ επιστημονικών ερευνών με το απαραίτητο ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο από ειδικούς επιστήμονες ερευνητές.

δημοσιευθέν συχνά στην Καθημερινή (2015, 2016, 2017)