Θεωρία, Φιλοσοφία, Μεθοδολογία, Τί, Διατί, Πώς, Αρχαίοι Ελληνες και Ινδοί Φιλόσοφοι

1. Δεν σκοπεύω να παραθέσω τους διεθνώς
αναγνωρισμένους επιστημονικούς όρους περί της Θεωρίας, της Φιλοσοφίας και της Μεθοδολογίας. Είχα τη
μεγάλη τιμή να δημοσιεύσω περί αυτού στο διεθνές ανώτατο επιστημονικό περιοδικό στο πεδίο της Φιλοσοφίας του Δικαίου, εκδιδόμενο από μίαν παγκόσμια επιστημονική εταιρεία στην παράδοση του Kant Hegel “Archiv für Rechts – und Sozialphilosophie (3/2010 . S.322 ff.). Συνοπτικά : Θεωρία : ΤΙ (είναι αυτό) ; Φιλοσοφία :
ΔΙΑΤΙ (είναι αυτό έτσι) ; Μεθοδολογία : ΠΩΣ (μπορώ να απαντήσω τα παραπάνω ερωτήματα με σκοπό να μάθω την αλήθεια;) .

2. Αυτά τα τρία ερωτήματα σε συνδυασμό έχουν
διατυπωθεί για πρώτη φορά στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, γι αυτό κατόρθωσαν να επιδράσουν στην Φιλοσοφία σχεδόν όλου του κόσμου. Είναι καθοριστικό, ότι αυτό που εννοούμε σήμερα
Φιλοσοφία και όχι μόνον εν μέρει γνώσεις στις «άγιες» vedas η
στο επος Mahabharata , έχει εμπεδωθεί σύμφωνα με τα
έγκριτα επιστημονικά λεξικά και πανεπιστημιακά εγχειρίδια στην Ελλάδα.

3. Επαναδημοσιεύω από μία ήδη δημοσιευθείσα μικρή μελέτη (Καθημερινή, 15.12.2013) ένα μικκρό απόσπασμα περί μερικών Φιλόσοφων :

Ας υπενθυμίσουμε, ότι η φιλοσοφία είναι μία εφεύρεση των ΗΛΙΣΤΩΝ φιλόσοφων. Αυτό ισχύει για την Ελλάδα και ειδικά
για την Ιωνία καθώς και για την Βόρεια Ινδία. Δεν σκοπεύω να επαναλάβω αυτά που σπούδασα στον κλάδο της φιλοσοφίας προ μισού αιώνα. Σχεδόν ταυτόχρονα έχουν διατυπώσει οι Ιωνες φιλόσοφοι Θαλής ο Μιλήσιος, Αναξίμανδρος, Αναξιμένης καθώς
και Ηράκλειτος υλιστικές και διαλεκτικές απόψεις σε συνδιασμό σχεδόν όπως και οι μεγάλοι Ινδοί υλιστές φιλόσοφοι Uddalaka, Lokayata, Carvaka και οι Jainas (Ιδέ E. Frauwallner, Geschichte der indischen Philosophie, 2 Bände, Salzburg, 1953, 1956).

Ελληνες και Ινδοί φιλόσοφοι έχουν επισημάνει τον καθοριστικό ρόλο της αιώνιας και άφθαρτης ύλης (στοιχεία) και
της κίνησης (αλλαγή, εξέλιξη) σε διαλεκτική αλληλουχία, αλλά μόνον οι Ελληνες και ιδιαιτέρως ο Αναξίμανδρος, ο Ηράκλειτος, αργότερα ο Επεδοκλής, έμμεσα και ο Δημόκριτος έχουν διατυπώσει την από επιστημονική άποψη κοσμοϊστορική αντίληψη,
ότι η σύγκρουση των αντιθέσεων του υλικού κόσμου είναι ο κύριος μοχλός της εξέλιξης.
Οι υλιστές Λεύκιππος, Δημόκριτος, Uddalaka και πιό εξελιγμένα από όλους τους υλιστές φιλόσοφους οι εκπρόσωποι της φιλοσοφικής σχολής των Jainas έχουν επεξεργασθεί συστηματικά την θεωρία του
ατόμου( Ιδέ Veränderung und Entwicklung, Studien zur vormarxistischen Dialektik, edit.von Gottfried Stieler, Berlin 1974, S.15-29).

Αλλά αμέσως ύστερα από τους υλιστές φιλόσοφους εμφανίστηκαν οι ιδεαλιστές φιλόσοφοι πάλι ταυτόχρονα στην Ελλάδα οι Ελεάτες: Ξενοφάνης, Παρμενίδης, Ζήνων και Πυθαγόρας) και στην Ινδία
πρωτίστως ο θεολόγος και φιλόσοφος Yajnavalkya, οι οποίοι έχουν πρεσβεύσει στην ουσία παρόμοιες
απόψεις: Από τους δύο υπάρχοντες κόσμους των ιδεών και των φαινομένων είναι ο αισθητός κόσμος απατηλός, ενώ ο κόσμος του πνεύματος είναι αληθινός και πραγματικός (Ιδέ Θανάσης Μητσόπουλος, Ιστορία και ανθολογία της αρχαίας ελληνικής σκέψης, τόμος Β, Αθήνα, 1984, σ. 98-103).

Ο Ινδός φιλόσοφος αναφέρει
το brahman, atman σαν «πνεύμα του κόσμου» και σαν το μόνον
πραγματικό. Ο Παρμενίδης επισημαίνει, ότι ο κόσμος των ιδεών είναι αιώνιος, τέλειος και άφθαρτος (Απόσπασμα 101). Ετσι θεωρείται αυτός σαν εμπεδωτής του αντικειμενικού ιδεαλισμού.

Καθημερινή  (16.8.15)

————————————————-

Τί λέγει άραγε διεθνώς η φιλοσοφία περί του ΔΙΑΤΙ και του ΠΩΣ :

α) Περίπου τον 6ο αι. π.χ. έχει διατυπωθεί για πρώτη φορά στην πνευματική ιστορία της ανθρωπότητας στην Ιωνία από ΥΛΙΣΤΕΣ φιλόσοφους το ερώτημα ΔΙΑΤΙ.
Αυτό αποτελεί την απαρχή της φιλοσοφικής καθώς και της ΚΡΙΤΙΚΗΣ επιστημονικής σκέψης. Το φιλοσοφικό ΔΙΑΤΙ είναι σε άλλους Κύκλους Πολιτισμού, όπως στον Κονφουκιανικό, στον Ισλαμικό και στον Ινδουιστικό άγνωστο. Επίσης άγνωστο είναι και στην Ορθοδοξία, γιατί κριτική επιστημονική σκέψη και πίστη αποτελούν ένα οξύμωρον.

Ο πιστός έχει το ανθρώπινο δικαίωμα να πιστεύει , ό,τι του έχουν διδάξει. Ετσι πιστεύει ο Μουσουλμάνος, ότι στο τέλος της ζωής του ο Μωάμεθ έχει εγκαταλείψει στα Ιεροσόλυμα την γη και έφθασε στον έβδομο ουρανό (παράδεισο) καβάλα στο άλογό του. Ορίστε. Παρόμοιοι  μύθοι των άλλων θρησκειών δεν ενδιαφέρουν εδώ.

β) Το ΠΩΣ σημαίνει σύμφωνα με τον Παρμενίδη την οδό (μετά την όδο: ΜΕΘΟΔΟΣ) για την απόκτηση της γνώσης ή για την εξεύρεση τηα Αλήθειας. Αυτό ισχύει στην Φιλοσοφία και σήμερα.
Η μέθοδος αποτελεί την προσέγγιση (approach, approche, acercamiento, avvicinamento, Annäherung), σε κάτι (φαινόμενο, πρόβλημα κλπ. ).
Και αυτό δεν είναι τόσο γνωστό στους άλλους Κύκλους Πολιτισμού.
Η Θεωρία περί των μεθόδων είναι γνωστή ως ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ, η οποία αποτελεί την κυρία βάση της υπεροχής του Δυτικού Κύκλου Πολιτισμού έναντι των άλλων κύκλων πολιτισμού.
Η Μεθοδολογία είναι υπερεξελιγμένη στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα είναι ανεπαρκώς  αναππτυγμένη.

Καθημερινή (16.8.15)