Η “γέννηση θεών” στη μυθολογία άλλων θρησκειών προ του Χριστιανισμού
Η σύλληψη του “Θεανθρώπου” με τον κρίνο και η γέννηση του αποτελούν τα σημαντικότερα θαύματα της Χριστιανικής πίστης. Ωστόσο εκατοντάδες χρόνια πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού, υπήρξαν πολιτισμοί και θρησκείες στις οποίες το κεντρικό πρόσωπο λατρείας επίσης συνδέεται με ένα “θαύμα της θείας γέννησης”.
Οι ρίζες του μύθου περί της Παρθένου Θεοτόκου Μαρίας είναι
αναμφιβόλως παγανιστικές από τη Μέση Ανατολή.
Στην περίπτωση της Θεοτόκου ήταν το “Αγιο Πνεύμα” που την έκανε έγκυα. Ισως αυτός ήταν ο λόγος που η γυναίκα στην «Αγία Τριάδα» έχει αντικατασταθεί με το ουδέτερο και παράξενο «Αγιο Πνεύμα». Αργότερα οι θεολόγοι έχουν δημιουργήσει ολόκληρες μυστικιστικές ψευδοθεωρίες για να αποδείξουν τα αναπόδεικτα.
Εχω διαπιστώσει, η Ορθοδοξία στηρίζεται πρωτίστως σε έναν αφόρητο και σκοταδιστικό μυστικισμό, ο οποίος αντιτίθεται όχι μόνον στην επιστήμη, αλλά γενικά και στον κοινό νου και στρέφεται κατά της προόδου.
Ακριβώς αυτός ο μεσαιωνικός μυστικισμός είναι μία από τις αιτίες για την πολύπλευρη καθυστέρηση των χωρών της χριστιανικής Ορθοδοξίας.
Από την αρχαία Αίγυπτο μέχρι την Κίνα και από τον πολιτισμό των Αζτέκων μέχρι την αρχαία Ελλάδα, το “θαύμα της θείας γέννησης” εμφανίζεται στις γραφές πολλών αρχαίων πολιτισμών.
Αρχαία Αίγυπτος
Ο Χόρους (ή Ωρος) ο θεός προστάτης των βασιλέων της αρχαίας Αιγύπτου με το κεφάλι γερακιού, συνελήφθη μετά τη δολοφονία του πατέρα του Οσίρι. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο θεός Σεθ σκότωσε τον αδελφό του Οσίρι και σκόρπισε τα κομμάτια του διαμελισμένου σώματός του. Στη συνέχεια, η Ισιδα, σύζυγος του Οσίρι, πήρε τα κομμάτια του συζύγου της, ωστόσο δεν κατάφερε να βρει τα γεννητικά του όργανα και έτσι κατασκεύασε έναν χρυσό φαλλό με τον οποίο συμπλήρωσε και ανακατασκεύασε τον Οσίρι και στη συνέχεια μέσω χρυσής θεϊκής συνουσίας έγινε έγκυος (Χόρους).
Μία άλλη εκδοχή: Ο Χόρους γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από την παρθένο Ίσιδα, ενώ η γέννησή του συνοδεύτηκε από την εμφάνιση ενός άστρου, το οποίο ακολούθησαν τρεις μάγοι με δώρα.
Χουιτζιλοπόχτλι – Αζτέκοι
Η μητέρα γη των Αζτέκων, Κοατλικε, βρήκε μια μπάλα από φτερά που έπεσε από τον ουρανό και έμεινε έγκυος όταν την έβαλε στην ζώνη της μέσης της. Εξοργισμένοι από την ύποπτη εγκυμοσύνη της μητέρας τους, οι 400 γιοί της Κοατλικε και η κόρη της Κογιολξαουχκι σκότωσαν τη μητέρα τους. Ο γιος της Χουιτζιλοπόχτλι ο θεός του πολέμου και του Ηλιου, ξεπήδησε από τη μήτρα της όταν η Κοατλικε έπεσε νεκρή .
Στην Ινδία ο Κρίσνα γεννήθηκε από την παρθένα Ντεβάκι, με ένα άστρο στην ανατολή να σηματοδοτεί τον ερχομό του.
Στην Περσία ο Μίθρα γεννήθηκε από παρθένο, σε μία σπηλιά στις 25 Δεκεμβρίου και αμέσως δέχτηκε δώρα από τρεις βοσκούς
Αρχαία Ελλάδα
1. Ο Ερεχθεύς ήταν σύμφωνα με τον Ομηρο γιος του Ηφαίστου και της Γαίας, η οποία τον παρέδωσε στη θεά Αθηνά για να τον αναθρέψει, ωστόσο η επικρατέστερη άποψη αναφέρει ότι ήταν το αποτέλεσμα του βιασμού της θεάς Αθηνάς από τον Ηφαιστο και όταν εκείνη καθαρίστηκε με ένα κομμάτι μαλλί και το πέταξε στο χώμα, από αυτό ξεπήδησε ο Ερεχθεύς ο μυθολογικός βασιλιάς της αρχαίας Αθήνας. Ετσι η Αθηνά έγινε θετή μητέρα του Ερεχθέα και ο μύθος προέλευσης του έγινε σύμβολο της υπερηφάνειας για τους Αθηναίους, οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους αυτόχθονες, «άνθρωποι που ξεπηδήσαν από την ίδια τη γη».
2. Οταν η θεά Αθηνά ξεπήδησε από το κεφάλι του πατέρα της Δία, η Ηρα θέλησε να δημιουργήσει ένα παιδί μόνη της. Σύμφωνα με τον Ρωμαίο ποιητή Οβίδιο η Ηρα ζήτησε βοήθεια από τη θεά Φλώρα (Ανθος)να συλλάβει παιδί χωρίς τον σύζυγό της . Με το άγγιγμα ενός μαγικού λουλουδιού εκ μέρους της Ηρας έλαβε χώραν η εγκυμοσύνη της (Αρης).
3. Ο Διόνυσος γεννήθηκε από την παρθένο Σεμέλη στις 25 Δεκεμβρίου.
Κάποιες από τις προσφωνήσεις του ήταν «βασιλεύς των βασιλέων», «ο
μονογενής υιός του θεού», «το άλφα και το ωμέγα», «θεός Κύριος γεννηθείς εκ θεού» και πολλά άλλα.
4. Ο Άττις στη Φρυγία, γεννήθηκε από την παρθένα Κυβέλη στις 25 Δεκεμβρίου.
Κι – Αρχαία Κίνα
Ο Κι έχει γεννηθεί θαυματουργικά όταν η μητέρα του Γιανγκ Γιουάν πάτησε σε ένα γιγαντιαίο αποτύπωμα που άφησε η υπέρτατη θεότητα Σάνγκντι. Χωρίς έναν επίγειο πατέρα του μωρού της, η Γιανγκ Γιουαν προσπάθησε να το εγκαταλείψει μετά τη γέννησή του. Αλλά ο Κι, του οποίου το όνομα σημαίνει «ο εγκαταλελειμμένος» επιζούσε κάθε φορά που η μητέρα του προσπαθούσε να τον ξεφορτωθεί. Τελικά η Γιανγκ Γιουάν κράτησε τον γιο της και αυτός αποδείχθηκε ως ένας ικανός αγρότης που αργότερα έγινε γνωστός ως Χούτζι, ο θεός της γεωργίας και μυθικός πρόγονος της Κινεζικής δυναστείας των Ζου.
Πηγές
-Mircea Eliade, Geschichte der religiösen Idee ( Orig. Histoire des croyances et ideees religieuses, Paris 1976, 1992), Breisgau 1978.
-Rachel Storm, Östliche Mythologie (Übers. aus dem Englischen, U.K. 1999 ), Reichelsheim 2000.
-G. J. Bellinger, Knaurs Lexikon Mythologie, München 1999.
-H. Biedermann, Knaurs Lexikon Symbole, Köln 2004.
-U. Müller-Kaspar, Die Welt der Symbole, Wien 2005.
-H. Gärtner, Kleines Lexikon der griechischen und römischen Mythologie, Leipzig 1989.
-J. Irmscher, Lexikon der Antike, Leipzig1987.
-H. Freydank, W. Reinicke et alt., Der Alte Orient in Stichworten, Leipzig 1978.
Δημοσιευθέν συχνά στην Καθημερινή, τελευταία φορά στις 23.12.18.