Συνεννόηση ( εξαίρεση), Συγκρουσιασιασμός ( κανόνας ) , Εμφύλιος Σπαραγμός

Συνεργασία Κομμάτων vs Συγκρουσιασμού

Εκ του ασφαλούς (εξωτερικό) παρακολουθώ τα πεπραγμένα στην πατρίδα μου και διαπιστώνω, ότι αποκλείεται να συνεργασθούν τα πρυτανεύοντα κόμματα, για να πρασπαθήσουν να λύσουν τα γνωστα προβλήματα.

Πρέπει ταχέως να επιτευχθεί κάτι που είναι συνηθισμένο στις πιό εξελιγμένες ευρωπαϊκές χώρες , στις οποίες παραδοσιακά επικρατεί συναινετικό πνεύμα, ενώ στην πολιτική ζωή της Ελλάδας υφίσταται επίσης παραδοσιακά το ολέθριο συγκρουσιακό πνεύμα, το οποίο είναι αναμφιβόλως ένδειξη υπαρκτού εθνικού μαζοχισμού.

Ως πολιτικά και κομματικά ουδέτερος ελπίζω να θυμηθούν οι νεοέλληνες πολιτικοί το “κοινόν καλόν” του αθάνατου Αριστοτέλη, το οποίο μετέφρασε ο Thomas de Aquin στα λατινικά ( “commune bonum” ).

Το συμφέρον του συνόλου είναι ένας από τους πυλώνες του δημοκρατικού πολιτικού και πολιτειακού συστήματος σε τέτοιο βαθμό, ώστε η προτεραιότητά του να είναι στον πολιτικό και κοινωνικό βίο κάτι το απολύτως αυτονόητο, ενώ στην Ελλάδα σκέπτονται επίσης αυτονοήτως οι πολιτικοί πρώτα από όλα το εγωϊστικό μκροκομματικό και εθνικά καταστροφικό συμφέρον τους.

Είναι αποκρουστικό φαινόμενο, να υπάρχουν ακραίως εξουσιομανείς πολιτικοί, οι οποίοι σκέπτονται μόνον το πρωθυπουργικό αξίωμα και όχι το“κoινόν καλόν” ή πάσχουν από επικίνδυνες ιδεοληπτικές αγκυλώσεις.

—————————————————-
Συγκρουσιασμός

1. Η συνεννόηση, όπως αυτή είναι γνωστή στην προηγμένη Ευρώπη , προϋποθέτει αμοιβαίες παραχωρήσεις και συμβιβασμούς, οι οποίοι όμως θεωρούνται στην πολιτιστικά κάπως καθυστερημένη Ελλάδα ως ένδειξη κατωτερότητας και αναξιοπρέπειας. Ειδικά για τους Ελληνες κομμουνιστές είναι ο συμβιβασμός ταμπού. Και όμως αυτός ο παροξυσμός έχει επηρεάσει και άλλους Ελληνες μη κομμουνιστές. Στην γενέτειρά μου είναι η έκφραση «συμβιβαστικός άνθρωπος» συνώνυμο με τις λέξεις τιποτένιος, «χαμένος» και ανέντιμος !

2. Η βαθύτερη αιτία του συγκρουσιασμού εστιάζεται στο γεγονός, ότι ο Νεοέλληνας δεν έχει εξελιγμένη κοινωνική συνείδηση που σημαίνει πρωτίστως, ότι δεν αναγνωρίζει το συμφέρον του συνόλου (Δημόκριτος ) ή το «κοινόν καλόν» (Αριστοτέλης), δηλαδή είναι ατομικιστής , αλλά χωρίς ατομικότητα, και πέραν τούτου είναι εγωϊστής και συμφεροντολόγος. Αυτοί είναι οι κύριοι λόγοι που στην Ελλάδα λείπουν το άτομο και ο πολίτης ( Ιδέ εδώ  στο Μπλογκ μου τα άρθρα «Εθνική, Κοινωνική και Κρατική Συνείδηση», «Ατομο, Ατομικότητα, Ατομικισμός, Εγωϊσμός, Φιλοτομαρισμός», «Ατομο και Κοινωνία, Πολίτης και Κράτος» ).

3. Είναι μεν αυτονόητο, ότι κανονικά κάθε άτομο έχει το δικό του συμφέρον , αλλά σε μία πολιτισμένη κοινωνία συντελείται η ειρηνική σύγκλιση των συμφερόντων ( Αντιφών, ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ) με σκοπό μία ΣΥΝΘΗΚΗ ( Ιδέ εδώ στο Μπλογκ μου το άρθρο «Περί του contrat social») υπό  την μορφή του συντάγματος).

Επειδή όμως η Ελλάδα δεν εβίωσε ούτε την Αναγέννηση, ούτε τον ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ, ούτε την αστική επανάσταση , δεν ήταν δυνατό να δημιουργήσει το άτομο ή τον σύγχρονο πολίτη. Τον 19ο αι. έχει παραλάβει η Ελλάδα από την Ευρώπη μεν το σχήμα , τους νόμους και το σύνταγμα, αλλά στην ελληνική κοινωνία και στο κράτος εκλείπουν ακόμη οι βάσεις και οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή των ευρωπαϊκών πολιτικών και πολιτιστικών επιτεύξεων .

4. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έχει παραλάβει στοιχεία του δυτικού εποικοδομήματος, αλλά δεν υφίσταται η απαραιτήτως ανταποκρινόμενη κοινωνική και πολιτιστική βάση. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, ότι ο Νεοέλληνας δεν διαθέτει ούτε κρατική, ούτε νομική συνείδηση ( πρωτίστως αλληλοεπίδραση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων ).

5. Σημειώνεται και μία αριστεροστρεφής εκδοχή του νεοελληνικού συγκρουσιαμού. Ευθύς εξ αρχής έχει ο ΣΥΡΙΖΑ επεκτείνει την αρρωστημένη συγκρουσιακή διάθεση και στις διευρωπαϊκές και διεθνείς σχέσεις. Οι σφοδρές λεκτικές επιθέσεις κατά ιθυνόντων πολιτικών  μερικών ΕΕ-μελών και ιδιαιτέρως της Γερμανίας έχουν εκ των υστέρων αποδειχθεί  από οικονομική και πολιτική άποψη ως ολέθριες.Υπό τον φακό της Πολιτολογίας μπορεί να χαρακτηρισθεί η αριστεροστρεφής εκδοχή του συγκρουσιασμού ως ένδειξη της γνωστής θέσης περί του ταξικού αγώνα.

6. Στα προαναφερθέντα στοιχεία προστίθεται και ο διεθνώς γνωστότατος νεοελληνικός υπερεξυπνακισμός . Αναφέρω μόνον την γνώμη του Αγγλου ναυάρχου Gordon από τον 19ο αι. (ο κάθε απλός στρατιώτης παριστάνει τον στρατηγό και ο κάθε ναύτης τον ναύαρχο ) και την περίφημη επιστήμονα , καθηγήτρια βυζαντινολόγο και πρώην πρύτανη της Σορβόννης, την αξιότιμη κ. Γλύκατση-Αρβελέρ περί των Ελλήνων σπουδαστών στο Παρίσι ( από όλον τον κόσμο έρχονται νέοι να διδαχθούν , από την Ελλάδα έρχονται να μας διδάξουν ! ). Την ίδια εμπειρία έχω κάνει και εγώ υπό την ιδιότητα του πανεπιστημιακού με Ελληνες σπουδαστές.

7. Υπό τον φακό της συστημικής θεωρίας σημειώνονται μεταξύ των προαναφερθέντων στοιχείων και χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του Νεοέλληνα αλληλοεπιδράσεις με τέτοιον τρόπο , ώστε να δημιουργείται ένα άκρως εκρηκτικό κράμα, επί του οποίου στηρίζεται ο συγκρουσιασμός του Νεοέλληνα ως καθοριστική βάση της ροπής του μερικές φορές και σε μίαν μάλλον αρρωστημένη  (βερμπαλιστική) εμφυλιοπολεμική διάθεση.

Δημοσιευθέν από το 2014 συχνά στον κεντρικό ηλεκτρονικό τύπο (πρωτίστως στην Καθημερινή και στο Βήμα).

——————————————–

Εμφύλιος Σπαραγμός

Ο “πρώτος γύρος” (1940-1944) αποτελούσε εθνική αντίσταση, ενώ ο δεύτερος ήταν όντως “Εμφύλιος Πόλεμος”.

Αλλά σύμφωνα με την “τακτική και στρατηγική” όλων των κομμουνιστικών κομμάτων έχει το ΚΚΕ εκμεταλλευθεί τον πατριωτισμό απλών ανθρώπων για να αρπάξει την εξουσία και να εμπεδώσει όπως σε άλλες βαλκανικές χώρες τον κομμουνιστικό παράδεισο βαλκανοανατολίτικης κοπής.

Υστερα από το 1944 προσπάθησε να πραγματοποιήσει τις ιδεολογικοπολιτικές επιδιώξεις μέσω ενός άκρως εγκληματικού εμφυλίου σπαραγμού. Στην μεταβατική περίοδο έχουν διαδραματισθεί οικογενειακές τραγωδίες και σε στενότατο συγγενικό μου κύκλο.
Οταν τα θυμούμαι αυτά ανατριχιάζω και εξοργίζομαι.

Ο εμφύλιος πόλεμος έχει καταστρέψει για πολλα χρόνια την Ελλάδα και άδικα χάθηκαν χιλιάδες νέων.
Πάντως η γενιά μου δεν είχε την ευκαιρία να βιώσει παιδικές χαρές.
Είχαμε όμως τύχη που ηττήθηκαν οι κομμουνιστές. Καλά έπαθαν. Καθημερινή (6.12.15)

——————————————————————-

Εμφύλιος,  Κόκκινος Στρατός, Στάλιν

Απαραίτητες παρατηρήσεις στην συναισθηματική τοποθέτηση του Μίκη Θεοδωράκη. Αφετηρία : Είχα συγγενείς και στις δύο παρατάξεις.  Τα έχω αυτά βιώσει και επομένως μπορώ να πω, ότι αυτοί που στον “Δεύτερο” γύρο αγωνίσθηκαν και σκοτώθηκαν, ήταν ΘΥΜΑΤΑ. Τα αθώα αγροτόπαιδα δεν είχαν ιδέα από κομμουνισμό, αλλά κάποιος τους έκανε πλύση εγκεφάλου.

1. Οι μαχητές του ΕΑΜ στην πλειονότητά τους δεν ήταν κομμουνιστές.

2. Οι εξορισμένοι στα νησιά στην πλειονότητά τους δεν ήταν κομμουνιστές, αν και μερικοί νόμιζαν ότι ήταν.

3. Η επίσημη διατύπωση στα διεθνή ντοκουμέντα της αντιχιτλερικής συμαχίας ήταν ” νικητήριες δυνάμεις” ( Σοβιετική Ενωση, ΗΠΑ, Μεγάλη Βρεταννία, ολίγον τι και η Γαλλία.

4. Οχι ο Στάλιν που δεν είχε ιδέα από στρατιωτικά ζητήματα (κατ αρχάς τρομερά και εγκληματικά λάθη, εκατομμύρια ρώσοι αιχμάλωτοι), αλλά ο στρατάρχης  Ζούκοφ  έχει συμβάλλει στις νίκες του “Κόκκινου Στρατού.

5. Ακόμη και αν δεν ήταν η Σοβιετική Ενωση και ο Στάλιν, θα νικούσαν οι ΗΠΑ και η Αγγλία την Γερμανία.  Ούτως ή άλλως οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιούσαν  την ατομική βόμβα , και  τουλάχιστον το Βερολίνο θα είχε την ίδια τύχη όπως η Χιροσίμα.

6. Ας υπενθυμίσουμε, ότι η Γερμανία έχει ηττηθεί στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο ύστερα από την επέμβαση των ΗΠΑ.

7. Η συμβολή του σοβιετικού στρατού στη νίκη των συμμάχων δεν αναιρεί τα φρικτά εγκλήματα του Στάλιν κατά του ιδίου πληθυσμού. Ηδη ο Λένιν ευθύνεται   για εγκλήματα. Με αυτόν άρχισε η “επαναστατική τρομοκρατία”.

8 Ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός-σταλινισμός ήταν όπως και ο ιταλικός φασισμός και ο γερμανικός εθνικοσοσιαλισμός ένα ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ σύστημα.

9. Υστερα από την παταγώδη και ειρηνική κατάρρευση του “Υπαρκτού Σοσιαλισμού” έχουν τα πρώην κράτη του  επιστρέψει ταχέως στον καπιταλισμό. Αλλά υπολλείμματα του παρελθόντος σημειώνονται στην απολυταρχική Ρωσία και στην επίσης απολυταρχική Λευκορωσία.  Καθημερινή (15.2.18)