Surrealismo Italiano, Italienische Mentalität

Surrealismo italiano, Italienische Mentalität
Die Kenntnis den Mentalität der Völker ist die conditio sine qua non , um sie richtig einschätzen zu können. Nach unserer Meinung weist die italienische Variante des südeuropäischen Surrealismus die folgenden Merkmale auf

a) Die verzerrte Widerspiegelung der Realität, die außerhalb unseres Bewusstseins existiert und somit objektiven Charakter besitzt. Hierdurch erfolgt eine Verwechselung von Wunschträumen mit der größtenteils unangenehmen Realität. Kurzum man macht sich gerne etwas vor.

b ) Ein weiteres Merkmal ist das Lebensprinzig, das Leben zu genießen , was im Allgemeinen nicht schlecht ist, allerdings zuerst muß man wohl die notwendigen Vorraussetzungen dafür schaffen.

c) Zu nennen ist auch das Lebensprinzip der geringsten Anstrengung, wodurch nicht unbedingt große Leistungen vollbracht werden können.

d) Erwähnenswert ist desweiteren die große Neigung zu der Selbstüberschätzung und zugleich zu der nicht gebührenden Beachtung des Schwierigkeitsgrades der zu lösenden Aufgaben.

e) Die starke Neigung ziemlich oft die Taten durch heroische Formulierungen zu ersetzen, darf nicht unerwähnt bleiben. Meistens bleibt es bei den Worten.

f) Im Falle des Scheiterns wird man vergeblich auf die normalerweise notwendige Selbstkritik warten, weil sie im Süden Europas so gut wie unbekannt ist. Vielmehr wird man anderswo nach Schuldigen suchen. Die jüngste Erfahrung zeigt, dass in ester Linie Deutschland für die zahlreichen Probleme des Südens verantwortlich gemacht wird.

g) Abschließend seien weitere prägende Merkmale erwähnt und zwar das Fehlen der Dynamik, der Methodik, der Systematik, des Organisationstalents und vor allem der Ausdauer. Information : Der Inhalt war natürlich in gehobener Form, Gegenstand von Universitätsvorlesungen.

Νίτσε ( Nietzsche ), Ελληνολάτρης

Νίτσε ( Nietzsche ), Ελληνολάτρης

Μία μικρή εμβάθυνση είναι τελείως απαραίτητη, γιατί πρόκειται για έναν μεγάλο ευρωπαίο φιλόσοφο . Ταυτόχρονα είναι μερικές συγκεκριμένες πληροφορίες χρήσιμες .

1. Το οικογενειακό όνομα Nietzsche είναι η δυτικοσλαβική (σοραβική) εκδοχή του ελληνικού κυρίου ονόματος Νίκος.

2. Όνομα, φυσιογνωμία και τόπος γέννησης είναι ένδειξη της σλαβικής καταγωγής του. Περίπου 70 τοις 100 του πληθυσμού των ανατολικών κρατιδίων της Γερμανίας είναι ένα σλαβογερμανικό κράμα. Η εκγερμανοποίηση και ο εκχριστιανισμός των σλαβικών πληθυσμών έχει συντελεσθεί από τον 8ο έως τον 11ο αι. Οι ιστορικοί και οι εθνολόγοι τους ονομάζουν Σλαβογερμανούς. Δεν υπάρχει λόγος να μην λέγουν την αλήθεια Μία σύγκριση με την επίσημη ιστορία των βαλκανικών λαών θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα.Ακριβώς σε αυτές τις περιοχές ζουν οι φανατικότεροι Γερμανοί εθνικιστές και Νεοφασίστες !

3. Όταν οι μορφωμένοι Ευρωπαίοι αναφέρουν τους Έλληνες σε σύνδεση με πολιτισμό και επιστήμη , εννοούν αποκλειστικά τους Αρχαίους Έλληνες. Αμέσως τονίζουν δυστυχώς, ότι οι Νεοέλληνες στον τομέα του πολιτισμού και των επιστημών δεν έχουν καμία σχέση με τους Αρχαίους Έλληνες. Μερικές φορές υπογραμμίζουν με έκδηλη ικανοποίηση την άποψη, ότι οι Νεοέλληνες στην πλειοψηφία τους δεν είναι γνήσιοι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων. Υπάρχουν και παραδείγματα, όπου δείχνουν για τους σημερινούς Έλληνες μια κάποια περιφρόνηση.
Αυτό όμως δεν ισχύει για τους απλούς Γερμανόυς, οι οποίοι ούτως ή άλλως δεν γνωρίζουν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Όταν το διαπίστωσα αυτό πριν μισού αιώνα έπαθα ψυχικό σοκ.

4. Στην εποχή του Νίτσε υπήρχε στο διανοητικό ελίτ όλης της Ευρώπης , σε ότι αφορά το πνεύμα, ένας ελληνοκεντρισμός σαν βάση του ευρωποκεντρισμού.

5. Ο φιλόσοφος ήταν δεινός γνώστης της αρχαίας ελληνικής σοφίας. Αυτονοήτως κατείχε τα αρχαία ελληνικά.

6. Ο Καζαντζάκης ήταν νιτσεϊκός ( Ιδέ Καπετάν Μιχάλης ).

Δημοσιευθέν στο Βήμα (15. 5. 12 ).

Τεχνοκρατία, Τεχνοκράτης

Τεχνοκρατία, Τεχνοκράτης

Έχω διαπιστώσει προ πολλού καιρού, ότι οι ελληνικές „ιδιαιτερότητες» έχουν επεκταθεί και σε βασικές έννοιες με συγκεκριμένο περιεχόμενο, οι οποίες είναι διεθνώς γνωστότατες, στην Ελλάδα όμως χρησιμοποιούνται πολύ επιπόλαια. Οι συνέπειες είναι στον πολιτικό βίο αρνητικές, όπως ήδη έχει αποδειχθεί στην περίπτωση του κ. Παπαδήμου , ενώ στην προηγμένη Ιταλία ο τεχνοκράτης Μόντι εργάζεται επιτυχέστατα ως πρωθυπουργός. Εκπρόσωποι όλων των κομμάτων όρμησαν να τον κατασπαράξουν.

Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες έννοιες, οι οποίες έχουν ιδιαίτερα στην περίοδο της Μεταπολίτευσης στην κυριολεξία τόσο διαστρεβλωθεί, που έχασαν περιεχόμενο και σημασία, όπως π.χ. το  Εθνος, η Πατρίδα, η ιδιωτική πρωτοβουλία κτλ.

Βαθμιαία έχω την εντύπωση, ότι αυτό το ανησυχητικό φαινόμενο είναι έργο του ιδεολογικού βολονταρισμού της αριστεράς „Intelligenzija“, η οποία απεχθάνεται μεταξύ άλλων και τους τεχνοκράτες υποβιβάζοτας τις ικανότητές τους σε επίπεδο μηχανικού, ο οποίος είναι κοινωνικά υποανάπτυκτος και διανοητικά „τενεκές“, ενώ αυτοί είναι “φωστήρες” που έφαγαν τη γνώση με χρυσά κουτάλια

Στην Κοινωνιολογία και στην Πολιτολογία υφίστανται οι εξής ερμηνείες της ελληνεγενούς έννοιας „Τεχνοκρατία“, εξ ου και „Τεχνοκράτης „ από τα Αγγλικά „ Technocracy“ και „ Technocrat“:

α) Προτεραιότητα της επιστήμης και της τεχνολογίας στίς κοινωνίες των υπεραναπτυγμένων χωρών.

β) Βαθμιαία αυξανόμενη επιρροή επιστημόνων και τεχνολόγων , οι οποίοι αναλαμβάνουν ιθύνουσες θέσεις στους βασικούς τομείς της κοινωνικής , οικονομικής και πολιτικής ζωής.

γ) Προετοιμασία και πραγματοποίηση καθοριστικών αποφάσεων και μέτρων με επιστημονικότητα, μεθοδικότητα ,συστηματικότητα και αποτελεσματικότητα.

δ) Στο μέλλον θα αναλάβουν οι τεχνοκράτες τόσο εντατικά την ηγεσία σε κοινωνία και κράτος, ώστε θα δημιουργηθεί ένας „επιστημονικός και τεχνολογικός πολιτισμός“. Τοιουτοτρόπως θα εκλείψει το φαινόμενο του επαγγελματία πολιτικού. Στην εξελιγμένη Ευρώπη έχει ήδη συντελεσθεί ένα επιτυχέστατο κράμα από πολιτικό και τεχνοκράτη ( Αγκελα Μέρκελ, ήδη 12 έτη καγκελάριος της οικονομικής μεγαλοδύναμης Γερμανίας ).

Δημοσιευθέν στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Το Βήμα ( 2. 7. 12 ) και Καθημερινή (12.3.17)

“Ιδιαιτερότητα” Νεοελληνική , Ελληνική Ταυτότητα, Νεοελληνικός Εθνοκεντρισμός, Εθνική και Κρατική συνείδηση

“Ιδιαιτερότητα” Νεοελληνική , Ελληνική Ταυτότητα, Νεοελληνικός Εθνοκεντρισμός, Εθνική και Κρατική συνείδηση

Ευκαιρίας δοθείσης έρριξα εκ νέου μια ματιά στο βιβλίο του εξέχοντα διανοητή Κορνέλιου Καστοριάδη «Η ελληνική ιδιαιτερότητα, Απο τον Ομηρο στον Ηράκλειτο», έκδοση Αθήνα, 2007). Το βιβλίο είναι μεν πολύ ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς διακατέχεται με το πνεύμα του ελληνοκεντρισμού. Ο κυριότερος λόγος γι αυτή την αξιολόγηση έγκειται στο ό,τι ο συγγραφέας αγνοεί τελείως τις πολιτιστικές, πολιτισμικές και κυρίως τις επιστημονικές επιτεύξεις των άλλων πολύ αρχαιότερων πολιτισμών και γενικά των άλλων Κύκλων Πολιτισμού, με τους οποίους έχω ασχοληθεί συστηματικά στον παρελθόντα μισόν αιώνα με σκοπό να μάθω χωρίς εθνικιστικές μυωπικές αυτοπεριχαρακώσεις επί τέλους την αντικειμενική αλήθεια. Από μεθοδολογική άποψη είναι η εξεύρεση της αντικειμενικής αλήθειας χωρίς σύγκριση μάλλον ανέφικτη ή το πολύ μονόπλευρη και εθνικιστική.

Σε γενικές γραμμές σημαίνει η ιδιαιτερότητα τα χαρακτηριστικά στοιχεία που κάνουν ένα πράμα να ξεχωρίζει από άλλα πράματα. Αν και άλλοι λαοί επισημαίνουν το ιδιαίτεροο τους ( π.χ. “αγγλικές ιδιαιτερότητες”, “γερμανική ιδιαίτερη πορεία, “αμερικανικός εξαιρετισμός”, “γαλλική ιδιαιτερότητα”), το υπερυπογραμμίζειν της ελληνικής «ιδιαιτερότητας» είναι ίσως μία από τις πολλές αιτίες του νεοελληνικού υπερσουρεαλισμού και της ροπής του Νεοέλληνα να πετά, προτού μάθει να περπατά θεωρώντας τον εαυτό του ως «περιούσιο» και λοιδορώντας τους προηγμένους Ευρωπαίους ως «Κουτόφραγκους» ( Ιδέ εδώ στο Μπλογk μου το άρθρο «Ευρωπαϊκή αντικειμενικότητα vs Ελληνικoύ σουρεαλισμoύ»

Περί την αλληλοεπίδραση μεταξύ των αρχαίων πολιτισμών έκανα προ μερικών ετών στην Γερμανία ( Bad Homburg ) μία διάλεξη προ 600 ακροατών ( μαθητές γυμνασίων, λυκείων, καθηγητές και δάσκαλοι ). Εν τω μεταξύ βρίσκεται σε έναν εκδοτικό οίκο στο εξωτερικό ένα σύγγραμμά μου, το οποίο προετοιμάζεται για έκδοση. Οι γερμανομαθείς μπορούν κάλλιστα να το διαβάσουν στο Μπλογκ μου : „Menschen- und Gesellschaftsbilder sowie Rechts- und Gerechtigkeitsvorstellungen in den Schriftdokumenten der alten Hochkulturen, Eine komparative philosophiehistorische Untersuchung“.

Οι πρώτοι μεγάλοι πολιτισμοί της ανθρωπότητας ( κράτη προ 5500 ετών !) γραφή ( προ 5000 ετών ! ) επιστήμες, νόμοι ( ακριβώς προ 4240 ετών ! ), διοίκηση, ιατρική, μαθηματικά, γεωμετρία, αστρονομία, σχολεία, βιβλιοθήκες κλπ.) έχουν δημιουργηθεί στην Σουμερία ( Νότιο Ιράκ ), στην Αίγυπτο, στην Ακκαδία και στην Βαβυλωνία ( Νότιο και Κεντρικό Ιράκ ).

Αυτοί οι λαοί ήταν δάσκαλοι των αρχαίων ημών, οι οποίοι το ήξεραν αυτό ( μεταξύ άλλων : «Ελληνες αεί παίδες εστέ» του Αιγυπτίου σοφού προς τον Σόλωνα τον 6ο αι. π. Χ.).
Είχα πολούς σπουδαστές από αυτήν την εκπληκτική περιοχή, αλλά ποτέ δεν άκουσα να υπογραμμίζουν τις επιτεύξεις των όντως προγόνων τους ή να μιλούν για ανωτερότητα ή για μοναδικότητά τους. Εχουν όμως επισημάνει πολλές φορές την σημερινή καθυστέρησή των. Δηλαδή ήταν πολύ ρεαλιστές.

Οι Σουμέριοι, οι αρχαίοι Ινδοάριοι προ του Ινδουϊσμού, οι Χεττίτες και ιδιαιτέρως οι αρχαίοι Κινέζοι δεν ήταν ούτε μυστικοπαθείς ούτε περίκλειστοι, αλλά κατείχαν ήδη την λογική σκέψη και είχαν επιτεύξεις στην φιλοσοφία ( Κινέζοι ). Εκτός τούτου οι Κινέζοι είναι αθεϊστές . Οι Βουδδιστές λατρεύουν τον Βούδδα ως προφήτη και όχι ως θεό. ! Αυτό ισχύει και σήμερα για όλον τον “Κονφουκιανικό Κύκλο Πολιτισμού”. Δηλαδή πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότεους πολιτισμούς της ανθρωπότητας που ήταν και είναι μεν αθεϊστικός, αλλά έχει τους δικούς του ηθικούς κανόνες ( Ιδέ εδώ  στο Μπλογκ  την μελέτη «Κινεζική Τετραλογία» ).

Είναι αυτονόητο, ότι οι νέοι πολιτισμοί παραλαμβάνουν επιτεύξεις παλαιότερων πολιτισμών, τις αναπροσαρμόζουν δημιουργικά στην δική τους πραγματικότητα και επί τη βάσει αυτή πραγματοποιούν δικές τους επιτεύξεις, όπως οι αρχαίοι Ελληνες . Αναφέρω μόνον αυτά που ανήκουν στο „common heritage of mankind“ («Κοινή Κληρονομία της Ανθρωπότητας» ) : Δημοκρατία, ελευθερία, άτομον, θεωρία, φιλοσοφία, μεθοδολογία κτλ.

Αυτά όμως υποχρεώνουν τους Νεοέλληνες να ανήκουν στο επιστημονικό ελίτ του κόσμου. Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική, γιατί πρωτοστατούν οι Αμερικανοεβραίοι ( βραβεία Νομπέλ ) και όχι οι Ελληνες επιστήμονες.
Διερωτώμαι, ποιό είναι άραγε το πρόβλημα, εάν οι Νεοέλληνες παραλάβουν επιτεύξεις και εμπειρίες της προηγμένης Δύσης και όχι μόνον τα σχήματα και τις έννοιες χωρίς περιεχόμενο. Αλλά η διάθεση και η ικανότητα να μάθουμε από άλλους λαούς, προϋποθέτουν πρωτίστως ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, η οποία δυστυχώς λείπει τελείως.

Δημοσιευθέν στην ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής ( 10.2.14 ).

———————————————-

Ελληνική Ταυτότητα

Κατ αρχάς μερικές ενδιαφέρουσες συγκριτικές διαπιστώσεις : Σπουδαστές από τις μωαμεθανικές χώρες και σε ό,τι αφορά την Ευρώπη μόνον από την Ελλάδα ισχυρίζονταν  σε περίπτωση αποτυχίας στις εξετάσεις, ότι οι καθηγητές τους αδίκησαν. Κάτι τέτοιο έχω ακούσει και από γονείς Ελλήνων σπουδαστών, οι οποίοι με παρακάλεσαν να βοηθήσω τα παιδιά τους που κατά την γνώμη τους έχουν “αδικηθεί” . Αυτό ήταν σε σπουδαστές από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ιδίως από χώρες με προτεσταντική παράδοση κάτι το άγνωστο. Το πολύ χρησιμοποιούσαν σπουδαστές από άλλες ευρωπαϊκές χώρες την λέξη ατυχία, ενώ οι σπουδαστές από  προτεσταντικές χώρες έκαναν αυτοκριτική, ότι όπως φαίνεται δεν έχουν προετοιμαστεί τόσο καλά.

Σε περίπτωση επιτυχίας υπήρχαν επίσης διαφορετικές αντιδράσεις. Οι Έλληνες σπουδαστές ήταν οι μόνοι που τόνιζαν το ξύπνιο μυαλό τους ή το “ελληνικό δαιμόνιο” η τα ελληνικά γονίδια και άλλα χαρίεντα.

Κατά την γνώμη μου υπάρχουν γι αυτό το δυσάρεστο φαινόμενο οι εξής λόγοι :

α ) Ευθύς εξ αρχής από την συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους έχουμε διαπαιδαγωγηθεί στο πνεύμα μιας υποθετικής γενετικής ( ρατσιστικής ) ιδιαιτερότητας και ανωτερότητας.  Ακόμη και έτσι γινόμαστε γελοίοι.

β ) Σημειώνεται μεγάλη έλλειψη της ορθολογιστικής σκέψης. Ο λογικά σκεπτόμενος προσπαθεί να εξεύρει τις πραγματικές αιτίες για τα προβλήματά του. Ας υπενθυμίσουμε, ότι ακριβώς προ 2600 ετών έχει διατυπωθεί στην Ιωνία το για την επιστήμη κοσμοϊστορικό ερώτημα Διατί. Με αυτό έχει γεννηθεί η Φιλοσοφία ( Ιδέ Αndre Pichot, La naissance  de la science, Paris 1991 (Die Geburt der Wissenschaft, ISBN 3-88059-978-5, Köln 2000).

γ ) Είμαστε συμπλεγματικοί, μας λείπει η για ένα εξελιγμένο άτομο απαραίτητη γνήσια αυτοπεποίθηση. Όποιος διαθέτει δυνατή αυτοπεποίθηση δεν μιλάει ούτε για DNA , ούτε για μοίρα ή για κισμέτ, αλλά εργάζεται , παράγει και δημιουργεί χωρίς γελοίες φανφάρες.

δ ) Ήδη στην παιδική μου ηλικία στην δεκαετία του  4Ο άκουγα από μερικούς “αριστερούς” την γνώμη , ότι σχεδόν για όλα φταίει το “σύστημα” , δηλαδή ο καπιταλισμός. Ακόμη και τώρα είναι αυτό το “επιχείρημα” κάτι το σύνηθες. Εάν λοιπόν η ρίζα για όλα τα πάθη του κόσμου είναι ο καπιταλισμός , τότε θα είχαμε με την αλλαγή του συστήματους εν ριπή οφθαλμού τον σοσιαλιστικό-κομμουνιστικό παράδεισο.

Το ίδιο θα ίσχυε και για τα μνημόνια. Επιφέρουμε πολιτικές αλλαγές, πετάμε τσαμπουκάδικα τα μνημόνια στην κάλαθο των αχρήστων και αστραπιαίως, εν μία νυκτί , δηλαδή χωρίς εργασία και ιδρώτα επιλύονται όλα τα οικονομικά προβλήματα.

Επομένως δεν είναι ανάγκη να παιδευόμαστε με τέτοια «περιττά» και ενοχλητικά «μικροπράγματα», όπως με επιχειρηματική πρωτοβουλία, με παραγωγικότητα και με ανταγωνιστικότητα που δεν υφίστανται στο λεξιλόγιο της Αριστεράς ανεξαιρέτως κάθε απόχρωσης. Σε ό,τι αφορά ειδικές πτυχές της νεοελληνικής νοοτροπίας, ιδέ εδώ και στο Μπλογκ μου”Ευρωπαϊκή αντικειμενικότητα vs Ελληνικού σουρεαλισμού”.

στην ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής ( 27. 4. 2013 ).

————————————————————

Νεοελληνικός Εθνοκεντρισμός
Εθνική συνείδηση-Κρατική συνείδηση

Στην Ευρώπη έχουν βαθμιαία δημιουργηθεί επί τη βάσει διαφορετικών πληθυσμιακών ομάδων , συχνά και μίας ενιαίας θρησκείας έθνη.

Τα έθνη έχουν ιδρύσει κράτη, των οποίων η ιθαγένεια στηρίζεται στις αρχές Ius soli ( Δίκαιο του τόπου) η /και Ius sanguinis ( Δίκαιο του αίματος ). Η εθνική συνείδηση ήταν η προϋπόθεση για την κρατική συνείδηση.

Στην Ελλάδα έχει η εθνική συνείδηση παραγκωνίσει ευθύς εξ αρχής την κρατική  , η οποία όμως είναι ακρως συγκεκριμένη ,γιατί βασίζεται στην διαλεκτική αλληλοεξάρτηση μεταξύ του κράτους και του πολίτου. Από την κρατική συνείδηση απορρέουν μεταξύ άλλων η νομική,  η φορολογική και η περιβαλλοντική συνείδηση.

Ο νεοελληνικός εθνοκεντρισμός στηρίζεται στην επίσημη άποψη, ότι όλοι οι Νεοέλληνες είναι καθαροί απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και επομένως δήθεν έχουν ανώτερα γονίδια („περιούσιος λαός“).

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης  η κρατική συνείδησηπαίζει έναν σημαντικότερο ρόλο από την εθνική συνείδηση , γιατί λαμβάνουν χώραν πολυάριθμες αλλαγές της ιθαγένειας και δημιουργούνται νέα ενδιαφέροντα κράματα διαφορετικών εθνών ( π.χ. Αφροβρεταννοί, Αφρογερμανοί, Ινδοάγγλοι, Ιρανογερμανοί, Ελληνογερμανοί κτλ.).

Ειδικά στην Ευρώπη εδώ και 42 χιλιάδες έτη από την άφιξει του Homo sapiens sapiens, πράγματι δύο φορές ) έχουν συντελεσθεί καθοριστικές συγχωνεύσεις πολλών φύλων, π.χ. οι πρώτοι γεωργοί προερχόμενοι απο την Μέση Ανατολή και την Μικρά Ασία ( προ περίπου 7.500 ετών), η μετακίνηση των „Ινδοευρωπαίων“ ( 4000 έως 2000 π Χ., στην Ελλάδα προ 4250 ετών) και ανάμειξη με τους γεωργικούς πληθυσμούς, τον 5ο αι. π Χ. η πανευρωπαϊκή μετακίνηση των Κελτών, τον 5ο αι. μ.Χ. η μεγάλη μετακίνηαη των Γερμανών και τον 6ο αι. η επίσης σημαντική μετακίνηση των Σλάβων ( στην Ελλάδα στα μέσα του 7ου αι. μ.Χ.).

ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι κράματα κραμάτων. Κανένας δεν μπορεί να πεί , ότι ένας σημερινός λαός κατάγεται 100% από αυτούς που κατοικούσαν προ χιλιάδων ετών στον τόπο του. Από την άλλη μεριά εχει μέσω DNA-αναλύσεων αποδειχθεί , ότι πολλοί έχουν τα γονίδια των προγόνων.

Αμφιβάλλουμε όμως, εάν αυτή η διαπίστωση είναι πράγματι για την σημερινή ζωή ενός έθνους ιδιαιτέρως σημαντική, αν και σε γενικές γραμμές δεν έχουμε τάση υποεκτίμησης της εθνικής ταυτότητας. Δημοσιευθέν συχνά στον ηλεκτρονικό τύπο.

________________________________________________________________

Νεοελληνική “Ιδιαιτερότητα”

Ευκαιρίας δοθείσης έρριξα εκ νέου
μια ματιά στο βιβλίο του εξέχοντα διανοητή Κορνέλιου Καστοριάδη «Η ελληνική
ιδιαιτερότητα, Απο τον Ομηρο στον Ηράκλειτο», έκδοση Αθήνα, 2007). Το βιβλίο είναι μεν πολύ ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς διακατέχεται με το πνεύμα του ελληνοκεντρισμού. Ο κυριότερος λόγος γι αυτή την αξιολόγηση έγκειται στο ό,τι ο συγγραφέας αγνοεί τελείως τις πολιτιστικές, πολιτισμικές και κυρίως τις
επιστημονικές επιτεύξεις των άλλων πολύ αρχαιότερων πολιτισμών και γενικά των άλλων Κύκλων Πολιτισμού, με τους οποίους έχω ασχοληθεί συστηματικά στον παρελθόντα μισόν αιώνα με σκοπό να μάθω χωρίς εθνικιστικές μυωπικές
αυτοπεριχαρακώσεις επί τέλους την αντικειμενική αλήθεια. Από μεθοδολογική άποψη είναι η εξεύρεση της αντικειμενικής αλήθειας χωρίς σύγκριση μάλλον ανέφικτη ή το πολύ μονόπλευρη και εθνικιστική.

Σε γενικές γραμμές η “ιδιαιτερότητα” σημαίνει τα χαρακτηριστικά στοιχεία που κάνουν ένα πράμα να ξεχωρίζει από άλλα πράματα. Αν και άλλοι λαοί επισημαίνουν το ιδιαίτερό τους ( π.χ. “αγγλικές ιδιαιτερότητες”, “γερμανική ιδιαίτερη πορεία, “αμερικανικός εξαιρετισμός”, “γαλλική ιδιαιτερότητα”), το
υπερυπογραμμίζειν της ελληνικής «ιδιαιτερότητας» είναι ίσως μία από τις πολλές αιτίες του νεοελληνικού υπερσουρεαλισμού και της ροπής του Νεοέλληνα να πετά, προτού μάθει να περπατά θεωρώντας τον εαυτό του ως «περιούσιο» και λοιδορώντας τους προηγμένους Ευρωπαίους ως «Κουτόφραγκους».

Λόγω συγκεκριμένων κριτηρίων (ιστορία, παράδοση, νοοτροπία, κλιματικές συνθήκες ) ένας λαός διαφέρει από άλλους. Αλλά αυτή η αντικειμενική διαφορά δεν δικαιολογεί ψευδοθεωρήματα περι μία φαντασιακή ανωτερότητα του ελληνικού έθνους με το συμπέρασμα, ότι δεν χρειαζόμαστε της γνώσεις της «καταραμένης» Δύσης , όπερ εστί η γνωστή εσφαλμένη
και άκρως επιζήμια τοποθέτηση της Ορθοδοξίας (κληρικοί και θεολόγοι). Καθημερινή ( 28.7.19)

Επανάσταση (Ορισμός),Τρομοκρατία (Ορισμός), Πραξικόπημα, Επανάσταση και Τρομοκρατία, Βία

Επανάσταση (Ορισμός),Τρομοκρατία (Ορισμός), Επανάσταση και Τρομοκρατία

Επανάσταση, Επιστημονικός Ορισμός

Το θέμα είναι άκρως πολύπλοκο, πολυσύνθετο και απαιτητικό, γι αυτό θα είναι και η τοποθέτησή μου κάπως λεπτομερειακή.

Οταν το 1975 έλαβα στο εξωτερικό την κυβερνητική εντολή να συγγράψω μίαν επιστημονική γνωμάτευση για τα Ηνωμένα Εθνη περί της τύχης των διεθνών υποχρεώσεων των κρατών σε περίπτωση μίας κοινωνικοπολιτικής επανάστασης, διαπίστωσα, ότι οι γνώσεις μου περί του περιεχομένου μιας τέτοιας επανάστασης ήταν ανεπαρκείς. Ετσι ήταν απολύτως απαραίτητο πρώτα να μελετήσω επιστημονικά βιβλία της Πολιτικής Φιλοσοφίας και των Πολιτικών Επιστημών περί του θέματος. Τώρα ευκαιρίας δοθείσης μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό το υλικό καθώς και μερικά επιστημονικά λεξικά του παρόντως για να διεισδύσω στο punctum quaestionis, στον πυρήνα της κοινωνικοπολιτικής επανάστασης φυσικά στα επιτρεπτά πλαίσια ενός σχόλιου σε καθημερινή εφημερίδα.

Ευθύς εξ αρχής επισημαίνουμε το γλωσσικό πρόβλημα, το οποίο έγκειται στο ότι διεθνώς είναι σε όλες τις σπουδαίες γλώσσες ο μεσαιωνικός όρος revolutio ( R.) στα Λατινικά διαδεδομένος και όχι η ελληνική έννοια επανάσταση (Ε), γνωστή ήδη στα αρχαία Ελληνικά ως στάσις, αλλά με περιορισμένη σημασία. Από αυτήν την διαπίστωση απορρέει το συμπέρασμα, ότι ο όρος Ρ. είναι πιό κατάλληλος ως βάση της παρούσας ανάλυσης από την έννοια Ε.

Η λέξη Ρ. προέρχεται από το ρήμα revolvere και σημαίνει (ριζική) αλλαγή του ισχύοντος κοινωνικοπολιτικού συστήματος ( Ιδέ Duden, Das große Fremdwörterbuch, Leipzig,Wien et alt., 2000, S. 1175 ). Δηλαδή λαμβάνει χώραν μία βασική ποιοτική αλλαγή των δομών μίας κοινωνίας. Αυτός ο ορισμός στηρίζεται στην εμπέδωση του όρου της»κοινωνικής Ε.» από τη Γαλλική Επανάσταση (Revolution Francaise 1789). Σύμφωνα με αυτόν το όρο πραγματοποιείται η κοινωνική Ε. μέσω ριζικών πολιτικών αλλαγών, οι οποίες είναι στην ουσία τους μία μετάλλαξη του ιστορικού παραδείγματος ((Ιδέ J. Mittelstraß (Edit.),. Enzyklopädie Philosophie und Wissenschaftstheorie,Tome 3, Stuttgart, 2004, S. 607/608).
Αυτό έχει υλοποιηθεί μέσω της αντικατάστασης του φεουδαλικού απολυταρχικού συστήματος («Ancien regime“) με το νέο κοινωνικοπολιτικό σύστημα των bourgeois.

Αλλά σημειώνεται και μία άλλη, πιό πειστική θεώρηση: Μεταξύ των παραγωγικών δυνάμεων (bourgeois) και των παραγωγικών σχέσεων (Ancien regime) που σημαίνει μεταξύ της οικονομικής και της πολιτικής ισχύος επικρατούσε μία αντίθεση, η οποία έχει εξουδετερωθεί μέσω της Ε. Εν ολίγοις, η ανερχόμενη κοινωνική τάξη των καπιταλιστών ήταν οικονομικά πιό ισχυρή από το παλαιό σύστημα, το οποίο ήδη εμπόδιζε με την πολιτική του την περαιτέρω εξέλιξη των παραγωγικών δυνάμεων. Αυτός είναι ο λόγος που η αστική τάξη επιθυμούσε πολιτικά (ανθρώπινα) και όχι οικονομικοκοινωνικά δικαιώματα. Ετσι έχει αποδειχθεί, ότι τα πολιτικά δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτου έχουν μεν ανακηρυχθεί ως παναθρώπινα δικαιώματα, αλλά στην ουσία τους είχαν ταξικό χαρακτήρα. Εως τη Γαλλική Ε. αποτελούσε το ισχύον κοινωνικό σύστημα ένα αναπόσπαστο στοιχείο ενός θεϊκού συστήματος του κόσμου. Δηλαδή το «θεϊκό» σύστημα ήταν η γενική ιδεολογική βάση και το εργαλείο του απολυταρχικού συστήματος για την καταπίεση και της νέας κοινωνικής τάξης των αστών. Η Γαλλική Ε. έχει λοιπόν όντως επιφέρει τη ριζική μετάλλαξη του ιστορικού παραδείγματος. Η μετάλλαξη έχει συντελεσθεί ξαφνικά και βίαια. Εδώ πρόκειται για χαρακτηριστικά γνωρίσματα της κοινωνικής Ε.

Κάτι το παρόμοιο έχει συμβεί και με τη Μεγάλη Επανάσταση του Οκτωβρίου στη Ρωσσία το 1917 κάτω από τελείως διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες (π.χ. 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος και οικονομική εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων) . Ο Λένιν έχει διατυπώσει το 1922 την παράγραφο 58 του Ποινικού Δικαίου και ο Στάλιν την έχει το 1927  κάνει πιο αυστηρή. Επρόκειται για την “σοσιαλιστική τρομοκρατία κατά όλων των αντιφρονούντων. Οι Μπολσεβίκοι πραγματοποίησαν την«σοσιαλιστική» Ε. σε μία καθυστερημένη χώρα, η οποία δεν βίωσε την αστική Ε. Η «σοσιαλιστική» Ε. αποτελούσε μεν εν μέρει μία μετάλλαξη του ιστορικού παραδείγματος, αλλά δεν διήρκησε το νέο κοινωνικοπολιτικό σύστημα πολύν καιρό και τελικά κατέρρευσε παταγωδώς χωρίς γενικό ή εμφύλιο πόλεμο.
Τοιουτοτρόπως έχει περίτρανα αποδειχθεί, ότι η αστική Ε. ήταν πιό επιτυχής και εκτός τούτου το καπιταλιστικό σύστημα με το αστικό κράτος, τη Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ρεαλιστικά το ανώτερο από τα ανάλογα συστήματα των παρελθόντων αιώνων, αν και φυσικά αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί τέλειο, όμως τέλεια , άψογα και ιδανικά συστήματα εστιάζονται αποκλειστικά στον αστερισμό των κοινωνικών ουτοπιών.

Απο την κοινωνική Ε. διαφέρει η εθνική Ε., η οποία όμως είναι στην ουσία απελευθερωτικός αγώνας, όπως στην Ελλάδα στις αρχές του 19 ου αι. και είναι στενά συνυφασμένη με την ισχυρότατη ελληνική εθνική συνείδηση. Επειδή όμως δεν έχει συντελεσθεί ποτέ η αστική Ε., σημειώνεται η έλλειψη της κοινωνικής, της κρατικής και της νομικής συνείδησης. Επομένως δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την Ελλάδα ως σύγχρονο αστικό κράτος αλλά το πολύ ένα κρατικό μόρφωμα βαλκανοανατολίτικου τύπου. Αυτή η νεολληνική «ιδιαιτερότητα» εκφράζεται πρωτίστως στα γνωστά οικονομικά προβλήματα από την εμπέδωση του κράτους έως σήμερα καθώς και στην ύπαρξη αναρχικών και τρομοκρατικών ομάδων, τα μέλη των οποίων ζουν στον αστερισμό του ρομαντικού και παρωχημένου επαναστατισμού συγχίζοντας τη βία στα πλαίσια της σπάνιας κοινωνικής Ε. με την τρομοκρατία, η οποία δε δικαιολογείται με τίποτα. Αλλο η Ε. και τελείως άλλο η τρομοκρατία. Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο και δη το ΚΚΕ, το οποίο ακόμη και ύστερα από την ολοσχερή κατάρρευση του «σοσιαλισμού» περιμένει την πολυπόθητη »επαναστατική κατάσταση» για να κάνει τη δική της Ε. a la grec, δηλαδή της κακιάς ώρας.

Kυρίως στις νοτιοαμερικανικές, στις αφρικανικές και σε μερικές αραβικές χώρες ήταν και εν μέρει είναι ακόμη η σκόπιμη σύγχυσή στρατιωτικών κινημάτων (Coup d` Etat, Επανάσταση του παλατιού», «Επανάσταση Οπερέτας», εξέγερση κτλ.) πολύ διαδεδομένη. Στις δεκαετίες του  70 και του 80 έχουν τέτοια κινήματα εργαλειοποιηθεί από την εκάστοτε νέα κυβέρνη για να κηρύξει άκυρες τις διεθνείς συμφωνίες της προηγούμενης κυβέρνησης με τον απώτερο σκοπό να μην ξεπληρωθούν τα τεράστια κρατικά χρέη. Αμέσως ύστερα από την εξέγερση δήλωναν, ότι υφίσταται η περίπτωση της κοινωνικής Ε. !
Διεθνώς έχουν οι δύο συμφωνίες („Vienna Convention on Succession of States in Respekt of State Property, Archives and Debts of 8 April 1983“ και η „Vienna Convention on Succession of States in Respect of Treaties of 23 August 1978 ) περατώσει δια παντός αυτές τις αναξιοπρεπείς συμπεριφορές.

Συμπέρασμα για την Ελλάδα : Σε περίπτωση που αναλάβει το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ φυσικά ύστερα από νικητήρια εκλογική αναμέτρηση, τα ηνία της εξουσίας δεν θα μπορέσει μονομερώς να ακυρώσει τις συμφωνίες περί των δανείων. Γι αυτό συνιστούμε στους ειδικούς σύμβουλους του Τσίπρα να ρίξουν μια ματιά στα προαναφερθέντα ντοκουμέντα, προτού συμβεί ένα μεγάλο κακό για την Ελλάδα. Η διεθνής σκακιέρα δεν ανέχεται βαλκανοβλάχικες κουτοπονηριές. Η εποχή των «κουτόφραγκων» έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Δημοσιευθέν από το 2014 συχνά στον ελληνικό τύπο (Το Βήμα, Καθημερινή (τελευταία φορα στις 19.7.17),

———————————————————————————-

Ελληνική Επανάσταση 1821

Ηταν εθνική επανάσταση , στην οποία έχει παραμεληθεί το κοινωνικό στοιχείο. Αυτός είναι ο λόγος που ο μέσος Νεοέλληνας διαθέτει εθνική συνείδηση , αλλά ούτε καν ξέρει , τί είναι η κοινωνική και η κρατική συνείδηση.
Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες βαλκανικές χώρες, στις οποίες υπήρχε μία υποτυπώδης “αστική τάξη”.
Η Αυτοδιάθεση των εθνών και των Λαών είναι ένα προϊόν του Γαλλικού Διαφωτισμού, από το 1945 αποτελεί μίαν από τις επτά βασικές αρχές της Χάρτας του ΟΗΕ καθώς και του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Δικαίου και πέραν τούτου έχει διατυπωθεί στην διεθνή Σύμβαση περί των πολιτικών και αστικών δικαιωμάτων ως συλλογικό ανθρώπινο δικαίωμα.
Σε αυτήν την αρχή έχουν πρωτίστως αφρικανικοί λαοί (όχι ακόμη έθνη) στηριχθεί στην εποχή του αντιαποικιοκρατικού αγώνα. Καθημερινή (27.3.18)

———————————————————————————-

Ταξικός Αγώνας

Ο ταξικός αγώνας προϋποθέτει την εξελιγμένη κοινωνική τάξη με την ταξική της συνείδηση. Εδώ πρόκειται για κοινωνικά στρώματα μίας πολιτισμικά και οικονομικά καθυστερημένης κοινωνίας , ενώ στην Ευρώπη (Γαλλία , 1789 ) έλαβε χώραν η ΑΣΤΙΚΗ Επανάσταση, δηλαδή η επανάσταση της οικονομικά εξελιγμένης αστικής τάξης κατά του φεουδαλισμού (Ancien Regime) με σκοπό την απόκτηση πολιτικών και ΑΣΤΙΚΩΝ δικαιωμάτων.
Η Κoμμούνα του Παρισιού ( Commune de Paris) το 1871 ήταν όντως ένας αγώνας του προλεταριάτου κατά την αστική τάξη, δηλαδή ταξικός αγώνας par excellence.

Καθημερινή (25.3.18)

—————————————————————————————————

Η έννοια Coup d` etat (Πραξικόπημα) σημαίνει

ξαφνικό και βίαιο σφετερισμό της εξουσίας εκ μέρους στρατιωτικών ή πολιτικών,οι οποίοι ήδη ανήκαν άμεσα ή έμμεσα στην εξουσία με σκοπό να εγκαθιδρύσουν μία

στρατιωτική δικτατορία ή μία   αυταρχική  κυβερνητική εξουσία χωρίς να αλλάξουν το κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό σύστημα (Βλέπε μεταξύ άλλων W.Theimer. Lexikon der Politik, Bern 1961, S. 673).Καθημ., 15.10.17

—————————————————————–

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Μία νηφάλια, συστηματική και εκλαϊκευμένη επιστημονική θεώρηση

Κατ αρχάς θα ασχοληθούμε με την έννοια Τρομοκρατία, η οποία είναι
απλά μετάφραση της γαλλικής λέξης terrorisme, προερχόμενη από την λέξη terreur  Ιδέ Duden, Das große Fremdwörterbuch, Leipzig, Wien et alt., 2000, S. 1336) η οπoία πάλι έχει ως απαρχή το λατινικό ουσιαστικό terror (κάτι που προκαλεί τρόμο) από το ρήμα terrere (διάδοση τρόμου μέσω βιαίων πράξεων).

Ο Ρωμαίος ιστορικός Livius χρησιμοποιεί π.χ. τις εκφράσεις «terror servilis“ («τρόμος (προερχόμενος) από τους σκλάβους» και „terrorem habere ab alga re“ ( υφίσταται τρόμος από κάτι»), (Ιδέ το Standard Latein-Deutsches Handwörterbuch, K.E.Georges, Leipzig, 1890, S. 2523 . Πληροφορία: Το λεξικό αποτελείται από 3000 πυκνότατα γραμμένες σελίδες ). Ο όρος Τρομοκρατία ανήκει στην Πολιτική
Φιλοσοφία (υπάρχουν στην προηγμένη Δύση επίσης Θεωρητική, η Κοινωνική, η
Πολιτισμική, η Ηθική,νη Κρατική,  η Οικονομική, η Πρακτική φιλοσοφία καθώς και η Φιλοσοφία του Δικαίου με τις ανάλογες έδρες στα πανεπιστήμια) και στις πολιτικές επιστήμες.

Αν και υπήρχε ήδη στην αρχαία Ελλάδα το φαινόμενο της πολιτικής
τρομοκρατίας, π.χ. το πρόβλημα της δικαιολογημένης θανάτωσης τυράννων, έχει δημιουργηθεί ο όρος της τρομοκρατίας μέσω της Γαλλικής Επανάστασης, η οποία είχε κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα. Για πρώτη φορά έχουν οι Ιακωβίνοι εισαγάγει και χρησιμοποιήσει την τρομερή έκφραση «regime de terreur“ («καθεστώς τρομοκρατίας»), αλλά κατά τη γνώμη τους ως κάτι το θετικό. Αυτό έχει συμβεί στις 5. του ΣΕπτέμβρη του 1793, όταν η Εθνική Συνέλευση  έχει εκδώσει το περιβόητο ντοκουμέντο ” Τρομοκρατικά μέτρα για την καταστολή αντεπαναστατικών πράξεων” που έγινε  βάση για τη δολοφονία  40 χιλιάδων ατόμων  μέσα σε οχτώ μήνες. Αυτή η ιδιαίτερη μορφή της εξουσίας των Ιακωβίνων έχει διαρκέσει από το 1793 έως το 1794.

Ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος Hegel έχει ασχοληθεί με τον τρομοκρατικό τρόπο εξουσίας των Γάλλων επαναστατών του τελευταίου σταδίου της Επανάστασης και έχει διατυπώσει την άποψη, ότι μία επαναστατική κατάσταση , η οποία έχει ως σκοπό την εμπέδωση της ελευθερίας , μπορεί σε περίπτωση μην υπαρχόντων κρατικών θεσμών για την προστασία της ελευθερίας να μεταλλαχθεί βαθμιαία σε τρομοκρατία . Ετσι δημιουργείται μία πολιτική κατάσταση, στην οποία κυβερνάει η «υποκειμενική αρετή» μέσω του πολιτικού φρονήματος, κάτι που συνεπιφέρει την πιό φοβερή Τρομοκρατία  (Ιδέ Vorlesungen Philosophie Geschichte, Sämtliche Werke, Band XI, S. 561). Ιδιαιτέρως μεταξύ των δεκαετιών του 70 και του  90 έχουν ασχοληθεί ειδικοί επιστήμονες της Ευρώπης και των ΗΠΑ με το πολύπλευρο φαινόμενο της Τρομοκρατίας. Θα προσπαθήσουμε να αναφέρουμε τις πιό σημαντικές απόψεις.

Μία άποψη προσδιορίζει τον πυρήνα της Τρομοκρατίας έχοντας ως στόχο τη διάδοση τρόμου. Μια άλλη αντίληψη επισημαίνει τη σχέση μεταξύ του σκοπού και των μέσων προς επίτευξή του.

Πρόκειται τελικά για την άσκηση βίας κατά ανθρώπων και πραγμάτων λόγω της επίτευξης πολιτικών ή «ηθικών» στόχων. Η άσκηση βίας σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους μέσω κρατικών οργάνων δεν ανήκει σε μία τέτοια περίπτωση, εκτός εάν η βία αντιτίθεται στα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η κρατική Τρομοκρατία (π.χ. στη Βόρεια Κορέα ή ήδη στην εποχή του Στάλιν, εν μέρει και του Λένιν ή στη Νότια Αφρική μέσω του συστήματος της Apartheid). Σε ό,τι αφορά την επιδίωξη της βίας, είναι αυτή από νομική άποψη εγκληματική μεν, αλλά διαφέρει σε γενικές γραμμές από άλλες εγκληματικές πράξεις. Τοιουτοτρόπως διαφέρει η Τρομοκρατία από την άσκηση βίας στα πλαίσια πολέμων, εμφυλίων πολέμων και του αντάρτικου αγώνα.

Επισημαίνουμε και μίαν άλλη διαφορά και δη μεταξύ των κυρίων και των δευτερευόντων σκοπών της βίας . Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν πολιτικά όργανα, εναντίων των οποίων στρέφεται η βία. Στη δεύτερη περίπτωση είναι αντικείμενο της βίας άνθρωποι ή κρατικές εγκαταστάσεις με σκοπό να αναγκασθεί μία κυβέρνηση να κάνει αυτό που επιδιώκουν οι τρομοκράτες.

Σε ό,τι αφορά τη δικαιολογία, διαπιστώνουμε μία διαφορά μεταξύ της κρατικής και της «Επαναστατικής Τρομοκρατίας». Στην πρώτη περίπτωση ασκείται βία κατά του πληθυσμού και δεν ισχύει ουδεμία ηθική δικαιολογία. Η πιό ενδιαφέρουσα «επαναστατική Τρομοκρατία» έχει ως κύριο σκοπό να αποσταθεροποιήσει την
κρατική τάξη ή να επιφέρει αλλαγή του πολιτικού συστήματος.
Μια τέτοια βία έχει ως βάση όχι θεσμούς, αλλά την αυτεξουσιοδότηση λόγων ιδίων πολιτικών σκοπών.

Αλλά και στην περίπτωση δικαιολογίας της “Επαναστατικής Τρομοκρατίας” πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός.

α) Εάν εξυπηρετούνται ανήθικοι σκοποί, όπως π.χ. πραγματοποίηση
ρατσιστικών αντιλήψεων. Εδώ δεν ισχύει ουδεμία ηθική δικαιολογία.

β) Αλλά και στην περίπτωση της υλοποίησης ηθικών σκοπών, όπως π.χ. την εμπέδωση της ισότητας και της δικαιοσύνης δεν μπορεί κάτω από κανονικές συνθήκες να δικαιολογηθεί η βία (Ιδέ την Standard Enzyklopädie, Philosophie und Wissenschaftstheorie, J. Mittelstraß et alt. (Edit.),4 Bände, Band 4, Stuttgart, 2004, S.237).

Τι σημαίνει λοιπόν η έννοια Τρομοκρατία (Terror); Ποιός είναι σε θέση να δώσει έναν πειστικό ορισμό; Οπωσδήποτε ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δημοσιογράφοι, αλλά οι ειδικοί επιστήμονες, στους οποίους ανήκουν, όπως ήδη αναφέραμε, οι εκπρόσωποι της πολιτικής φιλοσοφίας, πέραν τούτου των πολιτικών επιστημών, οι κοινωνιολόγοι και οι ψυχολόγοι.

Αλλά πρώτα ενδιαφέρουν τα ελληνικά λεξικά. Το Λεξικόν νέας ελληνικής γλώσσης (Γ. Ζευγώλη κ.α.,Αθήναι , 2ος τόμος, σ. 2424) δίδει τον εξής ορισμό : »Η δια του τρόπου
επικράτησης ή επιβουλή της εξουσίας υπό κοινωνικής τινος τάξεως δια
σκληρών μέτρων βίας : «λευκή τρομοκρατία», η ασκουμένη υπό της κρατούσης αστικής τάξεως, «ερυθρά τρομοκρατία», η χρησιμοποιουμένη υπό των επαναστατών εναντίον της αστικής». Αυτός ο ορισμός συγχίζει αναμφιβόλως τις κοινωνικές επαναστάσεις με το φαινόμενο της τρομοκρατίας  και είναι επομένως απορριπτέος .

Ο ορισμός στο «Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας ελληνικής γλώσσας», Αθήνα, 2010, σ. 1456/57 του Γ. Μπαμπινιώτη είναι σε αφάνταστο βαθμό επιπόλαιος και επιδερμικός : «Με την ίδια ελληνική λέξη κατονομάστηκαν ο περίοδοι της Γαλλικής Επανάστασης που χαρακτηρίστηκαν από μαζικές εκτελέσεις και οχλοκρατία..»

O ορισμός των κοινωνιολόγων θεωρεί την Τρομοκρατία ως «μέθοδο μέσω άσκησης φυσικής και ψυχικής βίας ακόμη και της φυσικής καταστροφής για να δημιουργήσει μία
ομάδα συστηματικά τρόμο με τον στόχο να πραγματοποιήσει τη δική της
αξίωση για εξουσία έναντι των άλλων ομάδων» (Ιδέ W. Fuchs-Heinritz et
alt. (Edit.), Lexikon zur Soziologie, Opladen, 1995, S. 674 . Αλλά και αυτός ο ορισμός δεν πείθει πλήρως.

Σε διεθνή κλίμακα έχει ο ΟΗΕ καταβάλλει από τις αρχές της δεκαετίας του 70 επανειλημμένως μεγάλες προσπάθειες για να επεξεργασθεί μία σύμβαση περί της απαγόρευσης και τιμωρίας της Τρομοκρατίας, αλλά τα διαφορετικά κράτη δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν περί του ορισμού της.

Υπάρχουν αντίθετες ερμηνείες, ενώ π.χ. οι Παλαιστίνιοι αγωνιστές θεωρούνται σε πολλές χώρες αγωνιστές για την ελευθερία, αλλά άλλες χώρε  τους ονομάζουν, το Ισραήλ ούτως ή άλλως, τρομοκράτες.

Ηδη το 1972 έγιναν προτάσεις να προσδιορισθεί η Τρομοκρατία ως προσχεδιασμένη χρήση θανατηφόρας βίας κατά αμάχων πολιτών λόγω πολιτικών σκοπών.  Περί αυτού έχουν συγγράψει και υπερασπίσει τρεις ειδικοί σπουδαστές υπό την επιστημονική εποπτεία μου στη δεκαετία του  70 τη διπλωματική διατριβή τους.

Το 1992 έχει  η απόφαση 731 του ΟΗΕ, επισημάνει ότι η Τρομοκρατία είναι κίνδυνος για την παγκόσμιο ειρήνη και δη ανεξάρτητα από τις επιδιώξεις. Το 2001 έχει διατυπωθεί ο πιό πειστικός ορισμός : «Τρομοκρατία είναι κάθε πράξη, η οποία μπορεί να
προκαλέσει τον θάνατο ή βαρείς τραυματισμούς σε αμάχους πολίτες…, εάν αυτή έχει ως κίνητρο να φοβίσει τον πληθυσμό ή μία κυβέρνηση»» για να ενεργήσουν, όπως επιθυμούν οι τρομοκράτες.

Περί της τρομοκρατίας κατά της διεθνούς αεροπορικής συγκοινωνίας υφίσταται ήδη από το 1970 η «Διεθνής Σύμβαση για την αντιμετώπιση της παράνομης κατάληψης αεροσκαφών» (hijacking) . Ειδικά περί αυτού ένας Σουδανέζος διπλωμάτης έχει συγγράψει και υπερασπίσει  υπό την επιστημονική μου εποπτεία το 1978 την διδακτορική του διατριβή με magna cum laude.

Είναι λίαν ενδιαφέρον να αναφέρουμε τη μεγάλη μεταλλαγή της επίσημης τοποθέτησης της τότε Σοβιετικής Ενωσης στο τότε καυτό θέμα του hijacking.

Επί χρόνια αξιολογούσε η Σοβιετική Ενωση τις ενέργειες πρωτίστως Νοτιοαμερικανών απαγωγέων αεροπλάνων ως ιδιαίτερη μορφή του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Οταν όμως έχει  ένας αντιεξουσιαστής σοβιετικός πολίτης απαγάγει ένα αεροπλάνο, αμέσως άλλαξε η τότε κραταιά χώρα την πολιτική στάση της και άρχισε να καταδικάζει και γενικά καθώς και στα πλαίσια του ΟΗΕ το hijacking.

Από μεθοδική άποψη θα ήταν προτιμότερο να γίνει μία σύνθεση των προαναφερθέντων ορισμών της Τρομοκρατίας και δη με τα εξής χαρακτηριστικά γνωρίσματα :

α) Χρήση βαρειάς βίας κατά αμάχων πολιτών, πολιτικών ή κρατικών εγκαταστάσεων.

β) Δημιουργία ενός κλίματος διάχυτου τρόμου.

γ) Σκοπός να αποδειχθεί, ότι η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τους τρομοκράτες.

δ) Το πιό σημαντικό κινητήριο είναι η πραγματοποίηση άκρων ιδεολογικών και πολιτικών επιδιώξεων, όπως π.χ. η αντικατάσταση μίας κυβέρνησης με μίαν άλλη ή ενός κοινωνικοπολιτικού καθεστώτος με ένα άλλο.

ε) Τρομοκρατικές πράξεις δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ούτε ιδεολογικά, ούτε πολιτικά ή θρησκευτικά (π.χ. Al Kaida, “Ισλαμικό Κράτος”), γιατί στην ουσία τους είναι εγκληματικές.

Υστερα απο την παταγώδη αποτυχία και κατάρρευση του «Υπαρκτού σοσιαλισμού» διερωτάται κανείς, τι πράγματι επιδιώκουν οι τρομοκράτες ψευτοεπαναστάτες. Ισως να πρόκειται για ψυχικά αρρωστημένους ανθρώπους, οι οποίοι χρειάζονται κατεπειγόντως ψυχιατρική περίθαλψη. Αυτό ισχύει και για γονείς κτλ., οι οποίοι εκφράζουν δημοσίως την υπερηφάνεια τους για τα «ηρωϊκά» βλαστάρια τους (π.χ. ένοπλη ληστεία σε μία τράπεζα στον Βελβεντό το 2013).

Συμπεράσματα :

α) Οι Ελληνες τρομοκράτες αναβιβάζουν τις δικιές τους πολιτικές αντιλήψεις σε μοναδική αρχή και σε κριτήριο για το τί είναι στην κοινωνία σωστό, ηθικό και δίκαιο. Διακατέχονται από υπερσουρεαλισμό , γιατί είναι πεπεισμένοι, ότι μέσω τρομοκρατικών ενεργειών θα μπορούσαν να αναλάβουν σε μίαν ευρωπαϊκή χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης την εξουσία με σκοπό να εμπεδώσουν ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα ίσως α λα Πολ Ποτ (Κambodscha) ο οποίος έχει εξοντώσει ένα τρίτο του πληθυσμού στο όνομα του  “γνήσιου κομμουνισμού».

Ακριβώς τώρα θυμήθηκα, ότι στις αρχές της δεκαετίας του 50 μου είπε κάποιος που επέστρεψε μερικές ημέρες πρωτύτερα από την εξορία στη Μακρόνησο, ότι έπρεπε να «το κάνουν όπως είπε ο Τρότζκι». Οταν τον ρώτησα, τί εννοούσε, μου έδωσε την εξής τρομερή απάντηση, που δεν θα την ξεχάσω ποτέ : «Να καθαρίζαμε τουλάχιστον 20 τοις εκατόν του πληθυσμού !«. Διερωτώμαι, αν ακόμη και τώρα υπάρχουν φανατισμένοι και τρελοί που σκέφτονται εμφυλιοπολεμικά. Αυτοί είναι οπωσδήποτε για δέσιμο.

β) Οι τρομοκράτες προσδίδουν την εξουσία στον εαυτό τους (αυτεξουσιοδότηση) και ενεργούν ταυτόχρονα ως αστυνομικός, ως εισαγγελέας, ως δικαστής και ως
εκτελεστής, αν και η θανάτωση ανθρώπων δεν είναι σύμφωνα με διεθνές , με ευρωπαϊκό καθώς και με εθνικό δίκαιο επιτρεπτή. Αυτή η απαγόρευση είναι αναμφιβόλως ένδειξη ανώτερου πολιτισμού.

γ) Οι πράξεις των τρομοκρατών αποτελούν σύμφωνα μα τα προαναφερθέντα συστήματα δικαίου ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ που σημαίνει ότι αυτοί είναι εγκληματικά στοιχεία. Η οποιαδήποτε ιδεολογία δεν αποτελεί ουδεμία δικαιολογία για τα εγκλήματά τους. Ο δήθεν ρομαντικός επαναστατισμός τους είναι αναμφιβόλως εγκληματικός.

δ) Δέον να τιμωρηθούν παραδειγματικά επί τη βάσει του ποινικού δικαίου ή πιό απλά : Να σπάσουν τηραχοκοκαλιά των καθαρμάτων και πολιτικών αλητών. Επάνω στον ελληνικό λαό έπεσαν τόσες κατάρες. Τώρα αυτοί του έλλειπαν.

ε) Κόμματα με τρομοκρατικές συνιστώσες που και εκτός τούτου δεν καταδικάζουν την «πολιτική» τρομοκρατία ως εγκληματική πράξη είναι λίαν ακατάλληλα να αναλάβουν την εξουσία σε μίαν ευρωπαϊκή χώρα.

Διευκρίνιση : Είμαι πολιτικά και κομματικά τελείως ουδέτερος, αλλά λογικά και ψύχραιμα σκεπτόμενος. Ευκαιρίας δοθείσης θα ήθελα να επισημάνω, ότι εβίωσα τον τρομερό εμφύλιο με τις θηριωδίες εκατέρωθεν.

Δημοσιευθέν συχνά στον ηλεκτρονικό τύπο ( Το Βήμα, Τα Νέα, Καθημερινή, τελευταία φορά στις 19.7.17)

—————————————————————

Πρώτα ο άνθρωπος και ύστερα ο πολιτικός προσδιορισμός

Ηδη στην εποχή του Εμφυλίου και μετέπειτα μου έκανε εντύπωση, ότι κάποιος της “Αριστεράς” η της “Δεξιάς¨ έχει θεωρηθεί ως”δικός μας” , “΄καλό παιδί”, “κονωνικός άνθρωπος” ,”καλός πατριώτης” και παράδειγμα για τους άλλους, ας ήταν και τεμπέλαρος , αμόρφωτος , βλάκας και από κάθε άποψη άχρηστος και επικίνδυνος.
Αυτή η ηλίθια θεώρηση συνεχίζεται και σήμερα : Ο “Αριστερός” θεωρείται καλός, ο “Δεξιός” κακός, ο πατριδοκάπηλος μέγας πατριώτης,  ο λογικά σκεπτόμενος πατριώτης εθνομηδενιστής, ο επιχειρηματίας είναι κατάπτυστος εκμεταλλευτής, ενώ ο εργάτης ή πιό εύστοχα το μέλος του ΚΚΕ ή ο συνδικαλιστής  είναι άγγελος και »θυσιάζεται» για το συμφέρον του «λαoυτσίκου» . Αυτό είναι παράνεια  par excellence.
Η λογική λέγει όμως κάτι άλλο : άνθρωπος, άτομο, πολίτης, κατόπιν η ιδεολογική και πολιτική τοποθέτηση. Καθημερινή  (4.7.14).

—————————————————————–

Αρχαία Γνωμικά

Όπου βία πάρεστι, ουδέν ισχύει νόμος., Μένανδρος 

Εκκλησιαστικά Ρητά

Αρχαία Γνωμικά

Στάσις πάντων πολέμων χαλεπώτατος.Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

Ιστορικές φράσεις

Ελευθερία ή ΘάνατοςΤο σύνθημα της Επανάστασης του Εικοσιένα και σύμβολο του Ελληνισμού
Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα.“Liberte, Egalite, Fraternite”Σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης(το βασικό σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης, 1789)

Αφορισμοί

Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος.Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος
Ας τρέμει η κυρίαρχη τάξη από την κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα εκτός από τις αλυσίδες τους.Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος
 
Η φτώχεια είναι ο γονιός της επανάστασης και του εγκλήματος.Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα».Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, 1770-1843, Ήρωας του Εικοσιένα
Η επανάσταση δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει όταν είναι ώριμο. Πρέπει να κουνήσουμε το δέντρο για να το κάνουμε να πέσει.Τσε Γκεβάρα, 1928-1967, Αργεντινός επαναστάτης
Τις επαναστάσεις δεν τις κάνουν οι πεινασμένοι, αλλά οι χορτάτοι που δεν έφαγαν τρεις μέρες.Ανώνυμος
Όταν ο λαός δεν θα ‘χει τίποτα πια να φάει, θα φάει τους πλούσιους.Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, 1712-1778, Γαλλοελβετός φιλόσοφος
Αληθινοί επαναστάτες είναι εκείνοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε.Μιχαήλ Μπακούνιν, 1814-1876, Ρώσος αναρχικός
Σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους, το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική.George Orwell, 1903-1950, Βρετανός συγγραφέας
Προλετάριοι όλων των λαών, ενωθείτε!Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος(από το κομμουνιστικό μανιφέστο [1848])
Οι επαναστάσεις είναι οι ατμομηχανές της ιστορίας.Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφοςάρεσε σε 119
Τις επαναστάσεις τις προετοιμάζουν οι μεγαλοφυείς, τις πραγματοποιούν οι φανατικοί, αλλά τις εκμεταλλεύονται τα αποβράσματα της κοινωνίαςΌττο Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός καγκελάριος
Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους.Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, 1770-1843, Ήρωας του Εικοσιένα
Άρχισα την επανάσταση με 82 άτομα. Θα το ξανάκανα, ακόμη και με 10 ή 15 και με ακλόνητη πίστη. Δεν έχει σημασία πόσο μικρός είσαι, αν έχεις πίστη και σχέδιο δράσης.Φιντέλ Κάστρο, 1926-2016, Κουβανός ηγέτης
Επαναστατώ άρα υπάρχω.Albert Camus, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957
Χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατική δράση.Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν, 1870-1924, Σοβιετικός ηγέτης
Κάθε αναρχικός κρύβει μέσα του έναν αποτυχημένο δικτάτορα.Μπενίτο Μουσσολίνι, 1883-1945, Ιταλός δικτάτορας
Ο σκλάβος ξεκινά ζητώντας δικαιοσύνη και καταλήγει να περιμένει να φορέσει ένα στέμμα.Albert Camus, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957
Η φτώχεια οδηγεί στην επανάσταση, η επανάσταση στη φτώχεια.Βίκτωρ Ουγκώ, 1802-1885, Γάλλος συγγραφέας
Στις επαναστάσεις υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: εκείνοι που τις κάνουν κι εκείνοι που επωφελούνται.Ναπολέων Βοναπάρτης, 1769-1821, Γάλλος ηγέτης
Η επανάσταση είναι σαν το ποδήλατο. Αν σταματήσουμε να κάνουμε πεντάλ, θα πέσουμε.Φιντέλ Κάστρο, 1926-2016, Κουβανός ηγέτης
Ο αντάρτης είναι ο ιησουίτης του πολέμου.Τσε Γκεβάρα, 1928-1967, Αργεντινός επαναστάτης
Είναι πολύ καλό που ο λαός δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί το τραπεζικό και το νομισματικό μας σύστημα, γιατί αν το καταλάβαινε, θα γινόταν επανάσταση αύριο το πρωί.Henry Ford, 1863-1947, Αμερικανός βιομήχανος
Κάθε επανάσταση εξατμίζεται και αφήνει ένα κατακάθι γραφειοκρατίας.Franz Kafka, 1883-1924, Τσέχος συγγραφέας
Όποιος κάνει σχέδια για μετά την επανάσταση είναι αντιδραστικός.Μιχαήλ Μπακούνιν, 1814-1876, Ρώσος αναρχικός
Αυτό που έχετε, απαρνηθείτε το
και πάρτε αυτό που σας αρνιούνται.
Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας
Η επανάσταση δεν είναι ένα στρώμα από ροδοπέταλα. Είναι μια μάχη ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν.Φιντέλ Κάστρο, 1926-2016, Κουβανός ηγέτης
Οι καταπιεσμένοι που επαναστάτησαν δεν μπόρεσαν ποτέ να ιδρύσουν μια κοινωνία μη καταπιεστική.Simone Weil, 1909-1943, Γαλλίδα φιλόσοφος
Αυτοί που καθιστούν μια ειρηνική επανάσταση αδύνατη, κάνουν μια βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη.Τζων Κέννεντυ, 1917-1963, Αμερικανός πρόεδρος [1961-1963]
Εάν υπήρχε επιτύμβιο επίγραμμα – κατά το αισχύλειο- που θα επιθυμούσα να χαραχτεί στον τάφο μου, θα ήταν: «Πολέμησε τον Δεκέμβρη».Μίκης Θεοδωράκης, 1925-, Συνθέτης και πολιτικός

 

Αρχαία Γνωμικά

Στάσις πάντων πολέμων χαλεπώτατος.Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

Ιστορικές φράσεις

Ελευθερία ή ΘάνατοςΤο σύνθημα της Επανάστασης του Εικοσιένα και σύμβολο του Ελληνισμού
Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα.“Liberte, Egalite, Fraternite”Σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης(το βασικό σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης, 1789)

Αφορισμοί

Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος.Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος
Ας τρέμει η κυρίαρχη τάξη από την κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα εκτός από τις αλυσίδες τους.Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος
 
Η φτώχεια είναι ο γονιός της επανάστασης και του εγκλήματος.Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα».Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, 1770-1843, Ήρωας του Εικοσιένα
Η επανάσταση δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει όταν είναι ώριμο. Πρέπει να κουνήσουμε το δέντρο για να το κάνουμε να πέσει.Τσε Γκεβάρα, 1928-1967, Αργεντινός επαναστάτης
Τις επαναστάσεις δεν τις κάνουν οι πεινασμένοι, αλλά οι χορτάτοι που δεν έφαγαν τρεις μέρες.Ανώνυμος
Όταν ο λαός δεν θα ‘χει τίποτα πια να φάει, θα φάει τους πλούσιους.Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, 1712-1778, Γαλλοελβετός φιλόσοφος
Αληθινοί επαναστάτες είναι εκείνοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε.Μιχαήλ Μπακούνιν, 1814-1876, Ρώσος αναρχικός
Σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους, το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική.George Orwell, 1903-1950, Βρετανός συγγραφέας
Προλετάριοι όλων των λαών, ενωθείτε!Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος(από το κομμουνιστικό μανιφέστο [1848])
Οι επαναστάσεις είναι οι ατμομηχανές της ιστορίας.Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφοςάρεσε σε 119
Τις επαναστάσεις τις προετοιμάζουν οι μεγαλοφυείς, τις πραγματοποιούν οι φανατικοί, αλλά τις εκμεταλλεύονται τα αποβράσματα της κοινωνίαςΌττο Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός καγκελάριος
Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους.Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, 1770-1843, Ήρωας του Εικοσιένα
Άρχισα την επανάσταση με 82 άτομα. Θα το ξανάκανα, ακόμη και με 10 ή 15 και με ακλόνητη πίστη. Δεν έχει σημασία πόσο μικρός είσαι, αν έχεις πίστη και σχέδιο δράσης.Φιντέλ Κάστρο, 1926-2016, Κουβανός ηγέτης
Επαναστατώ άρα υπάρχω.Albert Camus, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957
Χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατική δράση.Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν, 1870-1924, Σοβιετικός ηγέτης
Κάθε αναρχικός κρύβει μέσα του έναν αποτυχημένο δικτάτορα.Μπενίτο Μουσσολίνι, 1883-1945, Ιταλός δικτάτορας
Ο σκλάβος ξεκινά ζητώντας δικαιοσύνη και καταλήγει να περιμένει να φορέσει ένα στέμμα.Albert Camus, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957
Η φτώχεια οδηγεί στην επανάσταση, η επανάσταση στη φτώχεια.Βίκτωρ Ουγκώ, 1802-1885, Γάλλος συγγραφέας
Στις επαναστάσεις υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: εκείνοι που τις κάνουν κι εκείνοι που επωφελούνται.Ναπολέων Βοναπάρτης, 1769-1821, Γάλλος ηγέτης
Η επανάσταση είναι σαν το ποδήλατο. Αν σταματήσουμε να κάνουμε πεντάλ, θα πέσουμε.Φιντέλ Κάστρο, 1926-2016, Κουβανός ηγέτης
Ο αντάρτης είναι ο ιησουίτης του πολέμου.Τσε Γκεβάρα, 1928-1967, Αργεντινός επαναστάτης
Είναι πολύ καλό που ο λαός δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί το τραπεζικό και το νομισματικό μας σύστημα, γιατί αν το καταλάβαινε, θα γινόταν επανάσταση αύριο το πρωί.Henry Ford, 1863-1947, Αμερικανός βιομήχανος
Κάθε επανάσταση εξατμίζεται και αφήνει ένα κατακάθι γραφειοκρατίας.Franz Kafka, 1883-1924, Τσέχος συγγραφέας
Όποιος κάνει σχέδια για μετά την επανάσταση είναι αντιδραστικός.Μιχαήλ Μπακούνιν, 1814-1876, Ρώσος αναρχικός
Αυτό που έχετε, απαρνηθείτε το
και πάρτε αυτό που σας αρνιούνται.
Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας
Η επανάσταση δεν είναι ένα στρώμα από ροδοπέταλα. Είναι μια μάχη ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν.Φιντέλ Κάστρο, 1926-2016, Κουβανός ηγέτης
Οι καταπιεσμένοι που επαναστάτησαν δεν μπόρεσαν ποτέ να ιδρύσουν μια κοινωνία μη καταπιεστική.Simone Weil, 1909-1943, Γαλλίδα φιλόσοφος
Αυτοί που καθιστούν μια ειρηνική επανάσταση αδύνατη, κάνουν μια βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη.Τζων Κέννεντυ, 1917-1963, Αμερικανός πρόεδρος [1961-1963]
Εάν υπήρχε επιτύμβιο επίγραμμα – κατά το αισχύλειο- που θα επιθυμούσα να χαραχτεί στον τάφο μου, θα ήταν: «Πολέμησε τον Δεκέμβρη».Μίκης Θεοδωράκης, 1925-, Συνθέτης και πολιτικός” Δεν επιβαλλεις Δικτατορία για να προστατεύσεις την Επανάσταση αλλά κάνεις Επανάσταση για να επιβάλλεις δικτατορία ” ! ( G. Orwell ).

 

Πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρῃ απολούνται. κατά Ματθαίον ‐ κς’ 52 (αποδιδόμενο και ως: Μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβεις.) 

 

Προέλευση Ευρωπαϊκών Λαών, Προέλευση Ελλήνων, Ελληνες στη Μεγάλη Ελλάδα

Προέλευση Ευρωπαϊκών Λαών, Προέλευση Ελλήνων

Εισαγωγικές παρατηρήσεις

α ) Σύμφωνα με την Γνωσεολογία που είναι ένα ειδικό τμήμα της Φιλοσοφίας, δέον να βασίζεται η γνώση στην αντανάκλαση και εμβάθυνση της αντικειμενικής πραγματικότητας ( Δημόκριτος ). Και όμως, όταν πρόκειται για την προέλευση και ειδικά για την εθνογένεση των Ευρωπαίων, διαπιστώνουμε το λίαν δυσάρεστο φαινόμενο της τεθλασμένης αντανάκλασης της πραγματικότητας που σημαίνει στην ουσία την διαστρέβλωσή της. Δηλαδή οι εθνικοί θρύλοι και τα παραμύθια αντικαθιστούν συνήθως την αντικειμενική αλήθεια. Μία τέτοια τοποθέτηση επικρατούσε επίσημα στην εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία με τις γνωστές συνέπειες και στο παρόν σημειώνεται ιδιαιτέρως σε μερικές βαλκανικές χώρες και στην Τουρκία.

β ) Η ενασχόλησή μου με αυτό το αντικείμενο ανήκει στην ανώτερη εγκυκλοπαιδική μόρφωση και άρχισε προ 55 ετών.

Αλλά ήδη στα παιδικά μου χρόνια διεπίστωνα διαφορετικές φυσιογνωμίες και συμπεριφορές μεταξύ των κατοίκων στην γενέτειρά μου, όπου ζούσαν Πόντιοι από διάφορα μέρη του Πόντου και επομένως τελείως διαφορετικές φυσιογνωμίες ( ελληνικές, καυκάσιες, κουρδικές,τουρκμενικές κλπ.) και συμπεριφορές, Εντόπιοι, Βλάχοι, Μικρασιάτες, Αρμένοι, Θρακιώτες και Νησιώτες από το Αιγαίο Πέλαγος. Στο Γυμνάσιο της Κατερίνης προστέθηκαν και Κωνσταντινουπολίτες, Στερεοελλαδίτες, Πελοποννήσιοι, Σαρακατσαναίοι, Αλβανοί, Σλάβοι και Καραγκούνηδες.

Γενικά δεν υπήρχαν μεν προβλήματα, αλλά σε ό,τι αφορά την βασική συμπεριφορά, ήταν η διαφορά μεταξύ των βουνήσιων ( Πιέρια, Όλυμπος ) Βλάχων και των Ποντίων μεγάλη, έως αντίθετη. Σημειώνεται ακόμη μία γλωσσική διαφορά : Οι Βλάχοι μιλούσαν στο σπίτι μία νεολατινική γλώσσα και γι αυτό ήταν η εκμάθηση των Λατινικών ευκολότερη, ενώ οι Πόντιοι συνεννοούνταν στα πλαίσια της οικογένειας στα Ποντιακά και τοιουτοτρόπως ήταν σε θέση να μαθαίνουν τα Αρχαία Ελληνικά με ευχέρεια.

Αργότερα είχα ως σπουδαστής και κατόπιν πρωτίστως ως επιστήμονας και πανεπιστημιακός την ευκαιρία να συνεχίσω τις εθνολογικές παρατηρήσεις και μελέτες πιό συστηματικά, γιατί οι σπουδαστές μου προερχόταν σχεδόν από 70 χώρες του κόσμου ανεξαιρέτως από όλες τις ράτσες και τις ηπείρους. Βαθμιαία έβλεπα τις μεγάλες φυσιογνωμικές διαφορές μεταξύ των Ευρωπαίων, μεταξύ των Ασιατών, μεταξύ των Αράβων καθώς και μεταξύ των πολυάριθμων αφρικανικών φύλων και λαών. Στα παρελθόντα 55 έτη μπόρεσα να ασχοληθώ με τους Γερμανούς ( γερμανικές, σλαβικές και κελτικές φυσιογνωμίες ) συστηματικότατα. Όλα αυτά που έβλεπα με προβλημάτισαν βαθειά και εντατικά.

Είναι αυτονόητο, ότι οι γνώσεις μου στηρίζονται σε πολυάριθμα επιστημονικά βιβλία ειδικών επιστημόνων στους κλάδους Αρχαιολογία, Ιστορία , Εθνολογία, Θρησκεία και Μυθολογία καθώς και στα δημοσιευθέντα αποτελέσματα ερευνών της Γενετικής ( DNA ). Εδώ αναφέρονται μόνον οι επιστημονικές απόψεις, περί των οποίων από μεθοδική άποψη υφίσταται γενική ομοφωνία ( consensus generalis professorum et doctorum ) .

γ ) Φυσικά περνούν οι ειδικές γνώσεις από το αυστηρό φίλτρο της Γενικής Μεθοδολογίας των Βασικών και Προγνωστικών Επιστημονικών Ερευνών ( ένας από τους πανεπιστημιακούς μου κλάδους ). Έχουν ειδικά εφαρμοσθεί οι αρχές της Εξέλιξης ( Μεταλλαγής ) και της Σύγκρισης.

δ ) Η μελέτη  άρθρο αντιτίθεται στον ανέξοδο υπερεθνικισμό, στον γελοίο σωβινισμό και στον ολέθριο και απάνθρωπο ρατσισμό και διακατέχεται έτσι από το πνεύμα του ουμανισμού ( ανθρωπισμού ) και της διαλλακτικότητας έναντι άλλων εθνών.

ε ) Η προέλευση των Ευρωπαίων είναι ένα σύνθετο θέμα , γιατί συνδέεται πρωτίστως με μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών ήδη στην προϊστορική εποχή καθώς και με την εξέλιξη των παραγωγικών δυνάμεων. Αυτή η βασική διαπίστωση ασκεί καθοριστική επιρροή επί της προσέγγισης στο θεμα.

1. Μετακινήσεις και συγχωνεύσεις πληθυσμών στην προϊστορική περίοδο της Ευρώπης

Μετακινήσεις στην Παλαιολιθική και στην Μεσολιθική Εποχή

Ομόφωνα πρεσβεύουν οι ειδικοί αρχαιολόγοι την άποψη, ότι ο Homo sapiens sapiens ( “σκεπτόμενος άνθρωπος” – στα τελευταία έτη έχουν οι επιστήμονες αναγνωρίσει και τον Homo Neanderthalensis ως Homo sapiens- έφθασε στην Ευρώπη προερχόμενος από την Αφρική μέσω της Μέσης Ανατολής προ 42 χιλιάδων , στην Κίνα προ 60 έως 70 και στην Αυστραλία προ 45 ( μερικοί ειδικοί γράφουν προ 50 έως 60 ) χιλιάδων ετών.

Πρώτα εποίκησε την Νότια Ευρώπη και κατόπιν άρχισε βαθμιαία να κινείται προς τον Βορρά, όπου όμως επικρατούσαν έως προ 11 χιλιάδων ετών οι παγετώνες. Ύστερα από την υποχώρηση των παγετώνων και την βαθμιαία δημιουργία κατάλληλου κλίματος και κάπως κανονικών συνθηκών ζωής εξαπλώθηκε ο σύγχρονος άνθρωπος σε όλη την Ευρώπη.

Τα κύρια μέσα επιβίωσης σε όλη την διάρκεια της Παλαιολιθικής Εποχής ( τελείωσε περίπου 8000 π.Χ. ) και της Μεσολιθικής Εποχής ( 8000 έως 5.500 /5000 π. Χ. ) ηταν η θήρα ( Κυνηγοί), η αλιεία ( αλιείς ) και η συλλογή άγριων φυτών και καρπών ( τροφοσυλλέκτες). Ακριβώς αυτός ο τρόπος διαβίωσης ανάγκασε τους “Πρωτοευρωπαίους” ( terminus scientificus ) να διασχίζουν μεγάλες αποστάσεις. Με αυτόν τον τρόπο έλαβαν χώραν επιμειξίες μεταξύ των Ευρωπαίων των διαφορετικών περιοχών.

Μετακινήσεις στην Νεολιθική Εποχή , Ινδοευρωπαίοι

Η Νεολιθική Εποχή ( περίπου 5.500/5000 έως περίπου 3000 π.Χ. ) ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την “Αγροτική Επανάσταση”, την πρώτη μεγάλη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στην Μέση Ανατολή όμως έχει προηγηθεί η Νεολιθική Εποχή κατά πολύ ( σύμφωνα με τις νεώτερες ανακαλύψεις συνέβει αυτό 8000 έως 9000 π.Χ. ! ). Αυτό ισχύει γενικά και για την γενική εξέλιξη του υλικού και ύστερα από 4.500 έτη και του πνευματικού πολιτισμού.

Η γεωργία οδήγησε μέσω των παραγωγικών δυνάμεων σε μία κοσμοϊστορική βελτίωση μεν των βιωτικών συνθηκών και σε πολλαπλασιασμό του πληθυσμού, αλλά ήδη προέκυψαν μεγάλα προβλήματα κατάλληλου εδάφους για τις γεωργικές καλλιέργειες, Έτσι αναγκάσθηκαν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να εγκαταλείψουν τις περιοχές τους και να κινηθούν προς τα δυτικά.

Πρώτα ξεχύθηκαν στις περιοχές της Μικράς Ασίας, όπου έχει επαναληφθεί λόγω των ευνοϊκότερων συνθηκών ζωής το φαινόμενο του πολλαπλασιασμού του πληθυσμού. Προ περίπου 8 χιλιάδων ετών άρχισε πάλι η εξάπλωση των πληθυσμών ακόμη πιό δυτικά και έφθασε έως την Βουλγαρία και την Ελλάδα. Ακολουθώντας τον ποταμό Δούναβη έφθασαν οι γεωργοί έως την Κεντρική Ευρώπη και από εκει άρχισε ο εποικισμός της Βόρειας Ευρώπης.

Άλλοι αγροτικοί πληθυσμοί εγκατέλειψαν την Βόρεια Αφρική και εποίκησαν την Ιβηρική Χερσόνησο , στην οποία όμως λόγω της αφθονίας ψαριών και οστράκων παραμελήθηκε η καλλιέργεια της γης και έτσι υστέρησε στην εξέλιξη της γεωργίας.

Οι αγρότες από την Μέση Ανατολή έφεραν μέσω της Μικράς Ασίας στην καθυστερημένη Ευρώπη γνώσεις περί την γεωργία και την συστηματική κτηνοτροφία καθώς και υλικό πολιτισμό. Ειδικοί επιστήμονες της Γενετικής, ένας στην Γερμανία και ένας στην Τσεχία, κατόρθωσαν προ μερικών ετών να αποδείξουν με DNA-έρευνες πειστικά, ότι τα σημερινά βοϊδή της Ευρώπης προέρχονται ιστορικά από την Μέση Ανατολή .

Εκτός τούτου έχει αποδειχθεί, ότι ήδη 5500 (στην Ελλάδα ήδη 6000 ) π.Χ. επικράτησε η γεωργία στην Κεντρική Ευρώπη. Δηλαδή οι Ευρωπαίοι, μεταξύ αυτών και οι μακρινοί πρόγονοι των σημερινών Γερμανών κατοικούσαν ήδη τότε σε σπίτια και όχι “επάνω στα δένδρα ! ” και έτρωγαν ψωμί και όχι βελανίδια, όπως συχνά και παρανοϊκά ισχυρίζονται κάποιοι ανιστόριτοι και υπερεξυπνάκηδες Ελληναράδες.

Οι πρώτοι γεωργοί έμειναν μόνιμα στις πιό εύφορες περιοχές της Ευρώπης με σκοπό να καλλιεργήσουν την γη. Αυτό συνέβαλε καθοριστικά στην δημιουργία μιας απαραίτητης κοινωνικής οργάνωσης και του πρώτου αγροτικού πολιτισμού σε ευρωπαϊκό έδαφος. Αλλά οι λαοί της Μέσης Ανατολής προηγούντο σε όλα τα επίπεδα επί περίπου 4000 έτη. Είναι ευκατανόητο, ότι αυτοί οι λαοί ( Σουμέριοι , Αιγύπτιοι, Ακκάδες, Βαβυλώνιοι ) ίδρυσαν κράτη προ 5 και συστηματικούς νόμους προ 4250 ετών και γενικά έθεσαν τις βάσεις για τους πρώτους πολιτισμούς της ανθρωπότητας ( Ιδέ εδώ  στο Μπλογκ μου τη μελέτη “Πολιτισμός και Κουλτούρα” ).

Οι πολυάριθμες μετακινήσεις στην Ευρώπη οδήγησαν βαθμιαία σε επίσης πολυάριθμες συγχωνεύσεις των πληθυσμιακών ομάδων και σε αλληλοεπιδράσεις των τότε ευρωπαϊκών γλωσσών. Με αυτόν τον τρόπο έχει συντελεσθεί η διαδικασία της διαφοροποίησης των αυτόχθονων πληθυσμών και των γλωσσών τους. Οι τελείως διαφορετικές κλιματικές συνθήκες συνέβαλαν και στην διαφοροποίηση των νοοτροποιών των Νοτίων και των Βορείων Ευρωπαίων , η οποία όμως στην ουσία άρχίσε ήδη προ 42 χιλιάδων ετών. Η προϊστορική Αρχαιολογία τους αξιολόγησε ως φιλήσυχους γεωργικούς πληθυσμούς, οι οποίοι είχαν λόγω της παραγωγικότητας της γης πρωτίστως θηλυκές θεότητες.

Αλλά στα μέσα της Νεολιθικής Εποχής έλαβε χώραν μία μεγάλη μετακίνηση νομαδικών πληθυσμών κτηνοτρόφων που ήταν πολύ δυναμικοί και γενικά επιθετικοί. Σε αυτούς χρωστούν οι σημερινοί ευρωπαϊκοί λαοί την δυναμικότητά τους. Γι αυτό κατόρθωσαν να νικήσουν σχετικά εύκολα τους ειρηνικούς αγροτικούς πληθυσμούς και να επιβάλλουν την γλώσσα και τους δικούς τους ως επί το πλείστον αρσενικούς θεούς. Αυτοί προήλθαν από τις περιοχές μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας Θάλασσας.

Αυτό εχει επαναληφθεί αργότερα στην ευρωπαϊκή ιστορία πολλές φορές. Η τελευταία μετακίνηση λαών σημειώνεται στον 9ο αι., όταν οι νομαδικοί, πολεμικοί και ληστρικοί Μαγυάροι , προερχόμενοι από την Ασία, εισέβαλαν στην Κεντρική Ευρώπη, την οποία κατέλαβαν εν μέρει , επέβαλαν την ασιατική γλώσσα τους και έμειναν για πάντα. Και αυτοί ανήκουν στους προγόνους των σημερινών Ούγγρων.

Η επιστήμη ονόμασε τους πολεμικούς νομάδες της Νεολιθικής Εποχής Ινδοευρωπαίους. Έως προ ολίγων δεκαετιών είχαν την ονομασία Ινδογερμανοί, ενώ μόνον στην Ελλάδα είναι γνωστοί ως Ιαπετικοί . Εάν στα τέλη του 19ου αι. οι ιστορικοί και εθνολόγοι γνώριζαν περισσότερα περί των Κελτών, θα τους ονόμαζαν Ινδοκέλτες. Το νόημα της ονομασίας έγκειται στο ό,τι οι επιστήμονες έλαβαν υπ όψη τους πιό ανατολικούς ( Ινδούς, κανονικά Ινδοάριους ) και τους πιό δυτικούς ( Γερμανούς ) συγγενικούς πληθυσμούς.

Στα μέσα της Νεολιθικής Εποχής έλαβε χώραν μία μεγάλη μετακίνηση νομαδικών πληθυσμών κτηνοτρόφων που ήταν πολύ δυναμικοί και γενικά επιθετικοί. Σε αυτούς χρωστούν οι σημερινοί ευρωπαϊκοί λαοί την δυναμικότητά τους. Γι αυτό κατόρθωσαν να νικήσουν σχετικά εύκολα τους ειρηνικούς αγροτικούς πληθυσμούς και να επιβάλλουν την γλώσσα και τους δικούς τους ως επί το πλείστον αρσενικούς θεούς.

Αυτοί προήλθαν σύμφωνα με την έως τώρα επικρατούσα άποψη των ειδικών επιστημόνων από τις περιοχές μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας Θάλασσας.

Αυτό εχει επαναληφθεί αργότερα στην ευρωπαϊκή ιστορία πολλές φορές. Η τελευταία μετακίνηση λαών σημειώνεται στον 9ο αι., όταν οι νομαδικοί, πολεμικοί και ληστρικοί Μαγγυάροι , προερχόμενοι από την Ασία, εισέβαλαν στην Κεντρική Ευρώπη, την οποία κατέλαβαν εν μέρει , επέβαλαν την ασιατική γλώσσα τους και έμειναν για πάντα. Και αυτοί ανήκουν στους προγόνους των σημερινών Ούγγρων.

Η επιστήμη ονόμασε τους πολεμικούς νομάδες της Νεολιθικής Εποχής Ινδοευρωπαίους. Έως προ ολίγων δεκαετιών είχαν την ονομασία Ινδογερμανοί, ενώ μόνον στην Ελλάδα είναι γνωστοί ως Ιαπετικοί .

Εάν στα τέλη του 19ου αι. οι ιστορικοί και εθνολόγοι γνώριζαν περισσότερα περί των Κελτών, θα τους ονόμαζαν Ινδοκέλτες. Το νόημα της ονομασίας έγκειται στο ό,τι οι επιστήμονες έλαβαν υπόψη τους πιό ανατολικούς ( Ινδούς, κανονικά Ινδοάριους ) και τους πιό δυτικούς ( Γερμανούς ) συγγενικούς πληθυσμούς.

Περίπου 4000 έως 3.500 π. Χ. έφθασαν οι Ινδοευρωπαίοι στην Κεντρική Ευρώπη, όπου η μορφολογία του εδάφους έμοιαζε πολύ με την μορφολογία της πρώην πατρίδας τους. Η επιστήμη τους ονόμασε Χάτεμ-Ινδοευρωπαίους από τον αριθμό (Χ)εκατόν (100) στα Αρχαία Ελληνικά. Άλλοι Ινδοευρωπαίοι κινήθηκαν αργόοτερα προς το Κουρδιστάν, το Ιράκ και το Ιράν και την Βόρεια Ινδία και λόγω της δυναμικότητας και της στρατιωτικής υπεροχής τους κατέκτησαν ταχέως περιοχές, στις οποίες ζούσαν εδώ και χιλιετηρίδες υπερπολιτισμενοι λαοί , όπως π.χ. οι Σουμέριοι, οι Ακκάδες και οι Βαβυλώνιοι. Αυτοί ονομάσθηκαν Σάτεμ-Ινδοευρωπαίοι από τον αριθμό εκατόν ( Σάτεμ ) στην Σανσκριτική.

Αυτοί που κατέκτησαν και έμειναν στην τεράστια Βόρεια Ινδία είναι γνωστοί και ως Ινδοάριοι.

Υπάρχει λόγος να τονίσουμε, ότι η λέξη Άριος ( Arya ) σημαίνει ο ευγενής και έχει την ίδια ινδοευρωπαίκή γλωσσική ρίζα με την ελληνική λέξη Άριστο

Περίπου 4000 έως 3.500 π. Χ.( αλλοι  γράφουν προ 3000 ετών) έφθασαν οι Ινδοευρωπαίοι στην Κεντρική Ευρώπη, όπου η μορφολογία του εδάφους έμοιαζε πολύ με την μορφολογία της πρώην πατρίδας τους. Η επιστήμη τους ονόμασε Χάτεμ-Ινδοευρωπαίους από τον αριθμό (Χ)εκατόν (100) στα Αρχαία Ελληνικά. Άλλοι Ινδοευρωπαίοι κινήθηκαν προς το Κουρδιστάν, το Ιράκ και το Ιράν και την Βόρεια Ινδία και λόγω της δυναμικότητας και της στρατιωτικής υπεροχής τους κατέκτησαν ταχέως περιοχές, στις οποίες ζούσαν εδώ και χιλιετηρίδες υπερπολιτισμενοι λαοί , όπως π.χ. οι Σουμέριοι, οι Ακκάδες και οι Βαβυλώνιοι. Αυτοί ονομάσθηκαν Σάτεμ-Ινδοευρωπαίοι από τον αριθμό εκατόν ( Σάτεμ ) στην Σανσκριτική. Αυτοί που κατέκτησαν και έμειναν στην τεράστια Βόρεια Ινδία είναι γνωστοί και σαν Ινδοάριοι.

Υπάρχει λόγος να τονίσουμε, ότι η λέξη Άριος ( Arya ) σημαίνει ο ευγενής και έχει την ίδια ινδοευρωπαίκή γλωσσική ρίζα με την ελληνική λέξη Άριστος και ότι αυτή δεν έχει καμία σχέση με την φαντασιοπληξία των Γερμανών εθνικοσοσιαλιστών , οι οποίοι μπέρδεψαν η σκοπίμως διαστρέβλωσαν τις έννοιες αυτοονομαζόμενοι “Αριοι”. Και οί Ινδοάριοι κατόρθωσαν να επικρατήσουν με την θρησκεία και την γλώσσα τους ( Σανσκριτική ).

Στην Κεντρική Ασία έμειναν ακόμη μερικές χιλιετηρίδες Ινδοευρωπαίοι, όπως οι πρόγονοι των ιστορικών Κιμερίων , Σκυθών και Τοχάρων. Αργότερα εκτοπίσθηκαν πρώτα από τους μογγολικούς Σαρμάτες και βαθμιαία από άλλους μογγολικούς λαούς, των οποίων οι απόγονοι κατοικούν σήμερα σε όλην την Κεντρική Ασία.

Το λίαν ενδιαφέρον έγκειται στο ό,τι οι αγώνες μεταξύ των επιθετικών Ινδοευρωπαίων κτηνοτρόφων νομάδων και των ειρηνικών αυτόχθονων αγροτικών πληθυσμών αντανακλώνται στην μυθολογία των λαών που προήλθαν από την συγχώνευση των κατακτητών με τους κατακτημένους με έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο. Το ινδικό έπος Ramayana περιγράφει π.χ. τον αγώνα μεταξύ των “καλών” λευκών πιθήκων ( Ινδοάριοι ) και των “κακών” μαύρων πιθήκων ( αυτόχθονοι Dravidas ) .

Κάτι το παρόμοιο διαπιστώνουμε και στην ελληνική μυθολογία. Η Τιτανομαχία τελείωσε με την ολοσχερή νίκη των θεών των Ινδοευρωπαίων κατά των θεών του γηγενούς πληθυσμού, ως επί το πλείστον των Πελασγών. Όπως φαίνεται, όχι μόνον η Ιστορία, αλλά και η Μυθολογία γράφεται από τους εκάστοτε νικητές.

Στην επίσης ενδιαφέρουσα μυθολογία των Γερμανών ήταν οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές ( Asen ) από του γεωργούς και ( Wanen ) από τους Ινδοευρωπαίους εξ ίσου ισχυρές , γι αυτό αναγκάσθηκαν να συμβιβαστούν. Αυτός είναι ο λόγος, που ο ανώτατος θεός των πολυάριθμων αρχαίων γερμανικών φύλων και λαών είχε τα δύο ονόματα Odin και Woda. Γερμανοί ειδικοί επιστήμονες πρεσβεύουν την άποψη , ότι αυτή η σύνθεση ( ειρηνόφιλοι αγρότες και επιθετικοί κηνοτρόφοι Ινδοευρωπαίοι ) έχει επηρεάσει για πάντα τον διπλό χαρακτήρα της γερμανικής νοοτροπίας.

Από την συγχώνευση των Ινδοευρωπαίων και των ευρωπαϊκών αγροτικών πληθυσμών προήλθαν οι ευρωπαϊκοί λαοί , των οποίων οι γλώσσες είναι συγγενικές και ανήκουν στη μεγάλη οικογένεια των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών , περί των οποίων πρόκειται να δημοσιευθεί στο Blog ειδική μελέτη, η οποία προετοιμάζεται συστηματικά εδώ και μισόν αιώνα. Οι γλώσσες των γηγενών πληθυσμών εξαφανίσθηκαν. Μόνο τα Βασκικά ( προέρχονται σύμφωνα με DNA-έρευνες όπως και οι Βάσκοι από την Βόρεια Αφρική ) , τα Ουγγαρέζικα ( αυτά είναι όπως και οι καθ εαυτού Ούγγροι ασιατικής προέλευσης) , τα Φινλανδέζικα και τα Εσθονικά ( και τα δύο είναι συγγενικά και σιβηρικής προέλευσης ) και τα Τούρκικα που προέρχονται όπως και οι καθ εαυτού, οι μογγολικοί Τούρκοι από την Κεντρικοανατολική Ασία (Ουράλια) και δεν ανήκουν σε αυτήν την γλωσσική οικογένεια.

Μετακινήσεις στην Εποχή του Ορείχαλκου/Χαλκού ( 3000-1250 π. Χ. )

Οι Ινδοευρωπαίοι έζησαν μαζί μερικές εκατοντάδες έτη στην Κεντρική Ευρώπη. Από οικονομικούς και πληθυσμιακούς λόγους άρχισαν να εγκαταλείπουν αυτήν την περιοχή κινούμενοι προς όλες τις κατευθύνσεις : Οι πρόγονοι των αρχαίων Ελλήνων , των Ιλλυρίων και των Θρακών προς τα Βαλκάνια, των αρχαίων Κελτών διαδοχικά προς τα Δυτικά, οι πρόγονοι των αρχαίων Γερμανών προς τον Βορρά, όπου προ 4 χιλιάδων ετών έχει πραγματοποιηθεί η γένεσή τους και των Βαλτικών πληθυσμών προς την Βορειο-Ανατολική Ευρώπη.

Σε εκείνη την εποχή δεν μπορούσε ακόμη να γίνει λόγος για προγόνους των Σλαβικών φύλων. Όπου και να πήγαιναν οι Ινδοευρωπαίοι γινόταν συγχώνευση με τους αγροτικούς πληθυσμούς. Ταυτόχρονα επικρατούσαν οι ως επί το πλείστον αρσενικοί θεοί και η γλώσσα τους φυσικά με πολλά στοιχεία των μη ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Κατ αυτόν τον τρόπο διαφοροποιήθηκαν ήδη τότε οι ινδοευρωπαϊκές γλώσσες.

Στην περίοδο της Εποχής του Ορειχάλκου έχει συντελεσθεί 1200 π.Χ. μία δυναμική μετακίνηση ευρωπαϊκών λαών, τους οποίους η Αρχαιολογία ονόμασε “Θαλάσσιους Λαούς” . Η αφετηρία τους ήταν τα Βαλκάνια, πέρασαν στην Μικρά Ασία, κατέστρεψαν τον ακμαίο χιττικό πολιτισμό, αλλά στην Αίγυπτο νικήθηκαν από τον Φαραώ Ραμψή Γ. Και αυτό το γεγονός οδήγησε στην περαιτέρω επιμειξία μερικών ευρωπαϊκών λαών.

( “Θαλάσσιοι Λαοί :” Lukka (rkw,) : Λύκιοι , Sherden (š3rdn) : Σάρδες, Shekelesh (š3krš3) : Σικελοί, Akawasha (jḳ3w3š3), Αχαιοί , Denyen (d3jnjw): Δαναοί ,Tjekker (3k3r): Τεύκροι Pholosté (prwsṯ) : Φιλισταίοι. Πηγές : -Colleen Manassa, The Great Karnak Inscription of Merenptah: Grand Strateg,  Yale University, New Haven 2003. – Heike Sternberg-el Hotabi,  Der Kampf der Seevölker gegen Pharao Ramses III., Rahden (Westfalen) 2012. -Edward Noort, Die Seevölker in Palästina, Kampen 1994. – Eliezer D. Oren, The sea peoples and their world, University Museum, Philadelphia 2000 ).

Μετακινήσεις στην Εποχή του Σιδήρου

Κατά την διάρκεια της Εποχής του Σιδήρου έλαβαν χώραν στην Ευρώπη οι εξής σημαντικές μετακινήσεις και ταυτόχρονα συγχωνεύσεις λαών και φύλων :

Ελληνες

Οι αποικίες των αρχαίων Ελλήνων στην Ιταλία και τη Σικελία – 37,5 % το ελληνικό DNA στους Σικελούς!