Κώστας  Σπρίντζιος, Για μια χαψιά Ψωμί, ISBN 2351031275, Κατερίνη 2014

Το βιβλίο «Για μια χαψιά Ψωμί» είναι μυθιστόρημα στηριζόμενο στις πολυποίκιλες εμπειρίες του συγγραφέα Κώστα Σπρίντζιου στην ορεινή ελληνική ύπαιθρο και δη στους πρόποδες του Ολύμπου. Γνωρίζει πολύ καλά τον τρόπο βίου φτωχών γεωργών και κτηνοτρόφων, τα ήθη και έθιμα, τα προβλήματα και τις προσδοκίες των. Περιγράφει και τις θετικές και τις αρνητικές πτυχές των κατοίκων του χωριού Κρανιά στον Κάτω Ολυμπο . Η προσέγγισή του στο θέμα αναδεικνύει κοινωνικές, ψυχολογικές και εθνολογικές διαστάσεις καί είναι έτσι σύνθετη

Στο επίκεντρο εστιάζεται ένα ορφανό παιδί, ο Κοτσιούλας, στον οποίο έχουν οι συγγενείς του και πρωτίστως η κακιά και τσιγγούνα θεία του συμπεριφερθεί τόσο απάνθρωπα, που αυτός  αναγκάσθηκε να τους  εγκαταλείψει  και βρήκε καταφύγιο κοντά σε έναν απλό, αλλά πολύ αλληλέγγυο και με  μεγάλη πείρα ζωής κτηνοτρόφο, πρώην ναυτικό. Ο Κοτσιούλας είχε τύχη που ο γέροντας μπόρεσε να αντικαταστήσει τους αγαπητούς του γονείς και να του εμφυσήσει κοινωνικές και ηθικές αξίες  ως προετοιμασία για τη μελλοντική του ζωή .

Υστερα από πολλές περιπέτειες  ο φτωχότατος νέος γνώρισε μέσω καλών ανθρώπων που είχαν διαπιστώσει, ότι αυτός ήταν εξαιρετικά ευφυής ιδιαιτέρως στην Αστρονομία, στην   Αθήνα έναν Αμερικανό διπλωμάτη. Αυτός ανακάλυψε ταχέως το έμφυτο ταλέντο του Κοτσιούλα και τον βοήθησε να πάει στην Αμερική για σπουδές της Αστροφυσικής και δη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, όπου σπούδασε με αριστεία, έκανε λαμπρή σταδιοδρομία και μεταξύ άλλων τίμησε το ελληνικό όνομα στο εξωτερικό. Παρ όλες τις επιτυχίες του δεν ξέχασε  ποτέ τη μητέρα Ελλάδα καθώς και τους ανθρώπους που τον έχουν απλόχερα βοηθήσει.

Στην πραγματικότητα σημειώνεται  πολύ αργότερα μία περίπτωση ενός νέου από ένα χωριό του Ολύμπου που ύστερα απο πολλές δυσκολίες κατόρθωσε να πάει στην Αμερική να σπουδάσει με αριστεία και να σταδιοδρομήσει ως επιστήμων –ερευνητής στην NASA.

Είναι γενικά γνωστό, ότι σχετικά πολλοί Ελληνες ιδαιτέρως από φτωχές οικογένειες είχαν λόγο να πάνε στο εξωτερικό για σπουδές και επειδή ήταν αριστούχοι και κατάλληλοι  για την πανεπιστημιακή σταδιοδρομία τους κράτησαν στο πανεπιστήμιο, όπου χωρίς υπερβολή τιμούν την πατρίδα τους.

Ο πρωταγωνιστής παντρεύτηγκε μίαν Αμερικανίδα, ίδρυσε μίαν ευτυχισμένη οικογένεια και απέκτησε παιδιά , στα οποία έχει εμφυσήσει την αγάπη στην πατρίδα του Ελλάδα. Αυτονοήτως έμαθαν την ελληνική γλώσσα και ασχολήθηκαν με τον ελληνικό πολιτισμό.

Εχω διαβάσει το βιβλίο που εντυπωσιάζει λόγω της λογικής δομής και της γλαφυρής γλώσσας τουλάχιστον τρεις φορές και θυμήθηκα τα δικά μου παιδικά χρόνια της φτώχειας και δυστυχίας ύστερα από τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο και φυσικά συγκινήθηκα.

Νομίζω, ότι αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο του Κώστα Σπρίντζιου είναι άκρως ηθικοπλαστικό και μπορεί να τονώσει την εθνική συνείδηση των Ελλήνων και ιδιαιτέρως των νέων  στο εξωτερικό. Τοιουτοτρόπως αποτελεί το μυθιστόρημα μίαν ιδιαίτερη συμβολή  στην διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας του Ελληνισμού ανά τον κόσμο. Κατά τη γνώμη μου είναι ιδανικό βοήθημα στα ελληνικά σχολεία του Απόδημου Ελληνισμού.

Ο συγγραφέας έχει εκδώσει και άλλα βιβλία, δύο από αυτά  έχουν μεταφρασθεί στα Γαλλικά και έχουν βραβευθεί.

Παναγιώτης Δ. Τερζόπουλος (Panos Terz)

Δημοσιευθέν επίσης στην Ελληνική γνώμη ( 19.7.2017)