Ελληνες και Εβραίοι, Προβλήματα στην Ιστορία , Εβραίοι στην Θεσσαλονίκη, Αρχαίοι Εβραίοι

Προβλήματα μεταζύ Ελλήνων και Εβραίων

Από πότε και διατί ;

Υστερα από τη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης μεταξύ του 3ου και του 2ου αι.π.Χ. στην Αλεξάνδρεια, είχαν οι μορφωμένοι εκείνης της εποχής είχαν επί τέλους την
δυνατότητα να διαβάσουν όλο το κείμενο και να γνωρίσουν καλύτερα, τί γνώμη
οι Εβραίοι είχαν περί του εαυτού τους και περί άλλων λαών της περιοχής και ποια θρησκεία έχουν. Η Παλαιά Διαθήκη, ονομάσθηκε αργότερα Septuaginta, βρίθει όντως από πολέμους, μίσος και πρωτόγονο ρατσισμό κατά των γειτονικών λαών.

Το αποκορύφωμα της πολιτισμικής, θρησκευτικής και εθνικής ομφαλοσκόπησης και του αυτοαναβιβασμού ήταν και είναι ακόμη η γνωστότατη έκφραση, ότι οι Εβραίοι είναι ο «επίλεκτος λαός« του θεού  οι Νεοέλληνες έχουν το περιβόητο «περιούσιος λαός»…).

Οι λόγιοι της ελληνικής αρχαιότητας άρχισαν να κάνουν τους Εβραίους λόγω των ιδιαιτέρων συνηθειών τους αντικείμενο ερευνών. Ο διευθυντής του Μουσείου (Βιβλιοθήκη) της Αλεξάνδρειας ο γραμματικός και φανατικός αντισημίτης Απιος π.χ. έφθασε στο σημείο να συλλέξει και να δημοσιεύσει, ότι αντισημιτικό έχει λεχθεί στους τότε παρελθόντες αιώνες σε όλον τον ελληνισμό.

Ο Εβραίος εκπρόσωπος της υψηλής αριστοκρατίας, κατόπιν και Ρωμαίος Flavius Josephus (Γιωσάφατ, Ιώσηπος)) ένας από τους μεγαλύτερους ιστορικούς της αρχαιότητας, διεπίστωσε έναν βαθμιαίο εξελληνισμό (πολιτισμός, γλώσσα, ονόματα) της ανώτερης τάξης των Εβραίων στην πλειοψηφία της και ήταν πεπεισμένος, ότι υπάρχει κίνδυνος εξαφανισμού των Εβραίων. Δηλαδή έβλεπε μίανκρίση της ταυτότητας των Εβραίων.

Με την επιδίωξη να τονώσει το εθνικό φρόνημα των Εβραίων, αποφάσισε να αποδείξει σε ένα σύγγραμμα, ότι οι Εβραίοι έχουν λαμπρό παρελθόν και πέραν τούτου έκανε μία μετωπική αντιπαράθεση με τον Απιο και γενικά με τον ελληνικό πολιτισμό. Εχει ασχοληθεί συστηματικά και με μεγάλη λεπτομέρεια με όλες τις αντισημιτικές θέσεις του Απιου χησιμοποιώντας πολλά τσιτάτα και άλλων αντισημιτών.

Το παράξενο έγκειται, στο ό,τι ο Ιώσηπος έχει στο εκθοθέν έργο του «Κατά του Απιου» („Contra Apionem“) σώσει το σύγγραμμα του Απιου, γιατί κανονικά δεν είχε σωθεί τίποτα από αυτό. Εν ολίγοις, ο Εβραίος ιστορικός ήθελε να κάτι  το καλό για τους Εβραίους και τελικά πυροδότησε τον αντισημιτισμο ! Ετσι έγνε γνωστό, ποιές αντισημιτικές απόψεις έχουν πρεσβεύσει γνωστοί φιλόσοφοι και άλλοι λόγιοι στην αρχαία Ελλάδα. Αναφέρω τα πιό γνωστά ονόματα: ο Θεόφραστος, ο καλύτερος μαθητής και διάδοχος του Αριστοτέλη στην Περιπατητική Σχολή, ο ιστορικός Λυσίμαχος, ο σοφιστής Ποσειδώνιος, ο σχεδόν εξελληνισμένος Αιγύπτιος Μανέθων, ο Βηρωσσός, ο Διόδωρος και ο ιστορικός Δαμόκριτος (δάμος δωρικά, δήμος ιωνικά-αττικά).

Παρακάτω θα αναφερθούν μόνον οι πιό σημαντικές κατηγορίες κατά των Εβραίων:
α) Είναι αθεϊστές, γιατί δεν πιστεύουν σε ανθρωπόμορφους θεούς, αλλά σε κάποιον δήθεν θεό που κανείς δεν μπορεί να δει.
β) Θεωρούν τον εαυτό τους ως «επίλεκτο λαό», έτσι προσβάλλουν άλλους λαούς και άλλους ανώτερους πολιτισμούς, όπως π.χ. τον ελληνικό και εκτός τούτου διαχωρίζονται από τους γειτονικούς λαούς.
γ) Απορρίπτουν ως μόνος λαό της περιοχής την επιμειξία με άλλους λαούς. Αυτό είναι προσβλητικό και αποτελεί φυλετική διάκριση.
δ) Δεν τρώνε χοιρινό κρέας, όπως οι άλλοι λαοί. Αυτό είναι ακατανόητο.
ε) Εχουν (δήθεν) στο ναό τους ένα κεφάλι γαϊδάρου από χρυσό.
ζ) Μισούν τους Ελληνες και άλλους λαούς.
η) Δεν συναναστρέφονται με άλλους λαούς.
θ) Θυσιάζουν ζωντανά ζώα).
ι) Αντί να εργάζονται όλη την εβδομάδα, χάνουν εκουσίως την έβδομη ημέρα.

Κατόπιν έχει στο σύγγραμμά του “Ιουδαϊκή Αρχαιότητα” επιτεθεί κατά του ελληνικού πολιτισμού και ιδιαιτέρως κατά της πολυθεϊστικής θρησκείας και προσπάθησε να αποδείξει την ανωτερότητα του εβραϊκού πολιτισμού, πρωτίστως της μονοθεϊστικής θρησκείας.

Αμέσως όταν ο λίβελλος του Ιωσήπου έγινε στην Αλεζάνδρεια , τότε το κέντρο του ελληνικού πολιτισμού  γνωστός, οι Ελληνες αντέδρασαν σφοδρότατα στην κατά τη γνώμη τους θρασύτατη πρόκληση του Εβραίου ιστορικού, εκπροσώπου ενός ασήμαντου πολιτισμού. Ελαβαν χώραν μεγάλες διαμαρτυρίες των Ελλήνων και εξελληνισθέντων Αιγυπτίων κατά των Εβραίων, τους έχουν επιτεθεί για πρώτη φορά και έχουν θανατώσει χιλιάδες Εβραίων. Τελικά έλαβε χώραν το πρώτο πογκρόμ κατά των Εβραίων στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Αυτό το γεγονός έχει προκαλέσει αξέχαστο σοκ σε όλους τους Εβραίους ανά τον κόσμο.

Επιστημονικές πηγές

-Flavius Josephus, Geschichte des Judäischen Krieges, Leipzig 1978.
-P. Schafer, Judeophobia : Attitudes toward the Jews in the Ancient, Harvard University Press, 1997. Ο συγγραφέας ερευνά την ιστορική (από την αρχαιότητα) και πολιτισμική πτυχή του φαινομένου. Ισως το σημαντικότερο βιβλίο περί του θέματος.
-C.-P. Thiede/ U. Stingelin, Die Wurzeln des Antisemitismus, Judenfeindschaft
in der Antike, im frühen Christentum und im Koran, Basel 2002. Επίσης ένα πολύτιμο βιβλίο με πολυάριθμες αρχαίες πηγές.
-P. Birnbaum, Sur un nouveau moment antisémite, Paris 2015.
-R. Finzi, L’antisemitismo,Giunti 1997.
-F.Lillian, C., Antisemitism in the New Testament, University Press of America, 1994.
-C. Andersen et alt. (Edit. ), Lexikon der Alten Welt, Bände 1, 2, Tübingen und
Zürich 1990.
-M. Hengel, Judentum und Hellenismus, Tübingen 1988.
-Yavetz, Judenfeindschaft in der Antike, München 1997. Πάμπολλες αρχαίες πηγές.
-Th. Klein et alt., Judentum und Antisemitismus von der Antike bis zur
Gegenwart, Düsseldorf 1984.
-L. Poliakov, Geschichte des Antisemitismus, I: Von der Antike bis zu den
Kreuzzügen, Worms 1977.
-Gustavo Perednik, La Judeofobia, Barcelona 2001.

Καθημερινή (2014, 13.6.18)

Στέλιος Ράμφος

Στέλιος Ράμφος.

Το έργο του μου είναι γνωστό μέσω των κάτωθι βιβλίων του : 1. Το αδιανόητο τίποτα, Φιλοκαλικά ριζώματα του νεοελληνικού μηδενισμού, Δοκίμιο φιλοσοφικής ανθρωπολογίας, Αθήνα 2010. 489 σελ. 2. Ο καημός του ενός, Κεφάλαια της ψυχικής ιστορίας των Ελλήνων, Αθήναι 2000, 412 σελ. 3. Ελευθερία και γλώσσα, Η γλώσσα και η παράδοση, Στάσιμα και έξοδος,Αθήνα 2010, 235 σελ. 4.Το μυστικό του Ιησού, Να ζούμε την πίστη από μέσα μας, Αθήνα 2006, 538 σελ.5. Η λογική της παράνοιας, Αθήνα 2011, 405 σελ.6.Το αίνιγμα και η μοίρα, Αθήνα 1997, 196 σελ. 7.Ο «άλλος» του καθρέφτη, Ψυχολογία της αγωνίας μας, Αθήνα2012, 84 σελ. 8.Time out, Η ελληνική αίσθηση του χρόνου, Αθήνα 2012, 57 σελ. 8. Γενάρχες πεπρωμένων, Το αίσθημα της »μορφής» στον Σολωμό και της «συνέχειας» στον Παπαρηγόπουλο, Αθήνα 2007, 73 σελ.

Ιδιαιτέρως τα βιβλία του « Ο καημός του ενός» και « Το αδιανόητο τίποτα» ήταν για μένα μεγάλη έκπληξη, γιατί με βοήθησαν να καταλάβω καλύτερα το μεσαίο Νεοέλληνα. Γενικά έχω αποκομίσει την εξής εντύπωση :

Ο Στέλιος Ράμφος είναι ένας πολύ παραγωγικός, δημιουργικός και πρωτότυπος στοχαστής.Παρεμπιπτόντως υα ήθελα να επισημάνω, ότι αυτός από οικονομική άποψη είναι ανεξάρτητος.Διαφέρει κατά πολύ από άλλους Έλληνες επιστήμονες, οι οποίοι εργάζονται άμεσα σε πανεπιστήμια και σε άλλες ανώτατες σχολές και έτσι είναι εξαρτημένοι και επομένως πολύ προσεκτικοί έως δειλοί. Ο Ρ. έχει τοιουτοτρόπως περισσότερη εσωτερική γαλήνη ως προϋπόθεση για δημιουργική επιστημονική εργασία. Σε σύγκριση με αυτόν οι περισσότεροι Έλληνες πανεπιστημιακοί είναι repetitores (επαναλαμβάνουν τις θεωρίες άλλων).

Ο Ρ. έχει κατορθώσει ως πρώτος Έλληνας στοχαστής να διεισδύσει στα κατάβαθα της νεοελληνικής ψυχής. Η άποψή του περί της εικόνας του ανθρώπου του Νεοέλληνα είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και πείθει. Κάτι το λογικότερο ειδικά περί της ψυχοσύνθεσης του Νεοέλληνα δεν διάβασα έως τώρα. Οι λίαν επιτυχείς μελέτες του είναι αναφβιβόλως κατάλληλες για την καλύτερη κατανόηση του βασικού κώδικα συμπεριφοράς του Νεοέλληνα. Γι αυτό νομίζω, ότι πρέπει να αισθανόμαστε απέναντί του ευγνωμοσύνη. .
Και όμως, ας μου επιτρέψει να του κάνω δύο ίσως απαραίτητες συστάσεις. Η πρώτη σύσταση αφορά την εφαρμογή της συγκριτικής μεθόδου όχι μόνον στην εικόνα του ανθρώπου του Προτεσταντισμού , αλλα εκτενέστερα και του Καθολικισμού. Η δεύτερη έχει σχέση με την αναγκαία ενασχόληση με την εικόνα του ανθρώπου και άλλων κύκλων πολιτισμού, π.χ. του Κονφουκιανισμού, του Ισλάμ και του Ινδουϊσμού, ειδάλλως υφίσταται μεγάλος κίνδυνος μίας μάλλον παρωχημένης ελληνοκεντριστικής θεώρησης που στην ουσία σημαίνει αυτοπεριχαράκωση και διεθνώς επιστημονική απομόνωση. Το Βήμα (2015), Καθημερινή (20.12.17)

Μακεδονία, Ονομασία, Μακεδονία και Διεθνές Δίκαιο, Μακεδονία και Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο, Μακεδονία και Ιεράρχες, Μακεδονία Αρχαία Τσιτάτα, Βαρδάρης, ΚΚΕ και “Μακεδονικό Ζήτημα”

Μακεδονία, Αρχαία Τσιτάτα

- Μακεδών Βασιλεύς Αλέξανδρος Α’ διευκρινίζει την προέλευσή του : «…αὐτός τε γὰρ Ἕλλην γένος εἰμὶ τὠρχαῖον καὶ ἀντ᾽ ἐλευθέρης δεδουλωμένην οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ὁρᾶν τὴν Ἑλλάδα»
(= γιατί είμαι Έλλην από αρχαία γενιά και δε θα ήθελα να δω την Ελλάδα από ελεύθερη (να γίνεται) σκλάβα).
(Ηρόδοτος, Βιβλίο Καλλιόπη 45.

-Μακεδών Βασιλεύς Αλέξανδρος Γ προς Δαρείο :
«Οι υμέτεροι πρόγονοι ελθόντες εις Μακεδονίαν και εις την άλλην Ελλάδαν («…στην Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα…») κακώς εποίησαν ημάς ουδέν
προηδικημένοι, εγώ δε των Ελλήνων ηγεμών κατασταθείς και τιμωρήσασθαι βουλόμενος Πέρσας…»
(Αρριανού «Ανάβασις», Βιβλίο Β’, παρ. 14).

-Στράβων (Γεωγραφικά, Ζ΄-9) :«Έστι μεν ουν
Ελλάς και η Μακεδονία»
-Πολύβιος Θ΄-35 «Τίνος και πηλίκης δει τιμής αξιοούσθαι τους Μακεδόνας, οι τον πλείω του βίου χρόνον ου παύονται αγωνιζόμενοι προς τους βαρβάρους,υπέρ της των Ελλήνων ασφαλείας».Πολύβιος Θ΄-35.

-Ηρόδοτος: «Όμαιμόν τε και ομόγλωσσον και
θεών ιδρύματά τε και θυσίαι, ήθεά τε ομότροπα».Η καλύτερη επιστημονικότατη πηγή περί της ελληνικότητας της Μακεδονίας είναι το εξής ογκώδες έργο (2088 σελίδες) , το οποίο προ πολλών ετών έχω κυριολεκτικά καταβροχθίσει :

Μαργαρίτου Γ. Δήμιτσα, Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΕΝ ΛΙΘΟΙΣ ΦΓΕΓΓΟΜΕΝΟΙΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΟΙΣ ΣΩΖΟΜΕΝΟΙΣ, Πνευματική και Αρχαιολογική παράστασις, 4 Τόμοι, Αθήνησιν 1896 (Επανέκδοση Θεσσαλονίκη 1988). Ιδιαιτέρως αυτό το έργο ήταν η επιστημονική βάση για τις διεκδικήσεις της Ελλάδος 24 έτη (1ος Βαλκανικός Πόλεμος) αργότερα του μακεδονικού χώρου. iefimerida (24.1.18)

—————————

Νεοέλληνες Πολιτικοί και Επιστήμονες περί την Μακεδονία

Johnny the Fox (ψευδώνυμο, σχολιαστής στην Καθημερινή (ηλεκτρονική Εκδοση)

Να προσθέσω, ότι μέχρι τέλη του 18ου αρχες 19ου αιώνα οι λόγιοι της εποχής παρουσίαζαν εντελώς διαφορετικά τα πραγματα περί της “Μακεδονάις”. Παραθέτω από το βιβλίο “Ρομαντικά Χρόνια”, σελ. 40-42, του Αλέξη Πολίτη, καθ. Νεοελληνικής λογοτεχνίας στην Κρήτη (μερικά από) τα εξής τρομερα από έλληνες διαφωτιστές:

Κοραής 1803: “ειναι πολύ περισσότερο ένοχοι αυτοί που πρώτοι αφέθηκαν να διαφθαρούν από το χρυσάφι των Μακεδόνων”,
Αθ. Χριστόπουλος1808: ” ο Φίλιππος και ο υιός του Αλέξανδρος (…) εκαταδάμασαν επί τέλους όλην την Ελλάδα και την υπέταξαν εις το Μακεδονικό κράτος”,
Κοραής 1824: “οι Μακεδόνες (…) επροχωρούσαν καθημέραν εις την κατάλυσιν της ελευθερίας Της Ελλάδος…. Μετά την Μακεδονικήν δεσποτείαν έπεσαν υποκάτω εις των Ρωμαίων…”,
Αλ. Σούτσος 1836: “τας προγονικάς εκείνας διχόνοιας, αίτινες καταστήσασαι αυτήν έρμαιον της Μακεδονίας και Ρώμης κατέλυσαν την ανεξαρτησίαν της”
Γεωρ. Τυπάλδος 1839: “Η δε Ελλάς στερηθείσα άπαξ της ελευθερίας της, έγινεν πρώτον μένεπαρχία Μακεδονική, ύστερον δε Ρωμαική, Γραικορωμαική”
Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός 1841: “ο Φίλιππος έπραξεν άλλο της νίκης εκείνης ολεθριότερον, εγγένησε τον Αλέξανδρον”.

Και αυτά είναι ελάχιστα από 2 σελίδες κατηγορίες κατά των Μακεδόνων!
Μήπως ο Κοραής και οι έλληνες διαφωτιστές ήταν πράκτο ρες των Σκοπιανών, ελληναράδες?Ή μήπως ο καθηγητής Πολίτης κάνει σκοπιανή προπαγάνδα? Καθημερινή (1.1.18)

————————————————————————–

Μακεδονία, Ονομασία

Μία σύντομη και νηφάλια θεώρηση υπό τον φακό του Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου και της Ιστορίας

1.Σύμφωνα με την Θεωρία του κράτους η Κυριαρχία ανήκει στα βασικά καθοριστικά γνωρίσματα ενός κράτους. Αυτή εμπεριέχει μεταξύ άλλων και τον αυτοπροσδιορισμό καθώς και την επίσημη ονομασία του.
2.Σύμφωνα με το εθιμικό Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο ισχύει ο κανόνας, ότι μία επίσημη ονομασία υπάρχει στις διεθνείς σχέσεις μόνον μία φορά που σημαίνει, ότι κανένα άλλο κράτος δεν έχει το δικαίωμα να την χρησιμοποιήσει επίσης επίσημα. Αυτός ο κανόνας δεν ισχύει όμως για περιοχές υφισταμένων κρατών.
3. Η κυριαρχία ενός κράτος εφαρμόζεται και στην επικράτεια που εμπεριέχει και τα κρατικά σύνορα. Δεν είναι επιτρεπτό, να συνδυάζεται η επίσημη κρατική ονομασία επισήμως και εσκεμμένως με εδαφικές απαιτήσεις έναντι γειτονικών χωρών.
4. Επί τη βάσει της Συνθήκης Ειρήνης στις 10.Αυγούστου 1913 στο Βουκουρέστι η περιοχή της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ έχει κατανεμηθεί μεταξύ της Ελλάδας («Μακεδονία του Αιγαίου», το μεγαλύτερο τεμάχιο), της Σερβίας («Μακεδονία του Βαρδάρη») και της Βουλγαρίας («Μακεδονία του Πιρίν», το μικρότερο τεμάχιο).
Ας υπενθυμίσουμε, ότι στην αρχαία Μακεδονία ανήκε όλη η νότια περιοχή του κρατιδίου των Σκοπίων. Από αυτήν την περιοχή προερχόταν η γνωστότατη δυναστεία των Πτολεμαίων (αρχικά Κτολεμαίων) που σημαίνει Οι Πολεμικοί.
5.Το 1929 η «Μακεδονίας του Βαρδάρη» έχει μαζί με ένα μέρος της Νότιας Σερβίας ονομασθεί περιοχή «Βαρντάρσκα Βανοβίνα». Δηλαδή η ονομασία Μακεδονία έχει παραμερισθεί.
6. Αλλά στις 2.Αυγούστου 1944 έχει ανακηρυχθεί από τον Τίτο το κρατίδιο «Σοτσιαλιστίτσκα Ρεπούμπλικα Μακεντόνιγια» ( «Σοσιαλιστική Δημοκρατία Μακεδονία»). Το απίστευτο έγκειται στο ό,τι καμία ελληνική κυβέρνηση τότε δεν έχει διαμαρτυρηθεί.Εν τω μεταξύ έχει ήδη διαμορφωθεί ΕΘΙΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.
7. Υστερα από την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας (σημαίνει Νοτιοσλαβία) , το κρατίδιο των Σκοπίων ΣΥΝΕΧΙΣΕ να αυτονομάζεται «Ρεπούμπλικα Μακεντόνιγια» φυσικά χωρίς το επίθετο «Σοσιαλιστική».

8. Ως  FYROM  έχει αναγνωρισθεί από τον ΟΗΕ (1993) και το Συμβούλιο της Ευρώπης (1995).

9. Κατάγομαι από την Μακεδονία και δη από τα Πιέρια μεν, αλλά λόγω ειδικότητας είμαι υποχρεωμένος να ασχολούμαι με τέτοια ζητήματα άκρως νηφάλια και χωρίς συναισθηματισμούς. Το 1991 μερικοί πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας με παρακάλεσαν να συγγράψω μία γνωμάτευση περί του προβλήματος της ονομασίας υπό την ιδιότητα του πανεπιστημιακού στον κλάδο Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο. Τους προειδοποίησα, ότι αυτά που ορίζει η επιστήμη μου δεν θα είναι για πολλούς συμπατριώτες ευχάριστα.
10. Η πρότασή μου ήταν : «Βόρεια Μακεδονία» ή «Μακεδονία του Βαρδάρη» (βλέπε άνωθεν την Συνθήκη του Βουκουρεστίου») ή « Σλαβική Μακεδονία». Ρεαλιστικά και σύμφωνα με το Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο θα επικρατήσει μία από τις τρεις λύσεις του προβλήματος. Τότε μερικοί τρόμαξαν.

Και μία παρατήρηση προς μερικούς «σχολιαστές» : Αλλο γνήσιος πατριώτης και άλλο ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΟΣ ή λεκτικός πατριώτης ή Ελληναράς του γλυκού νερού. Ας υπενθυμίσουμε , ότι ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός είχε λόγο να διευκρινίσει έναντι των τότε πατριδοκάπηλων, ότι το σωστό είναι εθνικό και όχι αντίθετα.
Πέραν τούτου δεν έχω κατανόηση για τις χυδαίες βρισιές και τις πρωτόγονες απειλές έναντι του αθρογράφου. Και εδώ ισχύει ένα μίνιμουμ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ.
iefimerida (19.12.17)

——————————————————————————

Ας υπενθυμίσουμε πέραν τούτου, ότι κατά την διάρκεια της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για Ασφάλεια και Συνεργασία το 1975 ξαφνικά έχουν προκύψει μεγάλα προβλήματα μεταξύ της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας.
Η Γιουγκοσλαβία κατηγόρησε την Βουλγαρία, ότι καταπιέζει τους Σλαβομακεδόνες στη Μακεδονία του Πιρίν. Γι αυτό θα ήταν καλύτερα να προσαρτηθεί η περιοχή τους από την γιουγκοσλαβική Μακεδονία.
Η Βουλγαρία κατηγόρησε την Γιουγκοσλαβία, ότι δεν σέβεται επαρκώς τους Βουλγάρους της Σλαβομακεδονίας , γι αυτό πρότεινε να προσαρτηθεί ολόκληρη η Σλαβομακεδονία από την Βουλγαρία.
Δεν αρκέσθηκαν σε λεκτικές αντιπαραθέσεις, αλλά πήγαν παρα πέρα και έστειλαν στρατό στα γιουγκοσλαβικά-βουλγαρικά σύνορα. Πάρα λίγο θα γινόταν πολεμική σύρραξη, εάν δεν υπήρχε η σωτήρια επέμβαση των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Καθημερινή (18.1.18)

__________________________________________________________

Ψύχραιμα, νηφάλια, πραγματιστικά (όχι συναισθηματικά και σουρεαλιστικά)

Μία συμφωνία στηρίζεται σε σύγκλιση συμφερόντωiefimerida (ν και σε ομοφωνία των βουλήσεων. Συμπράττουν εσωτερικοί και ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ) παράγοντες.
Επομένως το αποτέλεσμα θα είναι σύμφωνα με την Θεωρία των Συμφωνιών ούτε η τωρινή άποψη της Ελλάδας, ούτε του κράτους των Σκοπίων αλλά ένας ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ (συνώνυμο του όρου Συμφωνία ή Συνθήκη κτλ.) : Σλαβομακεδονία ή Ανω Μακεδονία ή Μακεδονία του Βαρδάρη (βλέπε Συνθήκη του Βουκουρεστίου (Ιούλιος 1913).
Η conditio sine qua non είναι η εξαφάνιση όλων των νομικών (άρθρα του συντάγματος) και πρακτικών ( χάρτες σε σχολικά βιβλία, αδριάντες του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου κτλ.) που αναδεικνύουν αλυτρωτικές βλέψεις. Η λέξη compromis είναι σύμφωνα με το σχόλιο της International Commisssion της Organization of the United Nations επί του άρθρου 2 της Vienna Convention on the Law of Treaties από 1969 (υπάρχει ακόμη μία από το 1986, εδώ είχα επί έτη εμπλοκή ως ειδικός εμπειρογνώμων ) συνώνυμο του όρου treaty (δηλαδή συμβιβασμός ίσον συνθήκη). Τα επίθετα “εντιμος”, σωστός” “δίκαιος” κτλ. συμβιβασμός είναι μάλλον λεκτικά σχήματα για εσωτερική κατανάλωση.

Σημειώνεται και το Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο που σημαίνει , ότι ένα ενδιαφερόμενο κράτος φέρνει αντίρρηση σε ένα γεγονός, για να παρεμποδίσει την εμπέδωση ενός εθιμικού δικαίου. Η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα να εκφράσει ΕΠΙΣΗΜΩΣ την αντίρρησή της το 1913 (“Μακεδονία του Βαρδάρη”), το 1944 “Τίτο : “Σοσιαλιστική Δημοκρατία Μακεδονία”) και το 1991 (“The former Yugoslav Republic of Macedonia (F.Y.R.O.M.). Η Ελλάδα όμως δεν το έκανε αυτό. Κανονικά αντιμετωπίζουμε τώρα Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο in concreto.

Διερωτώμαι, τί έχει άραγε συμβεί στις παρελθούσες δεκαετίες, και αν οι σύμβουλοι των ελληνικών κυβερνήσεων σε ζητήματα του Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου κοιμούνταν.
Πάντως αμφιβάλλω, αν η δεύτερη δυναμική και απαιτητητκή εθνότητα, οι Αλβανοί θα συμφωνήσουν με μια τέτοια Συνθήκη.Τώρα οι Αλβανοί μουσουλμάνοι αποτελούν 35 % του πληθυσμού, αλλά σε μερικά χρόνια θα είναι η πλειονότητα. Κάτι το παρόμοιο έχει ήδη συμβεί στο Λίβανο : Η μουσουλμανική μειονότητα έχει εξελιχθεί σε πλειονότητα και καθορίζει την πολιτική του κράτους. Η βαθμιαία εκδίωξη του χριστιανικού πληθυσμού είναι ζήτημα χρόνου.

Οι Αλβανοί γενικά θα προσπαθήσουν στο μέλλον να δημιουργήσουν τη “Μεγάλη Αλβανία”(σημερινή Αλβανία, Κόσοβο, Αλβανοί των Σκοπίων και αλυτρωτικές βλέψεις έναντι της Ελλάδας). Σε τέτοια περίπτωση τα Σκόπια θα είναι σύμμαχος της Ελλάδας.
Συμπέρασμα : Οι βαλκανικές περιπέτειες δεν τελειώνουν τόσο εύκολα.
iefimerida (5.1.18)
——————————————–
Ορος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Υπό τον φακό του γενικού Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου και ειδικά του Συμβατικού Διεθνούς Δικαίου θα υπάρξει μόνο μία λύση : Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό : Νέα, Βόρεια, Ανω Μακεδονία ή Μακεδονία Βαντάρσκα. Κρατική ονομασία χωρίς τον όρο Μακεδονία είναι ΔΥΣΤΥΧΩΣ μία χίμαιρα.
Η ρεαλιστική προσέγγιση στο ζήτημα δεν είναι προδοτική ή ανθελληνική όπως μερικοί Ελληναράδες και πατριδικάπηλοι νομίζουν.
——————————————–
Ονομασία και Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο

Η Ονομασία FYROM,την οποία κάθε ελληνική κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει επί χρόνια εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία. Σύμφωνα με τον ειδικό διαμεσολαβητή των Ηνωμένων Εθνών Νίμιτς, 100 (ΕΚΑΤΟ ) κράτη έχουν αναγνωρίσει την ονομασία Μεκεδονία . Επομένως έχει εμπεδωθεί Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο.
Εγείρεται το εύλογο ερώτημα, διατί οι πολιτικοί και οι σύμβουλοί της έχουν τόσα χρόνια κοιμηθεί. Εγινε αυτό από τεμπελειά ή από άγνοια ;
———————————————-

“Μακεδονία” και Ιεράρχες

Το ανθρώπινο δικαίωμα της ελευθερίας του εκφράζεσθαι είναι ΑΤΟΜΙΚΟ και όχι συλλογικό . Αυτό σημαίνει, ότι κάθε Ελλην ανεξάρτητα από την ιδιότητά του έχει το ανθρώπινο δικαίωμα να εκφέρει τη γνώμη του επί του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων, όχι όμως η Ιερά Σύνοδος ως συλλογικό όργανο . Ετερον , εκάτερον. Καθημερινή και το Βήμα (2017, 2018)

——————————————————————–

Βαρδάρης (Αξιός)

Η λέξη Vardar δεν είναι ούτε σλαβική, ούτε περσική, αλλά ΙΛΛΥΡΙΚΗ και σημαίνει “θολός ποταμός”.
Στα Δυτικά Βαλκάνια είναι τα περισσότερα τοπωνύμια ή τα υδρωνύμια ή τα ορωνύμια ιλλυρικής προέλευσης (αργότερα σλαβικής), στα Ανατολικά Βαλκάνια θρακικής προέλευσης (αργότερα σλαβικής) και στον ελληνικό χώρο πελασγικά (αργότερα ελληνικά).
Με τοιαύτα έχει ασχοληθεί συστηματικά η Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών ( Ιστορικοί, Αρχαιολόγοι, Γλωσσολόγοι). Τυχαία διάβασα στην δεκαετία του 70  ένα εκδοθέν ντοκουμέντο της.
Στα αρχαιότατα ινδοευρωπαϊκά αποδίδεται το Vardar με (s)wordo wori.
Στην Κεντρική, Δυτική και Βόρεια Ιταλία τα περισσότερα τοπωνύμια κλπ. (π.χ. Αλπεις, Δούναβης, Ρείνος, Μιλάνο, Βιέννη κτλ.) είναι κελτικής προέλευσης ( κατόπιν λατινικής ή γερμανικής). Καθημερινή (4.12.16)

————————————————————————————————————————————————

Πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το νεαρό και αδύνατο τότε ΚΚΕ θέλησε να γίνει μέλος της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Μόσχα), το Βουλγαρικό και το Γιουγκοσλαυικό Κομμουνιστικό Κόμμα έθεσαν ως προϋπόθεση για την ένταξή του να δηλώσει ότι συμφωνεί να σχηματισθεί ανεξάρτητο κομμουνιστικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία» που να συμπεριλαμβάνει όλη την Βόρειο Ελλάδα.

Στο τέλος του πολέμου, δημιουργήθηκε η Κομμουνιστική Γιουγκοσλαυία και τότε ο Τίτο έδωσε στο νότιο τμήμα της χώρας, στην περιοχή του Βαρδάρη, το όνομα «Μακεδονία», με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να βρεθεί στο μέλλον η ευκαιρία να φτάσουν τα σύνορα της χώρας του στο Αιγαίο.Μίκης, Τότε δημιουργήθηκε ο μύθος της καταγωγής των κατοίκων της περιοχής αυτής από τον Μέγα Αλεξάνδρου με όλα τα γνωστά που περιλαμβάνονταν (και δεν ξέρω αν περιλαμβάνονται ακόμα) και στο Σύνταγμα της χώρας σας. Δηλαδή της Μεγάλης Ιδέας του Αλυτρωτισμού με την οποία γαλουχήθηκαν πολλές γενιές, οι οποίες έχουν συνδεθεί – όπως κι εσείς υποθέτω – με την Ιδέα αυτή ολοκληρωτικά. Κι εγώ τους καταλαβαίνω απολύτως που θεωρούν τον εαυτό τους Μακεδόνες, αφού με τον μύθο αυτόν μεγάλωσαν.Το Βήμα  (19.1.18)

Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ που συνήλθε τον Ιανουάριο του 1949, στον Γράμμο, προπαγάνδιζε την απόσχιση της Μακεδονίας :

“Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα με το αίμα του για να την αποχτήσει. (…) “(“Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ”, τόμος 6ος, σελ. 337-338).

Στις 27 Μαρτίου του 1949 το ΚΚΕ ιδρύει την Κομμουνιστική Οργάνωση της Μακεδονίας του Αιγαίου (ΚΟΕΜ). Βρισκόντουσαν μια ανάσα πριν από την τελική τους ήττα, αλλά αυτοί εκεί το χαβά τους! Τα κομμουνιστικά κόμματα από πολύ παλιά αποφάσισαν για ανεξάρτητο μακεδονικό κράτος,με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη.
.https://uploads.disquscdn.com/image…

 

 

Αρβανίτες , Ελληνες

Αρβανίτες, Ελληνες

Πάγκαλος: Οι Σουλιώτισσες ήταν αλβανόφωνες -Ελληνας είναι όποιος αισθάνεται, όχι όποιος γεννήθηκε εδώ, iefimerida (18.12.17)

Απαραίτητες παρατηρήσεις

1. Η γιαγιά του κ. Πάγκαλου ήταν ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗΣ καταγωγής. Θυμάμαι πολύ καλά που όταν ήταν υπουργός έχει επισκεφθεί ένα αρβανίτικο χωριό, όπου οι κοπέλλες τον έχουν υποδεχτεί τραγουδώντας στα αρβανίτικα. Κατάγεται από μίαν οικογένεια μεγάλων στρατιωτικών (στρατηγοί, ναύαρχοι κτλ.).
2. Υπό τον φακό του Εθνους η εθνική ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ είναι καθοριστικό στοιχείο για την εθνική ταυτότητα ενός ατόμου. Δηλάδή η εθνικότητα είναι ζήτημα συναισθηματισμού.
3. Υπό τον φακό του κράτους η υπηκοότητα είναι καθοριστικό στοιχείο για την κρατική ταυτότητα ενός πολίτου. Σύμφωνα με το Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο κάθε άτομο που έχει την ελληνική υπηκοότητα θεωρείται ως Ελληνας. Αυτό που ισχύει για όλα τα κράτη, είναι στην Ελλάδα μάλλον άγνωστο. Γι αυτό γίνονται πολλές συγχίσεις και σοβαρές παρεξηγήσεις.
4. Εθνικότητα και υπηκοότητα δεν συμπορεύονται πάντα.
5. Εθνικότητα, υπηκοότητα και γλώσσα επίσης δεν συμπορεύονται σε κάθε περίπτωση. Μερικοί Τούρκοι με γερμανική υπηκοότητα π.χ. δεν μιλούν γερμανικά. Σε μερικές αφρικανικές χώρες επίσημη γλώσσα είναι τα Αγγλικά ή τα Γαλλικά. Αυτό δεν μπορεί φυσικά να σημαίνει, ότι πρόκειται για Αγγλους ή για Γάλλους.
6. Τα ειδικά πανεπιστημιακά εγχειρίδια και λεξικά της Εθνολογίας και της Ιστορίας των βαλκανικών εθνών στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ διατυπώνουν την άποψη, ότι οι Σουλιώτες στην πλειονότητα μιλούσαν Αρβανίτικα (Αλβανικά διανθισμένα με πολλές ελληνικές λέξεις).
7. Τα σημερινά Αλβανικά αποτελούν ένα ιλλυρολατινικό κράμα, ενώ τα Ρουμανικά είναι μιά νεολατινική γλώσσα με μερικές θρακικές και με πολλές σλαβικές λέξεις. Τα Ελληνικά, τα Λατινικά, και τα Αλβανικά ανήκουν στις χάτεμ (από τον αριθμό (χ)εκατόν-Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες.
8. Στον ελληνικό χώρο ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι ελληνικής, αρβανίτικες και βλάχικης προέλευσης υπό την ιδιότητα των ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ κατά των Τούρκων. Εξέχοντες πολεμιστές ήταν Αρβανίτες. Η ελληνική ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ έχει διαμορφωθεί βαθμιαίως. Το επίσημο εθνωνύμιο ΕΛΛΗΝ έχει εισαχθεί στα μέσα του 19ου αι. Εως τότε χρησιμοποιούνταν τα εθνωνύμια ΓΡΑΙΚΟΙ (Αθανάσιος Διάκος ” Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θέλ΄ αποθάνω”) και ΡΩΜΙΟΙ.
9.Πολλοί Νεοέλληνες έχουν οικογενειακά ονόματα ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ προέλευσης. Εχω διαπιστώσει συχνά, ότι μεταξύ αυτών σημειώνονται πάμπολλοι Ελληναράδες.
iefimerida (18.12.17)
——————————————————
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
Οι Σουλιώτισσες και ο Πάγκαλος
Καθημερινή, ΠΟΛΙΤΙΚΗ 22.12.2017
«Να προσθέσω, προς επίρρωση, μερικά ακόμη χρήσιμα ιστορικά στοιχεία για τους Σουλιώτες. Εμφανίζονται στην περιοχή μόλις στις αρχές του 18ου αιώνα και ήσαν ως επί το πλείστον χριστιανοί Τσάμηδες, βεβαίως αλβανόφωνοι. Μόνη τους ενασχόληση ο πόλεμος – όρος με τον οποίον εννοούσαν τις ένοπλες ληστρικές επιδρομές. Ζούσαν καταδυναστεύοντας την αγροτική οικονομία των περιοχών που εξουσίαζαν, είτε με την πληρωμή φόρου εκ μέρους των καλλιεργητών είτε με επιδρομές και λαφυραγωγίες εις βάρος τους – μια ιδιότυπη μεσαιωνική κατάσταση σε βαλκανική βερσιόν, με άλλα λόγια. Να σημειωθεί, για όποια αξία έχει, ότι οι καλλιεργητές που υφίσταντο την καταπίεση των Σουλιωτών και προσέβλεπαν στην προστασία του πασά των Ιωαννίνων ήσαν κυρίως Ελληνες χριστιανοί.»