Σλάβοι Σκοπίων, Βούλγαροι, Εθνογένεση, Μετακίνηση Νοτιοσλάβων στην Ελλάδα

Βούλγαροι, Προέλευση
Οι σημερινοί Βούλγαροι είναι απόγονοι του κράματος πολλών λαών και φύλων :
Πρωτοευρωπαίοι από την Παλαιολιθική και τη Μεσολιθική Εποχή, γεωργικοί πληθυσμοί από την Εγγύς Ανατολή στη Νεολιθική Εποχή, Θράκες πρωτίστως Οδρύσες (Ινδοευρωπαίοι), Αρχαίοι Ελληνες, Ρωμαίοι, Σλάβοι (από αυτούς η σλαβική γλώσσα), Ούννοι (από αυτούς το εθνωνύμιο Βούλγαροι) , Τούρκοι (οι Βούλγαροι ιστορικοί τους θεωρούν εξισλαμισθέντες Βούλγαρους (Πομάκοι), όπως οι Βοσνιάκοι
είναι όντως εξισλαμισθέντες Σέρβοι ). Εν τω μεταξύ οι Πομάκοι στην Βουλγαρία ονομάζονται Τούρκοι. Καθημερινή (2.1.18)

————————————————————————–

Βούλγαροι και Μακεδόνες
Οι Βούλγαροι είχαν προβλήματα με το όνομα Μακεδονία, γι αυτό έχουν ονομάσει το δικό τους τεμάχιο μόνον ΠΙΡΙΝ (σύμφωνα με την Συνθήκη του Βουκουυρεστίου από το 1913 “Μακεδονία του Πιρίν”).
Στα τέλη της δεκαετίας του 60 η βουγαρική κυβέρνηση έχει αντικαταστήσει την ονομασία Μακεδόνας με Βούλγαρο (Πολίτη).
Τότε ήμουν υπηρεσιακά στη Σόφια, όπου με πλησίασε πολύ προσεκτικά ένας φοιτητής, ο οποίος με παρακάλεσε μέσω της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να βοηθήσω τους κατοίκους της “Μακεδονίας του ΠΙΡΙΝ” να διατηρήσουν την δική τους ονομασία. Επίσης μου είπε, ότι γνωστοί του που διαμαρτηρήθηκαν κατά
της μεταλλαγής της ονομασίας, καταδικάστηκαν σε πολυετή φυλάκιση.
Καθημερινή (28.12.17)

-Σλάβοι των Σκοπίων
Πρόκειται πρωτίστως για απογόνους Βουλγάρων από την εποχή του Μεσαίωνα. Επομένως η σλαβική γλώσσα των είναι σχεδόν τα
μεσαιωνικά Βουλγάρικα. Αλλά η περιοχή δεν ήταν terra nullius, εκεί κατοικούσαν ήδη Σλάβοι (κράμα Νοτιοσλάβων και Ιλλυρίων (Δάρδανοι, Παίονες), Αλβανοί και Ελληνες. Ετσι υφίσταται σε ό,,τι αφορά την εθνογέννηση, μεταξύ των Βουλγάρων και των σημερινών κατοίκων του κρατιδίου των Σκοπίων μεγάλη διαφορά.

Προ μερικών ετών είχα την δυνατότητα να δω μερικά βιβλία του Δημοτικού σχολίου των Σκοπίων. Σε δύο σελίδες έγινε μία συγκριτική αναπαράσταση : Αριστερά οι “πρόγονοι” των κατοίκων των Σκοπίων : Φίλιππος, Αλέξανδρος, Αριστοτέλης,Πτολεμαίος κτλ. Δεξιά οι “πρόγονοι” των Βουλγάρων : Ασπαρούχ (Ισπαρούχ) και άλλοι Ούννοι, ανεξαιρέτως όλοι ασχημομούρηδες. Καθημερινή (28.12.17)

-Νοτιοσλάβοι στην Ελλάδα

Τα εξής νοτιοσλαβικά φύλα έφθασαν μεταξύ του 6ου και του 7ου αι. μ. Χ. έως την Πελοπόννησο, αλλά τα περισσότερα έχουν κατακλύσει την Μακεδονία, η οποία προ των Μακεδόνων (8ος αι.π.Χ.) κατοικείτο από θρακικά και πιο πάνω από ιλλυρικά φύλα, ενώ οι Ελληνες είχαν μερικές “αποικίες ” μόνον στα παράλια :
Μιλήγγοι, Εζερίτες, Σαγουδάτες, Βαγιουνίτες (Βεουνίτες), Δραγοβίτες (Δρογοβίτες), Βερσίτες (Βεργίτες), Σμολιάνοι, Στρυμλιάνοι (Στρυμονίτες, εξ ού Στρυμών)), Βελεγισίτες, Ριγχίνοι, Ζαγορίτες (εξ ού Ζαγόρια).
Στην Γερμανία ήταν 24 σλαβικά φύλα, κάτι που δεν είναι μυστικό. Σημειώνονται πολυάριθμα σλαβικά τοπωνύμια. Τί έχει συμβεί όμως με τα επίσης πολυάριθμα σλαβικά τοπωνύμια στην Ελλάδα ; έμειναν μόνον λίγα (π.χ, Τύρναβνος, Αράχοβα Ζαγόρια κτλ.). Πρόκειται για ρητορική ερώτηση. 6. Το τοπωνύμιο Μωριάς (Μορέας) είναι αναμφιβόλως σλαβικής προέλευσης : morje (θάλασσα , εδώ με την σημασία παραθαλάσσιο). Κάτι το παρόμοιο υπάρχει και στην Βορειοανατολική Γερμανία.
Καθημερινή (30.12.18)

—————————————————————————

Παίονες

Ιστορικοί : Από την Ανατολική Θράκη έως τον Ολυμπο κατοικούσαν θρακικά φύλα. Μόνον στα παράλια έχουν ιδρυθεί μερικές νοτιοελληνικές “αποικίες”.Τον 8ο αι. έφθασαν οι αργότερα ονομασθέντες Μακεδόνες.
Σε ό,τι αφορά τους Παίονες, σημειώνονται δύο απόψεις ; α) Ιλλύριοι. β) Κράμα Ιλλυρίων και Θρακών. Καθημερινή (18.1.18)

Πίερες, Φρύγες

Πιέρια, Πίερες, Φρύγες

Οι Βρύγες (αργότερα Φρύγες) ήταν θρακικό φύλο (μερικοί ιστορικοί γράφουν,ότι αυτοί δεν ήταν θρακικό φύλο) με μεγάλη κινητικότητα : από τις Πρέσπες στα Πιέρια, από εκεί στο Παγγαίο και κατόπιν στην περιοχή που ονομάσθηκε από αυτούς ΦΡΥΓΙΑ (Βλέπε

-Wilhem Tomascheck, Die alten Thraker. Eine ethnologische Untersuchung. 3 volumes. Vienna: Tempsky, 1893–1894 Akademie der Wissenschaften.-Manfred Opermann, Thraker zwischen Karpatenbogen und Ägäis, Leipzig, Βερλιν 1984.

-Προ των Μακεδόνων ( αρχαίο δωρικό φύλο (άλλοι λένε αιολικό) , 8ος αι. π.Χ.) προερχόμενοι από την Θεσσαλία όλη η περιοχή της αργότερης Μακεδονίας κατοικείτο εκτός από μερικές αποικίες στα παράλια από θρακικά φύλα. Γενικά υπήρχαν περίπου τριάντα θρακικά φύλα.
Στην Βόρεια περιοχή κατοικούσαν μερικά ιλλυρικά φύλα. (Βλέπε
-Hansjörg Frommer: Die Illyrer. 4000 Jahre europäischer Geschichte. Vom 3. Jahrtausend bis zum Beginn der Neuzeit. Karlsruhe 1988.
-John Wilkes: The Illyrians. Oxford [u.a.] 1995.
-Maria A. Cavallaro: Da Teuta a Epulo. Interpretazione
delle guerre illyriche e histriche tra 229 e 177 a. C. Bonn 2004.
-Pierre Cabanes: Les Illyriens de Bardylis à Genthios (IVe – IIe siècles avant J.-C.). (= Regards sur l’histoire. 65). Paris 1988.
-Προ των Θρακών (περίπου 2.200 π.Χ.) η περιοχή της καθ εαυτού Μακεδονίας κατοικείτο από πρωτοελληνικά φύλα, τα οποία βαθμιαία έχουν μετακινηθεί προς το Νότο, ενώ άλλα πρωτοελληνικά φύλα έμειναν στην Ηπειρο και στη Θεσσαλία.
Καθημερινή (30.12.17

-πουλος, Κατάληξη Οικογενειακών Ονομάτων

Κατάληξη οικογενειακών ονομάτων σε -πουλος, Σημασία

Η κατάληξη -πουλος προέρχεται από το λατινικό pullus, αρχικά επίσης -πουλλος (δηλαδή με δύο λάμδα) ή και από το αρχαίο ελληνικό -πώλος. Από αυτό απορρέει το συμπέρασμα, ότι η εμπέδωση της κατάληξης έχει λάβει χώραν ήδη προ του 7ου αι., όταν η Λατινική ήταν ακόμη επίσημη γλώσσα του Imperium Romanum (Orientalis).

Η σημασία ήταν αρχικά “εις ονόματα ζώων προς δήλωσιν του νεογνού” (π.χ. αετόπουλο, λυκόπουλο κτλ.), αργότερο ως πατρωνυμικόν “προς δήλωσιν της καταγωγής” (γιος του …, π.χ.Γιαννοπουλος, Φωτόπουλος κτλ.). καθώς και “εις διάφορα ονόματα προς δήλωσιν υποκοριστικού” (π.χ. βοσκοπούλα, ναυτόπουλο κτλ., Πρωϊας Λεξικόν…) .
Στη Λατινική η λέξη pullus είχε και μίαν άκρως δυσάρεστη σημασία : αχόρταγος.

Η μετάφραση της τουρκικής κατάληξης -ογλού ή σε μερικές περιπτώσεις -oglü ήταν ζήτημα μόρφωσης των αρμόδιων υπαλλήλων που προερχόνταν στην Θεσσαλονίκη και στην Κατερίνη από την Πελοπόννησο.
Οι μορφωμένοι την μετέφρασαν στις αρχαίες ελληνικές καταλήξεις -άδης (σπάνια) ή -ίδης , οι άλλοι στην κατάληξη που επικρατούσε στην Πελοπόννησο -πουλος.

Αυτοί που δεν ήξεραν καθόλου την Τουρκιή, άφηναν το πρώτο μέρος αμετάφραστο και μετέφραζαν μόνον την κατάληξη . Πχ. στην δική μου περίπτωση όχι Ραπτόπουλος, αλλά Τερζόπουλος (τερζής : ράπτης,στην Ιταλική σημαίνει Terzi o τρίτος από τη Λατινική tercius), στην δική σου περίπτωση όχι Μαυρογιαννίδης, αλλά Καραγιαννίδης (καράς : μαύρος λατινικής προέλευσης : maurus σωστά στην Ελληνική είναι μελαψός).

Πηγές

-Πρωϊας Λεξικόν της Νέας Ελληνικής Γλώσσης,Τομος Δεύτερος, Αθήναι (χωρίς έτος(, σελ. 2004.
-Γ.Μπαμπινιώτης, Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Αθήνα 2010, σελ. 1146.
-K.E. Georges, Lateinisch-Deutsches Handwörterbuch, Leipzig 1890. S. 2098 (pullus equinus, pulli columbini).
Καθημερινή (9.1.18)

“Μαύροι Φαραώ”

Απάντηση σε μερικούς Ελληναράδες που έπαθαν λόγω βαθιάς και γελοίας ελληνοκεντρικής ομφαλοσκόπησης ιστορική τυφλαμάρα.

«Μαύροι Φαραώ»

Περίπου 84 έτη οι λεγόμενοι «Μαύροι Φαραώ» ανέβηκαν στον
θρόνο της Αιγύπτου. Γι αυτό οι Αιγυπτιολόγοι έχουν ονομάσει όλην την 25η
Δυναστεία (4 Φαραώ) Νουβική ( από τη Νούβια η Κούς, σήμερα Βόρειο Σουδάν ). Οι Νoύβιοι αποτελούσαν ένα κράμα από Ηαμίτες και Νέγρους. Στις πολυάριθμες αναπαραστάσεις των “μαύρων” Φαραώ βλέπουμε νεγροειδείς φυσιογνωμίες όπως π.χ. πλατιές μύτες και μεγάλα χείλη.
Οι σημερινοί Σουδανέζοι αναδεικνύουν χαρακτηριστικά των Αράβων και των Νέγρων.

Ο πρώτος «μαύρος» Φαραώ λεγόταν Πίγιε (747-716 π.Χ.), ο τελευταίος
Τανοτάνουμ, αλλά ο σημαντικότερος ήταν ο Ταχάργκα. Οι ειδικοί ιστορικοί
επισημαίνουν , ότι όλοι οι «μαύροι» Φαραώ έχουν συμβάλλει στην οικονομική άνοδο της Αιγύπτου και στην προώθηση των επιστημών ( ιατρική, καλές τέχνες, αρχιτεκτονική, νομοθεσία, διοίκηση, παιδεία, μαθηματικά κα ιδιαιτέρως
γεωμετρία, αστρονομία κτλ.).

Μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε,ότι οι «μαύροι» Φαραώ ήταν στον αιγυπτιακό θρόνο, όταν οι Εληνες, μεταξύ αυτών και Σόλων , πήγαιναν στην Αίγυπτο να μάθουν πολλά και διάφορα, κάτι που είναι αυτονόητο (βλέπε ιδιαιτέρως Α. Pichot, La naissance de la science, Paris 1991).

Πηγές

-Ι.Shaw / P. Nicholson,Lexikon des alten Ägypten ( Originaltitel : Dictionary of Ancien Egypt, London 1995) Stuttgart 2010.
-S. Kubisch, Das Alte Ägypten. Von 4000 v. Chr. bis 30 v. Chr.,
Wiesbaden 2017.
-A. Bongioanni, Ägypten – Das Land der Pharaonen, Klagenfurt 20052.
-A. Kootz: Der altägyptische Staat. Untersuchung aus
politikwissenschaftlicher Sich Wiesbaden 2006.
Καθημερινή (14.1.18)

Perser, Iraner, Πέρσες, Ονόματα Ελληνες, Μέγας Αλέξανδρος, Στρατιωτικά, Αλέξανδρος ως Ανατολίτης Δεσπότης , Alexander ( Name ))

Perser, Namen Griechen, Alexander der Große, Perser, Iraner 1. Die Perser haben das erste multiethnische (25 Völker)und die perfekt organisierte Supermacht in der Geschichte der Menschheit gegründet. 2. In Persien gab es keine Sklaverei als System (nur ein oder zwei Sklaven in den Häusern), während die alten Griechen als erste in der Menschheitsgeschichte das Sklavereisystem, das größte Verbrechen, eingeführt haben. 3. Die Perser werden in der Weltgeschichte als Erben von Zivilisationen betrachtet, die viel älter sind als die griechischen (Sumerer – Akkader-Babylonier). 4. Die vorherrschende Religion von Zoroaster (Zarathustra) sie basierte auf GERECHTIGKEIT.So verwundert es nicht, dass zum ersten Mal in der Menschheitsgeschichte Elemente eines Sozialrechts geschaffen wurden. 5. Ein weiterer Grundsatz des Reiches war eine damals ungewöhnliche und beispiellose Toleranz und Duldung von Religion, Kultur und Tradition der zahlreichen Ethnien.
6. Es gab keinen Grund, dafür, dass die alten Griechen die Perser teilweise verachteten, nur weil sie von absoluten Herrschern und Satrapen regiert wurden und die griechische Demokratie ablehnten. Die Perser waren durchaus hochzivilisiert.
6. Die Reichssprache war nicht Persisch, das vor allem im Palast gesprochen wurde, sondern Aramäisch (Syrisch). In dieser Sprache hat übrigens Jesus Christus gepredigt.
7. Den Name Alexander ist griechisch im makedonischen Dialekt und besteht aus zwei Teilen : alexein+ andras= Αλέξειν άνδρας mit der Bedeutung “die Männer (Räuber) verjagen”, also ein Beschützer sein. Dieser Name ist in allen sieben iranischen Sprachen, darunter in erster Linie in der Persischen (Farsi) bekannt als “Iskander ( “Der mit den Hörnern” eines Widders als Kriegskopfbedeckung).
8. Auf Anordnung Alexander des Großen haben in einer einzigen Nacht über 25 griechisch-mekedonische Soldaten iranische Mädchen geheiratet. Es ist also gezielt zu einer Vermischung von Europäern und Orientalen gekommen. Die Ethnologen meinen, dass die iranischen und Süd-Afghanischen Frauen mit heller Haut Nachkommen dieser Mischung seien. Ich konnte dies ohne Weiteres bei einigen afghanischen Studenten fest stellen und ihnen genau sagen, aus welchem Gebiet Afghanistans sie stammen. Der Name Iskander ist bei ihnen geläufig und einige sind sich dessen bewusst, Nachkommen dieser wunderbaren Mischung zu sein.
9. Heute sprechen wir von Iran (Sie lesen richtig: “Land der Arya” d.h., ” Land der Edlen”). Außerdem gibt es die Haupt ethnischen Minderheiten der Aserbaidschaner und der Araber, sowie die kleineren Minderheiten, Kurden (verwandt mit den Persern) und Turkmenen. Neue  Zürcher Zeitung (24.4.23)
Aus meinem Blog, vor Jahren erschienen in der griechischen Presse

 

 

αθρωπότητας ΑΡΤΙΑ οργανωμένη.

2. Στην Περσία δεν υπή

Πέρσες, Ονόματα Ελληνες, Μέγας Αλέξανδρος , Στρατιωτικά

1.Οι Πέρσες έχουν εμπεδώσει την πρώτη πολυεθνική αυτοκρατορία στην ιστορία της

ρχε η δουλεία ως σύστημα ( μόνον ένα ή δύο δούλοι σε σπίτια), ενώ οι αρχαίοι Ελληνες έχουν εμπεδώσει ένα ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΟ σύστημα.
3.Οι Πέρσες θεωρούνται στην παγκόσμια ιστορία ως κληρονόμοι πολιτισμών , πολύ πιο αρχαιότερων από τον ελληνικό (Σουμεροακκαδικό- Βαβυλωνικό).
4. Οι αρχαίοι Ελληνες έχουν συστηματικά διαστρεβλώσει τα περσικά ονόματα.
Dareios : Darayavarusch ( Dariuvarusch )
Xerxes : Chshayarscha ( Khschaiyarscha, Xayarscha )
Kambyses : Kambushya
Artafernes : Rtafarnah
Kyros : Kurusch
Atossa : Hutautha
Paradeisos : Pairidaeza
Roxana : Rauchjschna
Achämediden : Hachamanisch
Ekbatana : Hagmadana ( Hamadan )
Satrap : Khsathrapavan.
5.Στην αχανή (από την Βόρεια Ινδία έως την κεντρική Μικρά Ασία και στα Βόρεια έως την Κεντρική Ασία ) περσική αυτοκρατορία δεν υπήρχαν σκλάβοι και δούλοι. Η επικρατούσα θρησκεία του Ζωροάστρη (Zarathustra ) δεν επέτρεπε τέτοια πράματα, είχε ως βάση την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Εχω μελετήσει όλα τα καταπληκτικά και όντως άγια κείμενα της περσικής θρησκείας.
6.Μία άλλη αρχή της αυτοκρατορίας ήταν μία τότε ασυνήθιστη και πρωτόγνωρη διαλλακτικότητα και ανεκτικότητα στη θρησκεία, στον πολιτισμό και στις πολυάριθμες εθνότητες. Ως αυτοκρατορική γλώσσα δεν είχαν την Περσική, η οποία ομιλείτο πρωτίστως στα ανάκτορα, αλλά την Αραμϊκή.

7. Στρατός, Πόλεμοι.
Στηρίζομαι σε ειδικούς ιστορικούς σε ό,τι αφορά την ιστορία της αρχαίας Περσίας καθώς και τους σημαντικότερους πολέμους στην αρχαιότητα.
Πέρσες και Ελληνες, Πόλεμοι
-Στρατιωτική ισχύ των Περσών γενικά : πεζοί: 170 χιλ., ιππείς : 8 χιλ., άρματα : 2 χιλ. , Θράκες και Ελληνες : 20 χιλ. , συνολικά : 210 χιλ. συν 10 χιλ. „αθάνατοι“, πλοία : 1307.
Πηγή : Peter Green, Οι ελληνοπερσικοί πόλεμοι, Αθήνα, 2004 ( The Greco-Persian Wars ,
1996, Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας.
Στην Ταρσό ο περσικός στρατός αποτελείτο από 100 χιλιάδες και ο μακεδονικός περίπου από 25 έως 30 χιλιάδες στρατιώτες. Στην Τύρο ο στρατός του Αλεξάνδρου είχε 40 χιλιάδες πεζικό και 7000 ιππείς.

Η στρατιωτική τέχνη έφθασε ήδη στην Ασσυρία στο απόγειό της. Εχουν εφευρεθεί νέοι οπλισμοί που ίσχυαν στην ουσία ώς την χρήση πυροβόλων όπλων.Οι Πέρσες έχουν παραλάβει όλες τις πολεμικές εφευρέσεις των Ασσυρίων. Πέραν τούτου ο περσικός στρατός διέθετε λόγω των πολλών εθνοτήτων μία τεράστια ποικιλία όπλων. Δηλαδή οι Πέρσες δεν ήταν τεχνολογικά καθυστερημένοι.
-Για την ήττα των Περσών οι ειδικοί ιστορικοί αναφέρουν τους εξής καθοριστικούς λόγους :
α) Ο πυρήνας του στρατού αποτελείτο μεν πρωτίστως από Πέρσες, αλλά οι περισσότεροι πολεμιστές ανήκαν σε κατακτημένους λαούς, οι οποίοι δεν ήσαν διατεθειμένοι να θυσιαστούν για τους Πέρσες.
β) Στον περσικό στρατό επικρατούσε πολυγλωσσία με αυτονοήτως αρνητικές συνέπειες.
γ) Ο Δαρείος έχει υποτιμήσει τον κατά την γνώμη του άπειρο “νεαρό”.
δ) Ο Μακεδονικός στρατός έχει εισαγάγει ένα νέο όπλο (σάρισσα) και έχει εφαρμόσει μία τελείως πρωτότυπη τακτική αγώνος, όπως κάποτε οι Θηβαίοι έναντι των ηττηθέντων Σπαρτιατών και αργότερα οι Ρωμαίοι τα καρέ έναντι των νικηθέντων Μακεδόνων στην Πύδνα.
ε) Ο Αλέξανδρος (πολύ μικρός στο ανάστημα : 1.60 μ. , αλλά με ισχυρή τόλμη) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους στρατηλάτες στην ιστορία της ανθρωπότητας.
-Το σημερινό εθνωνύμιο δεν είναι Περσία ,αλλά Ιράν ( Χώρα των ΑΡΙΩΝ (Αρύγιας) : . Ευγενών) . Στο Ιράν ανήκουν τρεις εθνότητες (Πέρσες, Αραβες και Αζερμπαϊτζανοί και δύο εθνικές μειονότητες (Κούρδοι και Τουρκμένοι).
-Γράφετε: “Ας μην ξεχναμε οτι ο Ξερξης εβαλε να μαστιγωσουν την θαλασσα στον
Ελλησποντο που του κατεστρεψε το πλωτο περασμα στην Ευρωπη, αυτο και
μονο δειχνει απειρη αφελεια και αλαζονεια”.
Πρόκειται για μύθο.
Καθημερινή (9.1.18

Μεταξύ άλλων : Απαίτηση σύμφωνα με περσικό έθιμα στρατηγοί μεταξύ αυτών ακόμη και γηραιοί (π.χ. ο 75ετής αντιβασιλεύς της Μακεδονίας Αντίπατρος), που είχαν υπηρετήσει τον πατέρα του,να τον ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΟΥΝ . Ο στρατηγός Κάσσανδρος το θεώρησε αυτό γελοίο, ο Αλέξανδρος εξοργίσθηκε, τον άρπαξε από τα μαλλία και χτυπούσε το κεφάλι του στον τοίχο.
Μεθυσμένος σκότωσε τον Κλείτο που σε μια μάχη του έσωσε την ζωή. Ανάγκασε πάνω από 10 χιλ. Μακεδόνες να παντρευτούν Περσίδες. Στην πρωτεύουσα της Περσίας ντυνόταν και συμπεριφερόταν επίσημα όπως οι Πέρσες Βασιλείς κτλ.

Οι πληροφορίες προέρχονται πρωτίστως από τον Πλούταρχο (Ηθικά περί της Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής, Βίοι παράλληλοι) .
(„Μάλιστα δ’ Ἀντίπατρον ἐφοβεῖτο καὶ τοὺς παῖδας, ὧν Ἰόλας μὲν ἀρχιοινοχόος ἦν, ὁ δὲ Κάσανδρος ἀφῖκτο μὲν νεωστί, θεασάμενος δὲ βαρβάρους τινὰς προσκυνοῦντας, ἅτε δὴ τεθραμμένος Ἑλληνικῶς καὶ τοιοῦτο πρότερον μηδὲν ἑωρακώς, ἐγέλασε προπετέστερον. ὁ δ’ Ἀλέξανδρος ὠργίσθη, καὶ δραξάμενος αὐτοῦ τῶν τριχῶν σφόδρα ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις, ἔπαισε τὴν κεφαλὴν πρὸς τὸν τοῖχον. αὖθις δὲ πρὸς τοὺς κατηγοροῦντας Ἀντιπάτρου λέγειν τι βουλόμενον τὸν Κάσανδρον ἐκκρούων, “τί λέγεις;” ἔφη· “τοσαύτην ὁδὸν ἀνθρώπους μηδὲν ἀδικουμένους, ἀλλὰ συκοφαντοῦντας ἐλθεῖν;” φήσαντος δὲ τοῦ Κασάνδρου τοῦτ’ αὐτὸ σημεῖον εἶναι τοῦ συκοφαντεῖν, ὅτι μακρὰν ἥκουσι τῶν ἐλέγχων, ἀναγελάσας ὁ Ἀλέξανδρος “ταῦτ’ ἐκεῖνα” ἔφη “σοφίσματα τῶν Ἀριστοτέλους εἰς ἑκάτερον τὸν λόγον, οἰμωξομένων, ἂν καὶ μικρὸν ἀδικοῦντες τοὺς ἀνθρώπους φανῆτε”)

Πηγές

- P. Briant, Darius in the Shadow of Alexande,. Harvard University Press, Cambridge London 2015.
- P. Briant, Alexander the Great and His Empire: A Short Introduction. Princeton University Press, Princeton 2010.
- P. Cartledge, Alexander the Great. The Hunt for a New Pas. New York/London 2004.
-A. Demandt, Alexander der Große: Leben und Legende, München 2009. •
- R. Lane Fox, Alexander der Grosse, Eroberer der Welt, Stuttgart 2005.
-S.Lauffer, Alexander der Große, München 2004.
-J. Seibert, Die Eroberung des Perserreiches durch Alexander den Großen auf kartographischer Grundlage, 2 Bände, Wiesbaden 1985.
-W. Woodthorpe Tarn, Alexander der Grosse. 2 Bände, Darmstadt 1948.
-H.-U. Wiemer, Alexander der Große. München 2005.

————————————————————————

Alexander (Αλέξανδρος).

Etymologie (Herkunft)-Semantik (Bedeutung)

1.Es handelt sich um einen makedonischen Vornamen, bei den anderen altgriechischen Stämmen fast unbekannt.

2. Der Name besteht aus zwei Teilen :  a)alexein (αλέξειν : vertreiben)  und b) andras  (άνδρας : Μάννερ, gemeint sind die Tierdiebe. Es ging um einen Hirten, der seine Herde vor den Dieben schützte).

2. Hieraus ergibt sich die eigentliche Bedeutung : Beschützer.

3. Die Verbreitung des Namens hat in erster Linie mit Alexander dem Großen (körperlich war er sehr klein : 1, 57) zu tun. Auch im Christentum wird der Name verwendet.

4. Von  dem Verb alexein  leitet sich der Vorname  Alexis (Αλέξιος) ab mit der Bedeutung  Beschützer.

5.Kurzformen : Alex, Lex, Xander,

6. Fremdsprachige Schreibformen : bulgar. : Alsko, serbokroat. : Aleksandar, , russ. :Alekscha, Alexej (sehr verbreitet), Alja, Aljoscha, Sanja, SASCHA (!), ital. : Alessandro,  span. : Alejandro, franz. : Alexandre, arab. : Aliskander, Iskandar, pers. : Sikandar. , alban. Skandar