Αντίληψη της Πραγματικότητας, Αλήθεια και Ερμηνεία, Θεωρία και Πραγματικότητα
Προϋποθέσεις για την σωστή αντίληψη της αντικειμενικής πραγματικότητας : α) Επαρκής νοητική ικανότητα. β) Κατάλληλη μεθοδική προσέγγιση.γ) Ξεκαθάρισμα του μυαλού από άχρηστες και επικίνδυνες ιδεοληπτικές αγκυλώσεις (μαρξισμός-λενινισμός, θρησκευτικός σκοταδισμός, , υπερεθνικισμός- ανέξοδος υπερπατριωτισμός) . δ) Σαν πολιτικός να έχει στο μαυλό του το γενικό συμφέρον (Δημόκριτος, Επίκουρος) ή το “κοινόν καλόν” (Αριστοτέλης) και όχι το συμφέρον του κόμματος ή την εξουσιομανία του.
ε) Να κατέχει κοινωνική, εθνική, κρατική, νομική και φορολογική συνείδηση κλπ. Απο ό,τι έχω διαπιστώσει, δεν υπάρχουν στην ελληνική γλώσσα οι έννοιες κρατική, νομική και φορολογική συνείδηση, ενώ στις προηγμένες ευρωπαϊκές γλώσσες είναι αυτές πασίγνωστες. Καθημερινή (22.2.15)
——————————————————
Αλήθεια και ερμηνεία, Κονφούκιος
Σε ό,τι αφορά την αλήθεια, ιδέ ένα κινέζικο ρητό : “Υπαρχουν τρείς αλήθειες : η δική σου, η δική μου και Η ΑΛΗΘΕΙΑ”.
Αυτό σημαίνει αντικειμενική αλήθεια, ενώ η ερμηνεία της είναι υποκειμενική έως βολονταριστική ιδιαιτέρως μέσω του πανίσχυρου τριτοκοσμικού λαϊκισμού με κίνδυνο διαστρέβλωσης.
Ο καθείς ερμηνεύει γεγονότα και φαινόμενα του αντικειμενικού κόσμου κατά το δοκούν και νομίζει ότι καπάρωσε αιωνίως την αλήθεια (π.χ. το ΚΚΕ και η Ορθοδοξία).
Εδώ πρόκειται για την τεθλασμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας (Δημόκριτος, Θωρία της αντανάκλασης). Καθημερινή (21.1.15)
——————————————————-
Θεωρίες-Αλήθεια-Πραγματικότητα
Η αξία θεωριών εξαρτάται από την καταλληλότητά τους να συμβάλλουν στην διεύρυνση του επιστημονικού ορίζοντα και στην επίλυση ακόμη και προβλημάτων του βίου.
Δεν είνα τυχαίο που στα κεντρο- και βορειοευρωπαϊκά πανεπιστήμια υπάρχουν έδρες όχι μόνον της γενικής , αλλά και της Πρακτικής Φιλοσοφίας.
Μεταξύ του υλικού κόσμου και του πνεύματος, του υποκειμενικού και του αντικειμενικού ακόμη και στο ζήτημα της αλήθειας υφίστανται ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΕΣ αλληλοεπιδράσεις. Μεταξύ τους δεν σημειώνεται ένα σινικό τείχος.
Ειδικά στα πεδία των κοινωνικών και των πολιτικών επιστημών είναι κριτήριο για την αλήθεια μίας θεωρίας η πράξη.
Η δημοκριτική Θεωρία περί τον αντικατοπτρισμό μπορεί κάλλιστα να ερμηνευθεί και επί τη βάση της Διαλεκτικής και όχι μηχανιστικά.
Το λαμβάνειν υπ όψη (πνευματικό στοιχείο), ότι ο «Υπαρκτός σοσιαλισμός» έχει αποτύχει παταγωδώς σημαίνει ότι η βασική αρχή του Ιστορικού Υλισμού περί της δήθεν νομοτελειακής εξέλιξης της ανθρωπότητας στον Κομμουνισμό είναι εσφαλμένη.
Και όμως στην Ελλαδα εθελελοτυφλούν νεοκομμουνιστές και ανειροπολούν σε βάρος του λαού. Το παράδειγμα αυτό είναι αντικείμενο της Πολιτικής Φιλοσοφίας , η οποία αποτελεί επίσης ειδική φιλοσοφική έδρα.
Καθημερινή (4.6.15)