Ευρώπη , Ανατολή ΚΑΙ Δύση

Προσπάθεια μιας συστηματικής προσέγγισης

Ανατολή

1. Γλωσσική πτυχή

Οι μεγάλοι θαλασσοπόροι Φοίνικες ήταν ο πρώτος λαός, ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει την έννοια Δύση ( Βρπ =Βρεπ=Δύση= στα Ελληνικά Ευρώπη ) και εννοούσαν όλες τις χώρες δυτικά της Κύπρου. Στην Φοινικική γλώσσα (δυτικοσημιτική, αργότερα επίσημη γλώσσα της μεγαλοδύναμης Καρχηδώνα) σημαίνει βρπ σκότος ή δύση.

Στους ιστορικούς χρόνους έχουν οι Αρχαίοι Έλληνες ονομάσει  την περιοχή της Δυτικής Μεσογείου Εσπερία ( Δύση ) , εξ ου και ο Εσπέριος ( Δυτικός ). Στην ελληνική μυθολογία  οι Εσπερίδες ήταν θυγατέρες του Άτλα, εξ ου και η ονομασία ” Ατλας-Οροσειρά” στην Βορειοδυτική Αφρική (Μαρόκκο, Αλγερία).

Στους “Πέρσες ” του Αισχύλου γίνεται λόγος για την χώρα, στην οποία έχουν νικηθεί οι Πέρσες “εκεί όπου δύει ο ήλιος” (Δύση ).

Πολύ προ των Ελλήνων οι Αιγύπτιοι ονόμαζαν όλες τις περιοχές δυτικά της Αιγύπτου και της Λιβύης δύση ή σκότος.

Οι πρακτικοί Ρωμαίοι προσέδωσαν στις δυτικές περιοχές του Ιmperium Romanum την ονομασία Occidens ( Δύση ) και στις ανατολικές περιοχές την
ονομασία Oriens ( Ανατολή ) , στην οποία ανήκαν η Κυρηναϊκή ( Λιβύη), η Αίγυπτος, η Συρία-Παλαιστίνα και η Asia Minor ( κατόπιν μετάφραση στα Ελληνικά ως Μικρά Ασία).

Προ περίπου δύο χιλιάδων ετών έχει  η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαιρεθεί στην Δυτική (Imperium Romanum Occidentalis) και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ( Imperium Romanum Orientalis ).

2. Ιστορική πτυχή

Ύστερα από την εδραίωση του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση του αστικού κράτους έχει επικρατήσει σε όλα τα πεδία της ζωής ιδιαιτέρως στον 19ο αι. η Δύση ( Ευρώπη)  . Προηγήθηκαν η Αναγέννηση, ο   Ευρωπαϊκός   Διαφωτισμός και η Αστική Επανάσταση.

Οι βαλκανικές χώρες όμως δεν έχουν βιώσει αυτην την καθοριστική εξέλιξη. Αλλά οι ευρωπαϊκές μεγαλοδυνάμεις Αγγλία και Γαλλία έχουν ταπεινώσει με την αποικιοκρατική τους πολιτική τις ισλαμικές χώρες.

Η βιομηχανική και επιστημονική υπεροχή της Δυσης ήταν και είναι ακόμη το υπόβαθρο της αλαζονείας των Δυτικοευρωπαίων και των Αμερικανών έναντι άλλων χωρών , ιδιαιτέρως των καθυστερημένων ισλαμικών .

3. Πολιτισμική πτυχή

Από επιστημονική άποψη χρησιμοποιούνται οι όροι  “Δυτικός Κύκλος Πολιτισμού” , “Ισλαμικός Κύκλος Πολιτισμού” , «Κονφουκιανικός Κύκλος Πολιτισμού» και «Ινδουϊστικός Κύκλος Πολιτισμού». Εχω διαπιστώσει, ότι αυτοί οι Terminini scientifici  δεν είναι στην Ελλάδα γνωστοί.

Τα καθοριστικά χαρακτηριστικά του Δυτικού Κύκλου Πολιτισμού, στον οποίο ανήκουν και μη ευρωπαϊκές χώρες ( πρωτίστως  ΗΠΑ, Καναδάς, Ισραήλ, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία ) είναι τα εξής : ανθρωποκεντρισμός ( δηλαδή όχι θεοκεντρισμός ), ατομοκεντρισμός ( δηλαδή όχι ετατισμός ), πολίτης ( citoyen ), κράτος του δικαίου,  ατομικά (υποκειμενικά, όχι αντικειμενικά ) ανθρώπινα δικαιώματα, δημιουργικότητα, συστηματικότητα, οργανοτικότητα κτλ.

Τα κύρια χαρακτηριστικά του Ισλαμικού Κύκλου Πολιτισμού ( Ανατολή ) είναι τα κάτωθι : θεοκεντρισμός έως θεοκρατία, ανδροκρατία και φαλλοκρατία,  δικτατορίες, νεποτισμός, διαφθορά, φανατισμός. Εκτός τούτου διαπιστώνουμε έλλειψη του ατόμου, του πολίτου, της δημοκρατίας, των ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών,της κοινωνικής,  της κρατικής και της νομικής συνείδησης, της αυτοκριτικής,  του αισθήματος της ευθύνης για το σύνολο, του ορθού λόγου, της δημιουργικότητας  κτλ.

Αξίζει τον κόπο να συγκρίνουμε τον Νεοέλληνα ρεαλιστικά περισσότερο με τον Ανατολίτη και όχι τόσο με τον Δυτικοευρωπαίο.

Υπάρχει και η ειδική περίπτωση του Νεοέλληνα πολιτικού  που είναι πολιτιστικό κράμα της Ανατολής και της Δύσης. Ο αντικειμενικός παρατηρητής και γνώστης της νεοελληνικής νοοτροπίας διαπιστώνει συχνά , ότι μερικοί πολιτικοί σκέπτονται και εκφράζουν γνώμη σε βαλκανοανατολίτικο πολιτισμικό επίπεδο : μεγαλοστομία, αθυροστομία, τσαμπουκισμός, συνωμοσιολογία, υπόνοιες , απειλές, συκοφαντίες, “επιθέσεις” και “αντεπιθέσεις” αντί επιχειρημάτων και αντεπιχειρημάτων, συγκρουσιασμός, έλλειψη της αυτοπεποίθησης, της λογικής σκέψης, της πολιτισμένης κριτικής και πρωτίστως της αυτοκριτικής.

Όποιος τονίζει μεγαλόφωνα, πολυποίκιλα και επανειλλημμένα, ότι είναι “100 τοις εκατό αθώος” και ότι “θα αστράψει η αλήθεια” κτλ.. αντί να περιμένει την απόφαση μίας ειδικής επιτροπής η ενός δικαστηρίου, έχει πολλά ψυχολογικά προβλήματα και ίσως να μην είναι και τόσο πεπεισμένος για την αθωότητά του. Αυτό συμβαίνει συχνότατα με πολιτικούς του παρακάτου είδους ( Ιδέ  στο Μπλογκ μου την κοινωνιολογική, πολιτολογική και γλωσσολογική μελέτη «Νεοέλλην άνηρ πολιτικός, Κάθαρμα, Αλήτης, Μπάσταρδο» και το άρθρο  «Νεοέλληνας, Βαλκανοανατολίτης» ).

Δημοσιευθέν συχνά στον κεντρικό ηλεκτρονικό τύπο, κυρίως στην Καθημερινή και στο Βήμα.

———————————————————–

Ευρώπη-Ελλάδα
(κάποιος χρήστης αξιολογεί την Ευρώπη ως άχρηστη, ανίκανη κτλ.)

Εννοείτε την πραγματική Ευρώπη ή την Ευρώπη των σουρεαλιστών και ονειροπόλων ; Η σημερινή Ευρώπη είναι το όνειρο και άλλων περιοχών της υφηλίου. Δηλαδή, επειδή η Ελλάδα έχει παντελώς ξεπέσει, μπατίρισε και η Ευρώπη ;

Ευνοήτως επιθυμείτε την Ευρώπη των τεράστιων πακέτων , τα οποία τα τρισκατάρατα και τελείως διεφθαρμένα τρωκτικά των κυβερνώντων κομμάτων έχουν καταβροχθίσει; Οι καιροί έχουν αλλάξει, οι “κουτόφραγκοι” ξύπνησαν.

Ακριβώς αύριο υπερασπίζει στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου κάποιος (Mario Arroyave) από τους πρώην μεταπτυχιακούς μου την διδακτορική διατριβή του με θέμα την δημιουργία μίας Λατινοαμερικανικής Ενωσης με πρότυπο την ΕΕ !
Είχα εν μέρει την επιστημονικκή εποπτεία επί του θέματος. Voila ! Προσθήκη. Εν τω μεταξύ έχει υπερασπίσει το δοκτοράτο του με magna cum laude : λίαν καλώς). Καθημερινή (22.6.15)
Ευρώπη, Εννοια, Προϊστορία, Ποιοι ανήκουν στην Ευρώπη ;

Προϊστορία

Ήδη προ 25χιλ. (γυναικεία είδωλα ίσως θεοτήτων ) και μία φλογέρα, προ 18χιλιάδων ετών (ζωγραφιές) έχουν συντελεσθεί στην Ευρώπη στην
Παλαιολιθική Εποχή (700χιλ-8χιλ. π.Χ.) μερικές πολιτισμικές επιτεύξεις.
Με την Νεολιθική Εποχή ( 5.500-2.500 π.Χ. ) έλαβε χώραν η „Γεωργική Επανάσταση“ και έχει αρχίσει ο συστηματικός εκπολιτισμός των Ευρωπαίων (
οικισμοί, καλλιέργεια δημητριακών , καταμερισμός εργασίας, κεραμική ( 5χιλ. π.Χ.) και αστεροσκοπείο (Stonehenge, 3χιλ. π.Χ.).

Οι πρώτοι αγρότες έχουν προέλθει από την περιοχή μεταξύ της Ανατολικής Μικράς Ασίας, της Συρίας και του Ιράκ ( DNA ! ) . Εκεί έχει εφευρεθεί 9 χιλιάδες έτη π.Χ. η γεωργία .

Η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη είχαν γεωργικό πολιτισμό ήδη μεταξύ του 5.500 και του 4.500 π.Χ. Μερικές επιτεύξεις των Ευρωπαίων είναι πολύ
αρχαιότερες και από τις αιγυπτιακές πυραμίδες ! Και όμως, πολλοί αφελείς και αδαέστατοι Ελληναράδες νομίζουν , ότι οι Βόρειοι Ευρωπαίοι ζούσαν επάνω στα δένδρα και είχαν τα βελανίδια σαν διατροφή. Αυτό είναι το αποκορύφωμα της αμορφωσιάς , της άγνοιας και της μορφωτικής αυτοπεριχαράκωσης.Καθημερινή (28.8.16)

—————————————— —————-

Ευρώπη, Εννοια

1. Γλωσσολογικά : H λέξη Ευρώπη είναι η ελληνική εκδοχή (προφορά) της φοινικικής λέξης ΒΡΠ (μόνο σύμφωνα !) και σημαίνει η Δύση.
Μερικούς αιώνες αργότερα έχουν ονομάσει και οι αρχαίοι Ελληνες όλες τις περιοχές δυτικά από την Ελλάδα Δύση (Εσπερία).
Η λέξη Ευρώπη ερμηνεύεται στην Ελλάδα ακόμη και σε επίσημα λεξικά εσφαλμένα ως «ευρύα όψη».
2. Μυθολογικά : Η ωραία Ευρώπη ήταν κόρη του βασιλιά της Φοινίκης Αγένορα. Ο Δίας με μορφή του ταύρου την απήγαγε και την έφερε στην Κρήτη, όπου γέννησε τρία αγόρια : τον Μίνωα, τον Ραδαμάνθη ,  τον Κάδμο κτλ.
3. Ιστορικά : Η Μέση Ανατολή έχει προγηθεί της Ευρώπης στις παραγωγικές δυνάμεις (εμπέδωση της γεωργίας ήδη 9 χιλιάδες έτη π. Χ. στην δημιουργία κρατών 3 χιλ. έτη π. Χ., στην νομοθεσία (πρώτοι κώδικες 2.240 έτη π.Χ., πρώτα αλφάβητα περίπου 3 χιλ. έτη π.Χ. (το ελληνικό αλφάβητο έχει παρθεί τον 9ο αι. από τους Φοίνικες κτλ. Από τον 6 αι. π.Χ. άρχισαν να σπουδάζουν Ελληνες στις χώρες με πολύ αρχαιότερους πολιτισμούς ιατρική, νομοθεσία, διοικητικά συστήματα, αρχιτεκτονική και γεωμετρία (Αίγυπτος), μαθηματικά και αστρονομία.

α (Βαβυλωνία).
Ακόμη και η θεά Αφροδίτη προέρχεται από την Ανατολή και δη μέσω Συρίας (Aschterut, Αστάρτη) από την Βαβυλωνία (Ischtar).
Πρώτο Θέμα (1.6.15)

———————————-

Ευρώπη, ποιοί ανήκουν σ αυτήν ;

α) Στην Ευρώπη ανήκουν γεωγραφικά όλες οι χώρες μεταξύ της Πορτογαλλίας και της Ρωσίας και μεταξύ της Σκανδιναβικής και της Ελλάδας.
β) Στην Ευρώπη ανήκουν πολιτισμικά η Νότια ( στα Βαλκάνια μόνον η Ελλάδα λόγω της ιστορίας) , η Δυτική, η Κεντρική, η Βόρεια, και η Ανατολική Ευρώπη (η Ρωσία, η Λευκορωσία, η Ουκρανία και η Μολδαβία μόνον εν μέρει).
γ) Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ευρώπης είναι ο Διαφωτισμός theoria cum praxi.
δ) Ηδη προ 26 ετών έχω στις διαλέξεις μου πρεσβεύσει την άποψη περί της Ευρώπης των δύο ταχυτήτων. Αυτή η αντίληψη έχει όμως τότε θεωρηθεί ως υπουτιμητική για τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.
Καθημερινή (3.2.17)

—————————————————————————–

Νεοέλληνες και Δύση (Ευρώπη)

Διαφοροποίηση (ένας από τους βασικούς κανόνες της Γενικής Μεθοδολογίας των επιστημονικών  ερευνών )

Οι Κομμουνιστές και μερικοί  εκπρόσωποι της Ριζοσπαστικής Αριστεράς  διακατέχονται από αισθήματα απόρριψης, εν μέρει και μίσους κατά της καπιταλιστικής (ιμπεριαλιστικής) Δύσης. Δηλαδή πρόκειται για μάν ιδιαίτερη έκφανση του ταξικού αγώνα.

1.  Μερικοί εκπρόσωποι της Ορθοδοξίας  μισούν την Δύση λόγω της διάλυσης της Αυτοκρατορίας από τους Σταυροφόρους.
2. . Η Ορθόδοξη Εκκλησία και οι Θεολόγοι της απορρίπτουν την Δύση λόγω του Ατομοκεντρισμού και της «ανηθικότητάς» της.
3. Ο μεσαίος Ελληνας  θαυμάζει την Δύση λόγω του υψηλού  βιοτικού επιπέδου.
4. Οι Ελληνες επιστήμονες θαυμάζουν την Δύση λόγω του υψηλού επιπέδου των επιστημονικών ερευνών και των  επιστημονικών επιτεύξεων.
5. Οι πλούσιοι Ελληνες λατρεύουν τον δυτικό τρόπο ζωής. Ακριβώς αυτούς έχει επί δεκαετίες το ΚΚΕ δυσφημήσει ως κοσμοπολίτες.
6. Σημειώνονται  πολιτισμικά συμπλέγματα κατωτερότητας σχεδόν όλων των βαλκανικών λαών έναντι της «Ευρώπης». Το ίδιο ισχύει και για τους Αραβες.

Αλλα  παραδείγματα  : Οι περισσότεροι Ρώσοι θαυμάζουν  και ταυτόχρονα απορρίπτουν τους Γερμανούς. Οι περισσότεροι Πολωνοί θαυμάζουν και ταυτόχρονα απεχθάνονται τους Γερμανούς. Οι περισσότεροι Τσέχοι θαυμάζουν και ταυτόχρονα ζηλεύουν τους Γερμανούς.   :Καθημερινή (19.4.16)

Ελληνορωμαϊκός Πολιτισμός, ; Δυτικός Κύκλος Πολιτισμού, Ποιοι ανήκουν σε αυτόν ; Αρχαία Ελληνικά και Μορφωμένοι Ρωμαίοι

ο  καθιερωμένος όρος ελληνορωμαϊκός πολιτισμός στις εξελιγμένες ευρωπαϊκές χώρες έχει ως βάση όχι μόνο τις όντως αξιοθαύμαστες επιτεύξεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αλλά και  αξιόλογες και παγκοσμίως σημαντικές επιτεύξεις του ρωμαϊκού πολιτισμού. Κάτωθι αναφέρω τις πιο σπουδαίες :

1. Δημιουργία της  res publica, η οποία έχει επιδράσει στα πολιτικά συστήματα της Ευρώπης. 2. Αρχιτεκτονική  με τεράστια επιρροή στην μετέπειτα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική. 3. Τέλειο Διοικητικό σύστημα, το οποίο ήταν η βάση και του Imperium Romanum Orientalis (Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία). 4.  Μοναδικό νομικό σύστημα επί τη βάση του jus romanum, το οποίο  έχει εξελιχθεί σε βάση όλων των νομικών κωδίκων του Δυτικού Κύκλου Πολιτισμού ( π.χ.  Code Napoleon και του γερμανικκού  Bürgerliches Gesetzbuch που έχουν αξιοποιήσει ευρωπαϊκές και εξωευρωπαϊκές χώρες ), του Jus Publicum Europaeum και αργότερα του Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου, του Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου, του Διεθνούς Συμβατικού Δικαίου, του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης κτλ. Ολοι οι διεθνείς όροι αυτών των νομικών συστημάτων είναι λατινικοί. 5. Λατινική γλώσσα , όχι μόνον μητέρα δεκαπέντε  νέων γλωσσών (βλέπε G. Holtes et alt., Lexikon der Romanistischen Linguistik, Bände I-VIII , Tübingen 2005) μεταξύ των οποίων τρεις (  Γαλλικά, Ισπανικά και Πορτογαλλικά)  έγιναν διεθνείς, αλλά  και επίσημη γλώσα της Διπλωματίας, της διοίκησης, όλων των επιστημών  στη Δύση έως τον 19. αι. καθώς και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έως τα μέσα του 6^ου αι μ. Χ. 6. Σε σύγκριση με τις Ελληνίδες, είχαν οι γυναίκες στην Αρχαία Ρώμη αστικά δικαιώματα. 7. Το  Imperium Romanum  έχει συμβάλλει στον εκπολιτισμό όλων τν πολυάριθμων κελτικών   και των περισσότερων γερμανικών φύλων. 8. Mέσω της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έχει εμπεδωθεί και εξελιχθεί η αυτοκρατορική ιδέα, η οποία  έχει παίξει καθοριστικό   ρόλο στις μετέπειτα ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες.  9. Σε συνδυασμό  με την αχανή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έχουν εξελιχθεί οι τεχνικές επιστήμες, και έχει εμπεδωθεί ένα στην ιστορία της ανθρωπότητας πρωτοφανές και άρτιο οδικό σύστημα από τη Μέση Ανατολή έως την Κεντρική Μεγάλη Βρετανία.

Καθημερινή (23.2.20)

Σε όλον τον Δυτικό Κύκλο Πολιτισμού και πέραν αυτού και ειδικά σε όλα τα λεξικά γενικής μόρφωσης, τα ειδικά λεξικά της ιστορίας , της φιλολογίας, της λογοτεχνίας και της κουλτούρας καθώς και στα ανάλογα πανεπιστημιακά εγχειρίδια χρησιμοποιείται ο standard- τerminus technicus (καθιερωμένος επιστημονικός όρος ) ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

Περί αυτού υφίσταται ένας consensus generalis professorum et doctorum (γενική ομοφωνία των καθηγητών και δοκτόρων). Ολα τα άλλα ανήκουν, όπως φαίνεται στις παράξενες νεοελληνικές “ιδιαιτερότητες”. Η έννοια “ελληνοχριστιανικός πολιτισμός” είναι στην Ευρώπη ακατανόητη και απαράδεχτη. Ούτως ή άλλως πρόκειται για μία contradictio in adiecto (οξύμωρον). Εμπεδωτής αυτής της μάλλον εθνικιστικής, μεγαλοϊδεατικής και θεολογικής έννοιας ήταν ο ιστορικός Παπαρηγόπουλος.

Εν τω μεταξύ παραγκωνίζει ο επιστημονικός όρος Δυτικός Κύκλος Πολιτισμού τον ασαφή όρο Δύση. Αυτό δεν έγινε ακόμη στην Ελλάδα αντιληπτό.

Το ίδιο συμβαίνει και με τους επιστημονικούς όρους Αναγέννηση και Διαφωτισμός. Περί αυτών προετοιμάζω επί τη βάση πανευρωπαϊκών επιστημονικών συγγραμμάτων δύο συστηματικές μελέτες προς δημοσίευση στην Καθημερινή.

Καθημερινή (18.1.15, 21.1.15)

——————————————————

Ελληνο-Ρωμαϊκός πολιτισμός

Πρόκειται για έναν καθιερωμένο terminus  scientificus ( επιστημονικός όρος) της ιστορίας του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Μόνον στην Ελλάδα δεν χρησιμοποιείται τόσο συχνά, γιατί αμέσως οι “εθναμύντορες’ και γενικά οι εκπρόσωποι του ανέξοδου υπερπατριωτισμού. αντιδρούν  εντόνως.

Οι Ευρωπαίοι επιστήμονες γνωρίζουν την ασύγκριτη υπεροχή του αρχαίου ελληνικού πνεύματος ( στην πολιτική η εφεύρεση τη δημοκρατίας, στην επιστήμη (πρωτίστως θεωρία, φιλοσοφία και μεθοδολογία και γενικά ο λόγος) αλλά λαμβάνουν υπόψη

α) ότι η νομική σκέψη όχι μόνον του Δυτικού Κύκλου Πολιτισμού, αλλά σχεδόν σε όλον τον κόσμο βασίζεται στο ius romanum ( ρωμαϊκό δίκαιο ), κάτι που είναι οφθαλμοφανές ιδιαιτέρως στο Διεθνές Δίκαιο ( Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο και Διεθνές Ιδιωτικό Δίκαιο ) και στο Αστικό Δίκαιο ανα τον κόσμο (ουσία και όροι) και

β) ότι οι Ρωμαίοι μετέφρασαν σχεδόν όλα τα έργα των αρχαίων ημών προγόνων στα “βαρβαρικά” ( Plautus , “Arsinaria”), δηλαδή στα Λατινικά, τα οποία ήταν η Lingua Franca στην επιστήμη , στον κλήρο, στα δικαστήρια και στην διπλωματία έως τον 18^ο αι. στην Ευρώπη . Στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τα Λατινικά έως τον 7οαι. ήταν η επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας, οπότε έχουν  αντικατασταθεί με τα Ελληνικά, τα οποία όμως ήταν  αναμφιβόλως και προ αυτού η γλώσσα της θρησκείας, της επιστήμης και της λογοτεχνίας.

2. Έως τα μέσα του 19^ου αι. το κοινωνικό κύρος αυτών, που κατείχαν τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά ήταν μέγιστο. Επρόκειτο όμως για τους εκπροσώπους της ευρωπαϊκής ελίτ (Bildungsbürgertum). Ακόμη και έως τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο σε όλες τις χώρεςτου Δυτικού Κύκλου Πολιτισμού και οι δύο γλώσσες ήταν υποχρεωτικά μαθήματα στα γυμνάσια και τα λύκεια.

Η επιτευχθείσα δημοκρατικοποίηση των κοινωνικών μαζών σε συνδυασμό  με την ενδυνάμωση των φυσικών και ιδίως των τεχνικών και τεχνολογικών επιστημών καθώς και με την επιτάχυνση της διεθνοποίησης και εν τω μεταξύ και της παγκοσμιοποίησης, άρχισαν και οι δύο γλώσσες να χάνουν μεν επίσημα τον πρυτανεύοντα ρόλο για τον πολιτισμό, αλλά στην ουσία έχουν γίνει αναπόσπαστο τμήμα της ζωής των ανθρώπων.

Εν ολίγοις το αρχαίο ελληνικό πνεύμα είναι ζωντανό, αν και τα Αρχαία Ελληνικά δεν διδάσκονται σε όλα τα γυμνάσια και τα λύκεια (στην Τουρκία διδάσκονται !!!). Ευχαριστώ τον Δία που έχω μάθει ήδη στο γυμνάσιο στην Ελλάδα και τις δύο γλώσσες, ειδάλλως δεν θα μπορούσα να γίνω στο εξωτερικό πανεπιστημιακός.

3. Οι πραγματικοί συνεχιστές του αρχαίου ελληνικού πνεύματος πρωτίστως στην Πολιτική (Δημοκρατία), στον Πολιτισμό και στην Επιστήμη είναι οι εξελιγμένοι λαοί της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, ενώ η σημερινή Ελλάδα ουδόλως  ανταποκρίνεται  στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

Δημοσιευθέν στο Βήμα (ηλεκτρονική έκδοση), 3.4.2013.

———————————————————–

Δύση, Δυτικός Κύκλος Πολιτισμού

Υπό ποίο πρίσμα θεωρούμε την έννοια „Δύση“ ;
Ιστορικά, γεωγραφικά, πολιτισμικά, ιδεολογικά, πολιτικά ; Χρησιμοποιείται η έννοια σε επιστημονικό η σε δημοσιογραφικό επίπεδο ; Είναι γενικά δυνατή μία λογική και συστηματική διείσδυση στον καθοριστικό πυρήνα μίας έννοιας επί τη βάσει του πρωτίστως χαοτικού, αυθαίρετου, εξυπνακίστικου, επιπόλαιου και ανορθολογικού τρόπου σκέψης του μέσου Νεοέλληνα ;

Η ενασχόληση με βαρυσύμαντες έννοιες πρέπει οπωσδήποτε να βασίζεται σε αρχές της Γενικής Μεθοδολογίας Ερευνών, όπως π.χ. Ιστορικότητα, Συνθετικότητα, Συγκριτικότητα και Διαφοροποίηση.

1. Η έννοια „Δύση“ είχε στην εποχή της ύπαρξης των δύο γνωστών πολιτικοκοινωνικών συστημάτων ιδεολογικοπολιτική απόχρωση.
Υπό το πρίσμα αυτό ανήκαν στη „Δύση“ πρωτίστως τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ ( ευρωπαϊκά κράτη καθώς και οι ΗΠΑ και ο Καναδάς) και της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Ύστερα όμως από την ειρηνική κατάρρευση του „σοσιαλιστικού“ συστήματος και την επικράτηση της παγκοσμιοποίησης άρχισε να χρησιμοποιείται ειδικά στην Θεωρία των Διεθνών σχέσεων η επιστημονική έκφραση „ Δυτικός Κύκλος Πολιτισμού“.
Εκτός από αυτόν υπάρχουν και άλλοι επίσης σπουδαίοι κύκλοι πολιτισμού, όπως π.χ. ο „ Κονφουκιανικός Κύκλος Πολιτισμού“, ο „ Ισλαμικός Κύκλος Πολιτισμού“ και ο „Ινδουϊστικός Κύκλος Πολιτισμού”.

Ο κάθε κύκλος πολιτισμού έχει την δική του εικόνα του ανθρώπου με πολυάριθμες συνέπειες ιδιαιτέρως στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αστικών ελευθεριών.

2. Στον „Δυτικό Κύκλο Πολιτισμού“ ανήκουν αντικειμενικά όλες οι ευρωπαϊκές χώρες ( γεωγραφικά δυτικές και ανατολικές) η Βόρεια Αμερική, Αυστραλία , η Νέα Ζηλανδία και το Ισραήλ καθώς και έμμεσα οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, η Γεωργία και η Αρμενία.
Η Τουρκία ανήκει σε δύο Κύκλους Πολιτισμού, στον Ισλαμικό και στον Δυτικό, πράγμα από το οποίο απορρέουν γι αυτήν τεράστια γεωπολιτικά πλεονεκτήματα.
Δημοσιευθέν στο Βήμα και αργότερα στην Καθημερινή.

————————————————

Αρχαία Ελληνικά και Ρωμαίοι
(Απάντηση σε κάποιον χρήστη)

1. Κατ αρχάς σας ευχαριστώ για την πληροφορία περί των τα Ελληνικά ομιλούντων Ρωμαίων λεγεωνάριων. Μέσω του ανεβασμένου διαλόγου υφίσταται όντως η δυνατότητα διεύρυνσης του μορφωτικού ορίζοντα.