Αχαιοί, Δαναοί, Ελληνες Ιωνες, Γραικοί, Ρωμιοί

Περί των ελληνικών εθνωνύμιων

Ακόμη και σε ιδιαιτέρως κρίσιμους καιρούς δεν πρέπει να παύσουμε να ενδιαφερόμαστε για ειδικές πτυχές της εθνικής μας ταυτότητας.
Η εθνική ονομασία (εθνωνύμιο) είναι μερικές φορές σε θεση να δημιουργήσει σημαντικά διεθνή προβλήματα, όπως έχει ήδη διαπιστωθεί σχετικά με το επίσημο όνομα του κρατιδίου των Σκοπίων.

Αλλά  τα προαναφερθέντα εθνωνύμια έχουν προκαλέσει στην διάρκεια της ιστορίας των Ελλήνων προβλήματα ερμηνείας. Αφετηρία της συγκεκριμένης θεώρησης του ζητήματος πρέπει να είναι η αναγνώριση της ύπαρξης μίας ελληνικής συνείδησης ως γεγονός. Κατόπιν μπορούμε να συζητήσουμε άνετα περί των διαφορετικών εθνωνυμίων.

Η προσέγγισή μου στο θέμα βασίζεται στην μεθοδολογική αρχή της ιστορικά συγκεκριμένης και σχετικής αλήθειας, ότι δηλαδή γεγονότα και γνώμες από το παρελθόν να θεωρούνται στο ιστορικό τους πλαίσιο ( τόπος και χρόνος ) και όχι με κριτήρια του παρόντος, και ότι η αλήθεια δεν είναι απόλυτη. Μία άλλη αρχή έγκειται στό γεγονός, ότι εθνωνύμια δίδονται συχνά από γειτονικές εθνότητες η από λαούς με ανώτερο πολιτισμό. Ας αναφέρουμε και την αρχή της ματαλλαγής εννοιών και φαινομένων.

Αχαιοί (Δαναοί)

Με αυτά τα ονόματα ήταν οι πρόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων στην προϊστορική εποχή γνωστοί στους γείτονές τους. Το εθνωνύμιο Δαναοί έχει βρεθεί σε ντοκουμέντα των Ασσυρίων. Αρχαιολόγοι βρήκαν πέραν τούτου σφηνωειδή κείμενα των Χιττιτών , στα οποία αναφέρονται κάποιοι Ahhijawa ληστές οι οποίοι είχαν επιτεθεί την Τροία ( στα χιττίτικα Truisa ) η Ιλιος (αργότερα Ιλιον, στα χιττίτικα Wilusa). Προστάτης της Τροίας ήταν ο θεός Apalunia (Απόλλων ). Επίσης γίνεται λόγος για διενέξεις περί της πόλης Milavata (Μίλητος). Μερικοί αρχαιολόγοι όμως απορρίπτουν αυτήν την άποψη.
Πέραν τούτου έχουν βρεθεί ιερογλυφικά κείμενα από το 1225 π.Χ. περί του αιγυπτολυβικού πολέμου, στον οποίο συμμετείχαν ως μισθοφόροι (σύνηθες) και κάποιοι Aqaiwascha. Και αυτή η γνώμη έχει μερικούς αντίπαλους. Ο Ομηρος αποκαλεί όλους τους συμμετέχοντες στον Τρωϊκό Πόλεμο Αχαιούς.

Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη μεταξύ των αρχαιολόγων αποτελούσαν οι Δαναοί την πολεμική αριστοκρατία των Αχαιών. Σε ένα επίσημο ντοκουμέντο της αρχαίας Αιγύπτου από τον 12οαι. π.Χ. αναφέρει ο Φαραώ Ραμσής 3ος μεταξύ πολλών «Λαών της Θαλάσσης» και κάποιους Danuna, αλλά και εδώ δεν σημειώνεται ομοφωνία.

Ιωνες

Οι Ιωνες ήταν το πιό αρχαίο και πιο πολιτισμένο ελληνικό φύλο και έγιναν διεθνώς γνωστοί ύστερα από την εποίκηση της Δυτικής Μικράς Ασίας. Οι Ασσύριοι τους ονάμασαν Γιαβνάϊ, οι Εβραίοι Γιαβάν και οι Πέρσες Γιαούνα. Οι Αραβες και άλλοι ανατολικοί λαοί χρησιμοποιούν το τοπωνύμιο Γιουνανιστάν.
Το εθνωνύμιο Junan είναι σε μερικούς λαούς (Αραβες, Γωργιανοί, Αρμένοι) σχεδόν συνώνυμο με σοφός.
Ακουσα κάποτε από τον παππού μου, ότι όταν οι φυγάδες Πόντιοι από την Τραπεζούντα έφθασαν στον Καύκασο, οι Γεωργιανοί είπαν ” ήρθαν οι σοφοί” και εννοούσαν τους Ελληνες γενικά που εκτιμούσαν πάρα πολύ.
Οταν γνωστοποιούσα στους σπουδαστές μου , ότι είμαι Ελληνας και δη Γιουνάνι άστραφταν τα μάτια των Αράβων από εκτίμηση. Καθημερινή (31.1.18)

Από τους Ιωνες κατάγονται οι Μικρασιάτες και οι περισσότεροι Πόντιοι από τα παράλια του Εύξεινου Πόντου και δη από την Σινώπη έως την Τραπεζούντα.

ΕΛΛΗΝΕΣ

Το εθνωνύμιο Ελληνες ήταν γενικά γνωστό ήδη στην Ιλιάδα.
Οι Ελλοί η Σελλοί ήταν μία μικρή φυλή από την Δωδώνη η από την Θεσσαλία. Ο Θουκυδίδης (ι,3,2) πρεσβεύει την άποψη ότι η Φθιώτιδα είναι η γενέτειρα των Ελλήνων, ενώ ο Ησίοδος χρησιμοποιεί το ενδιαφέρον εθνωνύμιο «Πανέλληνες» (erg. 528) και ο Αρχίλοχος (Fr. 52) ονομάζει όλα τα υπάρχοντα φύλα Ελληνες. Η γλωσσική ρίζα της είναι η λέξη σέλας η οποία σημαίνει φώς και συμβολικά επίσης έξυπνος.
Ο ρήτορας Ισοκράτης αναβιβάζει κάθε βάρβαρο (ξένο) σε Ελληνα, ο οποίος έχει ελληνική παιδεία : “[66] τίνα γὰρ εὑρήσομεν τῶν τότε γενομένων, εἰ τοὺς μύθους ἀφέντες τὴν ἀλήθειαν σκοποῖμεν, τοιαῦτα διαπεπραγμένον, ἢ τίνα τοσούτων μεταβολῶν ἐν τοῖς πράγμασιν αἴτιον γεγενημένον; ὃς αὑτὸν μὲν ἐξ ἰδιώτου τύραννον κατέστησε, τὸ δὲ γένος ἅπαν ἀπεληλαμένον τῆς πολιτείας εἰς τὰς προσηκούσας τιμὰς πάλιν ἐπανήγαγε, τοὺς δὲ πολίτας ἐκ βαρβάρων μὲν Ἕλληνας ἐποίησεν, ἐξ ἀνάνδρων δὲ πολεμικούς, ἐξ ἀδόξων δ’ ὀνομαστούς” (Ευαγόρας).

Πάλι ο Ισοκράτης, Πανηγυρικός, ιγ, 50 : “Τοσούτον δ’ απολέλοιπεν η πόλις ημών περί το φρονείν και λέγειν τους άλλους ανθρώπους, ώσθ’ οι ταύτης μαθηταί των άλλων διδάσκαλοι γεγόνασι και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας”.

Το εθνωνύμιο Ελλην έγινε παγκοσμίως γνωστό μέσω του Παιάνα των Σαλαμινομάχων (Αἰσχύλου, Πέρσαι : ” Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ᾿ ἐλευθεροῦτε δέ παῖδας, γυναἰκας, θεῶν τε πατρώων ἔδη, θῆκας τε προγόνων· νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών” ) .

Λόγω της ανακήρυξης του Χριστιανισμού σε αυτοκρατορική θρησκεία όλοι οι χριστιανικοί πληθυσμοί έχουν ονομασθεί Ρωμαίοι (υπήκοοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατρίοας ) , ενώ το εθνωνύμιο Ελλην έχει επίσημα μεν απορριφθεί ως ειδωλολατρικό, αλλά βαθμιαία άρχισε να χρησιμοποιείται.
Πρακάστω αναφέρονται τα πιο γνωστά παραδείγματα :
Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος («Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν») έγραψε, ότι οι Μανιάτες από τους ντοπιους ονομάζονται Έλληνες, γιατί παλαιότερα ήταν ειδωλολάτρες όπωςόλοι οι Ελληνες.
Η Άννα Κομνηνή («Αλεξιάδα») επισημαίνει : «Και έστιν ιδείν και Λατίνον ενταύθα παιδοτριβούμενον και Σκύθην ελληνίζοντα και Ρωμαίον τα των Ελλήνων συγγράμματα μεταχειριζόμενον και τον αγράμματον Έλληνα ορθώς ελληνίζοντα».
Ο Φώτιος κάνει την διαπίστωση, ότι τα ελληνικά γράμματα χαίρουν ευρείας εκτίμησης: «προς τα ελληνικά φιλοτιμότερον διέκειτο ή προς τα εκκλησιαστικά».
Τον 11ο αι. ο μέργας λόγιος Μιχαήλ Ψελλός υπογραμμίζει τo πλεονέκτημα του Ρωμανού Γ’ που είχε παιδεία «λόγοις ελληνικοίς» ενώ ο Μιχαήλ Δ’ δεν είχε «παιδείαν ελληνικήν».
Τον 14ο αι. ο Νικόλαος Καβάσιλας ονομάζει λόγιους της Θεσσαλονίκης Έλληνες.
Αμέσως ύστερα από την 4η Σταυροφορία και την άλωση η λέξη Έλλην έχασε την αρχική σημασία της ως ειδωλολάτρης ή ως αρχαιομαθής , και εννοούσε πρωτίστως του κατοίκους της Πόλης, της Μικράς Ασίας και της Ελλάδας.
Ο Νικήτας Χωνιάτης («Τα μετά την άλωσιν συμβάντα τη πόλει») επιθυμεί εντόνως την ονομασία Έλληνες. Ο Νικηφόρος Βλεμμύδης αποκαλεί Έλληνες τους Βυζαντινούς βασιλείς. Ο εξέχων αυστριακός ιστορικός Frank Thies έχeι εκδώσει ένα βιβλίο (1000 σελίδες, πολύ ενδιαφέρον) με τον τίτλο „Die Griechischen Kaiser, Die Geburt Europas (Οι Ελληνες Αυτοκράτορες, Η Γέννηση της Ευρώπης» , 6ος έως 8ος αι., Wien 1992).
Ο αυτοκράτωρ της Νικαίας Ιωάννης Βατάτζης τονίζει σε μίας επιστολή προς τον πάπα Γρηγόριο Θ’ την σοφία η οποία «εν τω γένει των Ελλήνων ημών βασιλεύει».
Ο γιος του Βατάτζη Θεόδωρος Β’ Λάσκαρις αναφέρει με υπερηφάνεια το ελληνικό όνομα ως εξής : «απασών γλωσσών το ελληνικόν υπέρκειται γένος» και «Πάσα τοίνυν φιλοσοφία και γνώσις Ελλήνων εύρεμα… Συ δε, ω Ιταλέ, τίνος ένεκεν εγκαυχά;».
Ο Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων τονίζει έναντι του Μανουήλ Παλαιολόγου, ότι οι άνθρωποι των οποίων ηγείται είναι «Έλληνες το γένος ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί» και το σημαντικότερο
«Έλληνες γαρ το γένος εσμέν,ως η ημετέρα γλώσσα και παιδεία μαρτυρεί», ενώ ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης απαιτεί να αντικατασταθεί πλήρως η ρωμαϊκή με την ελληνική εθνική ονομασία.
O τελευταίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος σε ομιλία του προς τον στρατό επικαλείται την Θεοτόκο ως «καταφύγιο των Χριστιανών, ελπίδα και χαρά πάντων των Ελλήνων» (Γεωργίου Φραντζή, «Ιστορία»).

————————————————————-

“Κωστας,  iefimerida (29.5.18)

Ή ΠΑΠΙΚΗ πρεσβεία ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΛΙΟΥΙΤΠΡΑΝΔΟ ΤΟΝ 10ο αιώνα ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΦΩΚΑ ΟΠΟΥ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΕΛΛΗΝΩΝ!!!
Ο ΦΩΚΑΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΜΕΤΑ ΣΦΟΔΡΟΤΗΤΑΣ ΕΝΑΝ ΤΙΤΛΟ ΠΟΥ περιορίζει τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝΤΟΣ ΜΙΑΣ ΑΓ.ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ!! ΚΙ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΕ ΑΠΕΙΛΗ ΒΙΑΣ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΑ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΤΟ 969 Δ.ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ!! Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΚΙ Ο ΠΑΠΠΑΣ !! ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΝ� �ΑΣ ΠΩΣ Ο Μ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΠΙΟ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΡΥΦΗΛΑ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΠΡΙΝ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΗΣ!!

Ο ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟ ΣΤΟ ΠΑΝΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟ ΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΓΕΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟΝ 6ο αιώνα τη ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΕ ΠΕΡ/ΡΕΣ ΕΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ!!!

Στην ΑΥΓΗ ΤΟΥ 5ου αιώνα ΕΙΔΗ ΤΟ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟ ΡΩΜΑΙΚΟ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΥΠΟ ΤΙΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΙΚΗΣ σε διαστάσεις ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΑΣ -ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΕΥΝΟΥΧΟΥ ΑΡΧΙΠΡΑΙΠΟΖΙΤΟΥ ΕΥΤΥΧΙΟΥ +ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑΣ ΑΘΗΝΑΙΔΟΣ- ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ (ΕΘΝΙΚΗ) ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΡΗΓΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΩΝ ΤΟΥ Ι.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ! ΣΥΝΘΛΙΒΟΥΝ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΩΝ ΦΟΙΔΕΡΑΤΩΝ (ΓΑΙΝΑ ΚΙ ΑΣΠΑΡ)!!!ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΝ ΕΤΣΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΕΚΓΕΡΜΑΝΙΣ ΜΟ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΕΩΣ ΤΟ 476 ΣΤΗ ΔΥΣΗ!!!

ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΟΥ 7ου αιωνος ο ΗΡΑΚΛΕΙΟς ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΚΑΘΕ ΡΩΜΑΙΚΟ ΣΤΡΑΤ.ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ! ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ! ΚΑΘΩΣ Ή ΠΑΡΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΑ!
πχ ΤΟΥΜΒΙΚΑΣ ΒΑΣΙΛΕΥ
ΑΝΤΙ ΣΥ ΝΙΚΑΣ Ω ΒΑΣΙΛΕΎ(Σ)
Ή TU VINCAS IMPERATORE

ΣΤΟΝ 8ο κι 9ο αιώνα Ή ΣΤΑΣΗ ΘΩΜΑ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΠΠΑΔΟΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΙΘΑΝΑ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΒΑΡΔΑΝΙΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ κι όχι ΑΠΛΑ ΕΛΛΔΙΚΩΝ ΑΦΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΚΑΡΟΚΙΛΙΚΙΚΟ ΚΑΙ 12νησιακο ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΚΙΒΒΥΡΑΙΩΤΩΝ!!

Σε ΟΛΟΙ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ
11 ου,12ου ,13ου,14ου,15ου ΑΙΩΝΟΣ ΝΟΡΜΑΝΝΟΙ ΕΝΕΤΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΚΑΤΑΛΑΝΟΙ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΑΝΤΙ ΡΩΜΗΟΣ ΤΟ <<<ΓΚΡΙΕ>>>!!!! ΓΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΚΑΘΕ ΚΑΤΟΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ!!!

ΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ !! ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΛΑΤΙΝΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΟ ΠΧ ΡΟΒ.ντε ΚΛΑΡΥ (Σταυροφόρος λόγιος μαχητής που συνεγραψε ιστορικό της ΑΛΩΣΗΣ 1204)

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ (ΚΙΛΙΚΙΑ ΣΥΡΙΑ) ΚΑΙ τη ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΜΕΝΙΑ Ο Μ.ΠΟΛΟ ΚΑΤΑ ΛΕΞΗ!!! : Οι Ε ΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΟΥΣ ΚΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΓΥΡΝΟΥΝ,ΜΕ τα κοπάδια….

Ο ΓΕΜΙΣΤΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΧΙ ΜΩΡΑΙΤΕΣ αλλά ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΥΣ!!!
ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΟΜΩΣ ΚΑΛΕΙ ΡΩΜΑΙΚΗ!!

ΤΟΝ ΡΩΜΑΙΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΦΡΑΓΚΟΙ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ <<ΣΤΑΜΠΟΛΗς ΒΑΣΙΛΕΑς ΕΛΛΗΝΩΝ>> ΚΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ (ΦΡΑΝΤΖΗΣ????? Λεοναρδος ο ΟΥΝΙΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝ
ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΣ ??? ) Εμψυχώνει αξιώνοντας για τους υπηκόους ΤΟΥ ξεχωριστή διπλή καταγωγή <<ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ΑΡΙΣΤΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΤΗ>>!!

Συμπέρασμα ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΝΤΙΟΥΣ ΙΩΝΕΣ ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΚΟΜΝΗΝΟΥ ΤΡΕΒΙΖΟΥΝΤΗ (ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΥ) ΔΑΥΙΔ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΤΗΣ εξωτερικης
ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΟΝΤ ΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ!!!
Ειδικα για τους Ποντιους!!!
Το ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΚΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΠΟΛΕΜΙΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΩΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΦΑΛΜΕΡΑΥΕΡ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑΣ!!! Εξυμνώντας φυλετικές και γλωσσικές καθαρότητες !!!

ΛΟΓΩ ΑΡΑΒΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΓΓΛΟ καιΝΑΙΤΙΚΗΣ ΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ ΛΟΥΙΖΙΝΙΑΝΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΙ ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑΣ Ή ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΡΩΜΗΟΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝ !!! ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΔΙΑΦΟ ΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ποικιλους ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ αλλά και
ΤΟΥΣ
ΟΥΝΙΤΕΣ!!
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΑΣΜΟΥΛΟΥΣ!!
ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ….
…. δηλ.στην ΚΥΠΡΟ!! ΤΑΧΥΤΕΡΗ!!!….”

—————————————————————————

Υστερα από αιώνες στα πλαίσια της ευρωπαϊκής Αναγέννησης οι Ευρωπαίοι Ουμανιστές (Ανθρωπιστές) τον 15ο αι.,στην ουσία φιλόλογοι και θαυμαστές του αρχαίου ελληνικού πνεύματος έχουν ξεθάψει την έννοια Ελληνες. Αυτοί όμως εννοούσαν με την έννοια Ελλην μόνον τους αρχαίους Ελληνες.
Στην Γερμανική χρησιμοποιείται μεν το τοπωνύμιο HELLAS, αλλά εννοούν μόνον την αρχαία Ελλάδα, ενώ ως γνωστόν η σημερινή Ελλάδα λέγεται GRIECHENLAND. Στην Δύση το λατινικό Εθνωνύμιο Graecus αποτελεί την βάση για το ελληνικό Εθνωνύμιο στη γλώσσα πολλών λαών. Και όταν μιλούν για HELLENEN ( Χελλένεν, Ελληνες) σκέπτονται αποκλειστικά τους αρχαίους ημών.

Tο εθνωνύμιο Ελληνες έχει τον 19ο αι. επίσημα αντικαταστήσει τα γνωστά εθνωνύμια Γραικοί και Ρωμιοί. Οι γηραιοί Πόντιοι καθώς και Κωνσταντινουπολίτες ακόμη και στην δεκαετία του 50 π.χ. έλεγαν ότι ήταν ΡΩΜΑΙΟΙ.

Γραικός

Αυτό το εθνωνύμιο είναι αρχαιότατο και προέρχεται από μία μικρή φυλή από την Δωδώνη ή από την Βοιωτία με το όνομα Γραίοι.

Οι Ρωμαίοι το παρέλαβαν από Ιλλυρίους προγόνους των Αλβανών και των Μαυροβουνίων ή από τους Ελληνες αποίκους της Σικελίας και πρόσθεσαν το εθνωνυμικό στοιχείo c , όπως π.χ. Germanus-Germanicus, Gallus-Gallicus : Ετσι δημιουργήθηκε το εθνώνυμο Graecus, το οποίο είναι η βάση της ονομασίας μας σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Το εθνωνύμιο Graecus ήταν κατ αρχάς τελείως ουδέτερο. Αργότερα όμως έχει προσλάβει μίαν πολύ υποτιμητική σημασία σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και σήμερα σημαίνει στα Γαλλικά η λέξη grec Ελληνας ή και απατεώνας ! ( Rene Olivier, Wörterbuch Französisch-Deutsch, 12. Edit., Leipzig, 1985, S.258).
Μας εiναι γνωστό εκτός τούτου και το περιφρονητικό Graeculus («μικρός Ελληνας») με την αρχική σημασία «τιποτένιος Ελληνας». Δηλαδή ήδη στην αρχαιότητα άρχισε ξη διάκριση μεταξύ των ένδοξων αρχαίων Ελλήνων και των Ελλήνων της μεγάλης παρακμής. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι έχουν διατυπώσει τη λέξη Graecus , την οποία έχουν παραλάβει μαζί με τη Λατινική όλοι οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί. Ακόμη και οι Ρώσοι την χρησιμοποιούν.

Ρωμιός

Το εθνωνύμιο Ρωμιός ( Ρωμαίος) είναι ελληνική παραλλαγή του εθνωνυμίου Romanus, δηλαδή υπήκοος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Imperium Romanum Orientalis ) ανεξάρτητα από την εθνότητά του. «Το Βυζάντιο ήταν η ελληνική μονοπολιτιστική αυτοκρατορία, μετάλλαξη της ρωμαϊκής σε χριστιανική, ανατολική, με την Κωνσταντινούπολη ως πρωτεύουσα, και όλοι έγιναν Ρωμιοί. Από πού προέρχεται, λοιπόν, η ρωμιοσύνη ; Οι Ρωμαίοι είναι οι Βυζαντινοί, αλλά η λέξη “Βυζαντινός” δεν υπάρχει στο Βυζάντιο». Γλύκατζη-Αρβελερ, Το Βήμα (9.1.17) . Στην Ρωμαϊκή Ανατολική Αυτοκρατορία ζούσαν πολλοί λαοί  (π.χ. Αρμένοι, Σλάβοι, Ιλλύριοι, Σύροι, Αιγύπτιοι, Εβραίοι, Αραβες και πολυάριθμα φύλα της Μικράς Ασίας ) που ήταν  μεν χριστιανοί, αλλά όχι Ελληνες.

Το εθνωνύμιο Ελλην  αναγεννήθηκε επίσημα τον 19ο αώνα ! Από Γραικούς και Ρωμιούς έγιναν Ελληνες. Η εμπέδωση αυτού του εθνωνυμίου ήταν επίτευξη των μορφωμένων Ελλήνων, γι αυτό και σημειώνεται γενικά η άμεση σύνδεσή της με πολιτισμό και καλλιέργεια, ενώ το εθνωνύμιο Ρωμιός σημαίνει μάλλον καθυστερημένος και αγροίκος .

Συμπέρασμα : Στην Ευρώπη συνδέεται το Εθνωνύμιο Ελληνες με τους αρχαίους ημών, ενώ το εθνωνύμιο Γραικός αφορά τους σημερινούς Ελληνες, οι οποίοι δεν χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης εκ μέρους της Δύσης. Σπάνια χρησιμοποιείται και η έκφραση «Οι αρχαίοι Γραικοί».

Πηγές

Αναφέρονται μόνον τα πιό σπουδαία λεξικά, γιατί τα ειδικά επιστημονικά συγγράμματα είναι πολυάριθμα και με εκτενείς τίτλους.

-Lexikon der Alten Welt ,edit. Von C. Andresen et alt., 3 Bände, Düsseldorf, 2001 (Πληροφορία : Αυτό το Standard-Λεξικό (3500 σελίδες ) είναι έργο 236 ειδικών επιστημόνων από τα πανεπιστήμια όλων των γερμανόφωνων χωρών : Γερμανία, Αυστρία, και ενμέρει Ελβετία. Ετσι εργάζονται οι Ευρωπαίοι επιστήμονες).
-Brockhaus, Weltgeschichte, 6 Bände, Leipzig, Mannheim, 1997.
-Der Brockhaus, Geschichte, Frühzeit und Altertum, Grundlage der Geschichte, 3 Bände, Mannheim, 2001.
-Große Enzyklopädie, 10 Bände, Köln, 1990.
-Dictionnaire de la civilisation greque,  Paris, 1996.
-Lexikon der Antike, Edit J. Irmscher, Leipzig, 1987.
-Schachermeyr, Hethiter und Achäer, 1935.
-F.Cassola, La Ionia nel mondo miceneo, 1957.
-J. G., Das große Lexikon der Völker, Köln.
-H. Haarmann, Kleines Lexikon der Völker, München, 2004.

Πηγές περί Ελλήνων στο Βυζάντιο

-Ε. Γλύκατζη-Αρβελέρ, Ελένη Η πολιτική ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, Αθήνα 2012.
-Ν. Σβορώνος, Ο μεσαιωνικός ελληνισμός , Ερανιστής 2017.
-P. Charanis, Ethnic Changes in the Byzantine Empire in the
Seventh Century, Harvard University 1959. Λεπτομερειακή ενασχόληση με τη μεταλλαγή της εθνότητας.
-G.Bowersock, Hellenism in late antiquity, The University of
Michigan 1996.
-P. H. Wilson, The Holy Roman Empire, 1495–1806, London 1999.
-Μ. Angold, Byzantine ‘Nationalism’ and the Nicaean Empire, Byzantine
and Modern Greek Studies, 1975.
- G. Cavallo, The Byzantines,University of Chicago 1997.
- Α.Heisenberg, J. Kromayer, U. v.Wilamowitz-Moellendorff, Staat und Gesellschaft der Griechen und Römer bis Ausgang des Mittelalters (Vol. 2, Part 4), Leipzig and Berlin 1923.
-A. Kaldellis, Hellenism in Byzantium, The
Transformations of Greek Identity and the Reception of the Classical Tradition, Cambridge University 2007. Ενα από τα πιο ενδιαφέροντα βιββλία περί την σχέση μεταξύ της ελληνικής και της βυζαντινής ταυτότητας.
–Α.J. Toynbee,). Constantine Porphyrogenitus and His World, Oxford University 1973.

Δημοσιευθέν από το 2014 συχνά στην ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής ( τελευταία στις 12.2.18 , 29.4.18)

———————————————————————

Γιουνανιστάν

Σε μερικές γλωσσες της Μέσης Ανατολής ονομάζεται η Ελλάδα τελείως ουδέτερα Γιουνανιστάν : Χώρα των ΙΩΝΩΝ .

Οταν το 1965 έκανα την πρώτη διάλεξη στο πανεπιστήμιο, και οι σπουδαστές από αραβικές χώρες έμαθαν, ότι είμαι ΕΛΛΗΝΑΣ (Γιουνάνι), άκουσα για πρώτη φορά το εθνωνύμιο Γιουνανιστάν. Το έχουν εκφέρει με θαυμασμό και πολύ συμπαθητικά, γιατί στην παράδοσή τους είναι Ελληνας συνώνυμο με υψηλό πολιτισμό και και επιστημονικότητα.

Η κατάληξη -σταν σημαίνει η χώρα (των… ). Στα γερμανικά η αντίστοιχη κατάληξη – είναι land (π.χ. Deutschland, Griechenland . iefimerida (9.3.16)

————————————————————————–

Γιουνανιστάν, 2ο

Οι Ιωνες ήταν το πιό αρχαίο και πιο πολιτισμένο ελληνικό φύλο και έγιναν διεθνώς γνωστοί ύστερα από την εποίκηση της Δυτικής Μικράς Ασίας.
Οι Ασσύριοι τους ονάμασαν Γιαβνάϊ, οι Εβραίοι Γιαβάν και οι Πέρσες Γιαούνα. Οι Αραβες και άλλοι ανατολικοί λαοί χρησιμοποιούν το τοπωνύμιο Γιουνανιστάν.
Το εθνωνύμιο Junan είναι σε μερικούς λαούς (Αραβες, Γωργιανοί, Αρμένοι) σχεδόν συνώνυμο με σοφός.

Ακουσα κάποτε από τον παππού μου, ότι όταν οι φυγάδες Πόντιοι από την Τραπεζούντα έφθασαν στον Καύκασο, οι Γεωργιανοί είπαν ” ήρθαν οι σοφοί” και εννοούσαν τους Ελληνες γενικά που εκτιμούσαν πάρα πολύ. Καθημεινή (31.1.18)

————————————————————————————

Ηρόδοτος :  «Το ελληνικόν εάν ομαιμόν τε και ομόγλωσσον και θεών ιδρύματα κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα» (Ηρόδοτος, Ουρανία, 144). Ο Άγγελος Βλάχος :: «Υπάρχει και το ελληνικό έθνος, από το ίδιο αίμα και με την ίδια γλώσσα με εμάς, με το οποίο έχουμε κοινά ιερά των θεών και κοινές θυσίες και ήθη κοινά (Εκδόσεις Γαλαξίας 1971).

——————————————————————————————————————-

Ισοκράτης : «Είναι δε τόσο μεγάλη η απόσταση που χωρίζει την πολιτεία μας από τούς άλλους ανθρώπους ως προς την πνευματική ανάπτυξη και την τέχνη τού λόγου, ώστε οι μαθητές της έχουν γίνει διδάσκαλοι τών άλλων και κατόρθωσε ώστε το όνομα των Ελλήνων να είναι σύμβολο όχι πλέον τής καταγωγής αλλά τής πνευματικής ανυψώσεως, και να ονομάζονται Έλληνες εκείνοι που παίρνουν τη δική μας μόρφωση και όχι αυτοί που έχουν την ίδια καταγωγή».

_______________________________________________________________________________

Τα ονόματα Ελλάς, Έλλην, Ελλαδικοί.
Charles Du Fresne, Seigneur Du Cange Το όνομα Έλλην(ας), συνδέθηκε από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους με αυτόν που επιμένει στην παλιά θρησκεία των Ελλήνων και σήμαινε τον ειδωλολάτρη. Το όνομα Ελλάς, διατηρήθηκε δηλώνοντας τις περιοχές νότια από τις Θερμοπύλες. Αργότερα, ενώθηκε με τη διοικητική περιφέρεια του θέματος Ελλάδας, που εμφανίζεται για πρώτη φορά το 695. Οι κάτοικοι της νοτιότερης Ελλάδας ονομάστηκαν Ελλαδικοί, όνομα γνωστό από την αρχαιότητα και Κατωτικοί, όπως γράφει ο Κωνσταντίνος Άμαντος.

Το όνομα Γραικός, με το οποίο δηλώνονταν παλαιότερα οι Έλληνες, είχε περιορισμένη διάδοση στο Βυζάντιο μέχρι τον 14ο αιώνα. Ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος ονομάζει Γραικούς τους κατοίκους της περιοχής των Πατρών. Πολύ ενδιαφέρον είναι και το χωρίο που αναφέρεται στη Μάνη: «ιστέον, λέγεται εν αυτώ, ότι οι του κάστρου Μαΐνης (Μάνης) οικήτορες, ουκ εισίν από της γενεάς των προρρηθέντων Σκλάβων, αλλ’ εκ των παλαιοτέρων Ρωμαίων, οι και μέχρι τον νυν παρά των εντοπίων Έλληνες, προσαγορεύονται δια το εν τοις προπαλαιοίς χρόνοις ειδωλολάτρας είναι και προσκυνητάς των ειδώλων κατά τους παλαιούς Έλληνας… (Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου, “Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν”). Εδώ, Ρωμαίοι εννοούνται οι παλαιοί Έλληνες κάτοικοι, Έλληνες δε, όσοι επιμένουν στην ειδωλολατρία. Κατά τον Κ. Άμαντο, πολύ πρώιμα, δημιουργήθηκαν οι λέξεις Γραικογαλάται και Γοτθογραίκοι.
Alfred Nicolas Rambaud Από τον 11ο και 12ο αιώνα το όνομα Έλλην, έρχεται ξανά στο προσκήνιο. Αυτό οφείλεται στις αλλαγές που έγιναν στην αυτοκρατορία, αλλά και στην αναγέννηση των ελληνικών γραμμάτων και παιδείας Πρώτος ο Μιχαήλ Ψελλός χρησιμοποιεί τα ονόματα Ελλάς και Έλληνες (11ος αι). Από τον 13ο αιώνα, η χρήση γίνεται πιο συχνή. Ο Νικηφόρος Βλεμμύδης, ταυτίζει την Αυτοκρατορία της Νίκαιας με την επικράτεια των Ελλήνων: “ου γαρ υπό τα των Ελλήνων τω τότε σκήπτρα η Σκάμανδρος”. Ο αυτοκράτορας Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρις σε επιστολές του, χρησιμοποιεί τους όρους Ελλάς και Ελληνικόν για τη Μικρά Ασία σε αντιδιαστολή με την Ευρώπη. Ακολουθούν διακεκριμένοι Βυζαντινοί συγγραφείς: Θεόδωρος Μετοχίτης, Νικόλαος Καβάσιλας, Αθανάσιος Λεπενδρηνός και Δημήτριος Κυδώνης, χρησιμοποιούν κατά κόρον τους όρους Ελλάς, Ελληνικός κ.λπ. Ο Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός, γράφει στον αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄: “Εσμέν γαρ ουν ων ηγείσθε τε και βασιλεύετε Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί”.

Τέλος, ο Ιωάννης Αργυρόπουλος αποκαλεί τον αυτοκράτορα Ιωάννη Η΄ «της Ελλάδος Ήλιον», τον δε Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, «Βασιλέα των Ελλήνων».

Πηγή: ΔΙΟΝ. Α. ΖΑΚΥΘΗΝΟΥ “ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 324-1071″, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΩΔΩΝΗ, Γ’ Έκδοση 2015.

Πρώτο Θέμα (8.11.21)