Ισλαμική Τετραλογία : Εικόνα του Ανθρώπου, Ισλάμ και Δημοκρατία, Τραγωδία των Γυναικών, Ισλάμ-Φιλόσοφοι του Μεσαίωνα
Πρώτο μέρος : Η ισλαμική Εικόνα του Ανθρώπου
Η γνώση της ισλαμικής Εικόνας του Ανθρώπου είναι η απαραίτητη προüπόθεση για να καταλάβουμε τους μωαμεθανούς . Πρόκειται από ιστορική άποψη και στην ουσία του φαινομένου για την συνέχιση και διαιώνιση της ανατολίτικης Εικόνας του Ανθρώπου και μετά του 7ο αι μ.Χ. ( Μωάμεθ ), η οποία βασικά υφίσταται περίπου εδώ και πέντε χιλιάδες έτη.
Τα καθοριστικά στοιχεία της είναι τα εξής :
α ) Θεοκεντρισμός. Σε παραλλαγή του αποφθέγματος του Πρωταγόρα «Πάντων χρημάτων μέτρον εστίν άνθρωπος » : „Πάντων χρημάτων μέτρον εστίν ΑΛΛΑΧ “. Συμπεράσματα : Ο Αλλάχ είναι τα πάντα, ο άνθρωπος είναι μηδέν. Ο Αλλάχ τα αποφασίζει όλα. Αυτός δίνει και αυτός παίρνει την ζωή , την περιουσία, την ευτυχία. Αυτός αποφασίζει και για τους κυβερνώντες.
Από ιστορική άποψη ο Αλλάχ είναι η συνέχεια των αρχαίων ανατολίτικων θεών (Πταχ, Αμων, Ισις, Ενλιλ, Μάρντουκ, Μπάαλ κτλ.). Ο Προφήτης Μωάμεθ είναι ως εκπρόσωπος του Αλλάχ στην Γη το ανώτατο ανθρώπινο ον. Είναι καθαγιασμένος και αιώνιο ταμπού. Οποιος τον προσβάλλει, πρέπει αμέσως να τιμωρηθεί αυστηρότητα. Ο Προφήτης έχει σχεδόν την ίδια θέση όπως στο παρελθόν οι ανατολίτες Φαραώ και δεσπότες.
β ) Πατριαρχαλισμός ( Ανδροκρατία, Φαλλοκρατία ). Αυτός υπάρχει ήδη κάπως παραλλαγμένη από την 3η χιλιετηρίδα π.Χ. Ο άνδρας είναι στο σπίτι του μικρός Αλλάχ και προφήτης. Η εξουσία του είναι σχεδόν απόλυτη. Η υψίστη ηθική αρχή είναι η τιμή του.Ταυτόχρονα έχει την υποχρέωση να προστατεύσει την τιμή των γυναικών της οικογένειας , του γένους του κτλ.
Ως μωαμεθανός έχει την αγία υποχρέωση να προστατεύσει την τιμή του Προφήτη πάντα και όπου ζει και αμέσως να τιμωρήσει τον προσβολέα ακόμη και με θάνατο.
γ ) Ανορθολογισμός ιδιαιτέρως ύστερα από τον 11ο αι., όταν στο Κάϊρο έχει απορριφθεί ο αριστοτελικός ορθολογισμός από τον φιλόσοφο και θεολόγο Al Ghasali .
Η πίστη πρυτανεύει απολύτως. Η πίστη απαγορεύει την κριτική σκέψη και εμποδίζει τον λογικό διάλογο. Μία από τις πολλές συνέπειες είναι η παπαγαλία σε όλη την εκπαίδευση . Η παπαγαλία είναι και στην Ελλάδα λίαν διαδεδομένη, οπου λείπει η κριτική σκέψη. Ποιός φταίει εδώ γι αυτό ;
δ ) Τελεία έλλειψη του ατόμου, του πολίτου και των υποκειμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η μάζα τα σημαίνει όλα, ο Ένας είναι μηδέν και σκουπίδι. Οποιος επισημαίνει την ατομικότητά του, προσβάλλει τον Αλλάχ και τον Προφήτη, είναι άπιστος, κατάσκοπος της Δύσης και πρέπει να τιμωρηθεί αυστηρότατα.
ε ) Καταπίεση της γυναίκας, η οποία θεωρείται ως ον δευτέρας κατηγορίας. Ήδη προ τριών χιλιαδων ετών ενδιαφερόταν ένας Ασσύριος βασιλιάς για την κατάσταση του Φαραώ διατυπώνοντας σε μίαν επίσημη επιστολή τις εξής ερωτήσεις : “Αδελφέ μου, πως πάνε οι γιοί σου, τα άλογά σου και οι γυναίκες σου ;”
Στην Νότια Αραβία είναι η λέξη “παντόφλα” συνώνυμη με την λέξη γυναίκα. Σημασία : Οπως πατάς κάθε μέρα τις παντόφλες σου, έτσι να πατάς ( καταπιέζεις ) κάθε μέρα την γυναίκα σου, μπας και σηκώσει κεφάλι. Αυτό μου το ανακοίνωσαν σπουδάστριες και σπουδαστές μου από πολλές ισλαμικές χώρες.
ζ ) Υποανάπτυκτη δημιουργικότητα. Ολόκληρος ο Ισλαμικός Κύκλος Πολιτισμού ( ένα δισ., 300 εκατομ. άνθρωποι ) κατόρθωσε να βγάλει μόνον δύο Νομπελίστες, ο ένας από αυτούς όμως έχει σταδιoδρομήσει επιστημονικά στις ΗΠΑ, ενώ οι περισσότεροι Νομπελίστες του κόσμου είναι Αμερικανοεβραίοι με γερμανικά ονόματα (Ιδέ εδώ στο Μπλογκ τη μελέτη «Εβραίοι, Επιτεύξεις» ).
η ) Μοιρολατρεία (” Ινσαλλάχ” : “Εάν ο Αλλάχ θέλει” ) και κισμέτ ( μοίρα, πεπρωμένο ). Εν ολίγοις, έλλειψη δυναμικότητας, δημιουργικότητας και αντοχής.
θ ) Τελεία έλλειψη ατομικής υπευθυνότητας. Για όλες τις αποτυχίες τους θεωρούν οι μωαμεθανοί άλλους υπεύθυνους, π.χ. το Ισραήλ και τις ΗΠΑ. Κάτι το παρόμοιο συμβαίνει και στην Ελλάδα (υπεύθυνη είναι η Γερμανία, προ αυτής οι ΗΠΑ και προ αυτής η Αγγλία) ! Ποιός να φταίει άραγε γι αυτό ;
Παρατήρηση : Τα περισσότερα βασικά χαρακτηριστικά των Ανατολιτών ισχύουν και για τους Νεοέλληνες, γιατί η Ελλάδα ανήκει όχι μόνον ανεπιτυχώς στην Δύση, αλλά πρωτίστως στην Ανατολή ( Ιδέ εδώ στο Μπλογκ τα άρθρα “Ελλάς, Ανατολή, Δύση”, “Νεοέλληνας, Βαλκανοανατολίτης”, “Περί του Νεοελληνικού Σουρεαλισμού”).
Δεύτερο Μέρος : Ισλαμικός Κύκλος Πολιτισμού και Δημοκρατία
Κατ αρχάς επισημαίνουμε, ότι στην σύγχρονη Θεωρία των διεθνών σχέσων χρησιμοποιείται η επιστημονική έκφραση ( Terminus scientificus ) Ισλαμικός Κύκλος Πολιτισμού. Αναφέρουμε και άλλους σημαντικούς Κύκλους Πολιτισμού :
Δυτικός Κύκλος Πολιτισμού, Κονφουκιανικός Κύκλος Πολιτισμού και Ινδουϊστικός Κύκλος Πολιτισμού. Σύμφωνα με την συγκριτική αρχή ως κανόνα της Γενικής Μεθοδολογίας των επιστημονικών ερευνών (ένας από τους πανεπιστημιακούς μου κλάδους) , διαπιστώνουμε τις εξής καθοριστικές διαφορές μεταξύ του Δυτικού Κύκλου Πολιτισμού (Δύση) και του Ισλαμικού Κύκλου Πολιτισμού ( Ανατολή ).
α ) Στην Δύση επικρατεί ο ανθρωποκεντρισμός, ήδη γνωστός στην αρχαιότητα ( Πρωταγόρας : „ Πάντων χρημάτων μέτρων εστίν άνθρωπος “ ). Αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων, ότι ο άνθρωπος εστιάζεται στο επίκεντρο του σύμπαντος και όχι ο θεός.
Στην Ανατολή επικρατεί εδώ και πέντε χιλιάδες έτη ο θεοκεντρισμός, ο οποίος σημαίνει ότι όπως η γή περιστρέφεται περί τον Ηλιο, έτσι ο άνθρωπος περιστρέφεται περί τον θεό ( Ενλιλ , Μπάρντουκ, Μόλοχ και από τον 7οαι. ο Αλλάχ ). Ο εκπρόσωπός του στη γη είναι ο προφήτης Μωάμεθ.
β ) Στην Δύση σημειώνεται με πολλές διαβαθμίσεις και διαφορές μεταξύ των χωρών το άτομο. Αλλά ακόμη και σε μερικές νοτιοευρωπαϊκές χώρες λείπει το άτομο, το οποίο διακρίνουν κανονικά τα παρακάτω χαρακτηριστικά : αξιοπρέπεια, ελευθερία, βούληση, αυτονομία, αυτοπεποίθηση, εγκράτεια, αυτοπειθαρχία, συνείδηση της ευθύνης και κοινωνική συνείδηση ( προτεραιότητα του συμφέροντος του συνόλου έναντι του ατομικού συμφέροντος ( σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, Ιδέ Στέλιος Ράμφος, ο Καημός του ενός, Κεφάλαια της ψυχικής ιστορίας των Ελλήνων, ISBN 960-527-174-5, Αθήναι 2000.).
Στην Ανατολή το άτομο είναι σχεδόν άγνωστο. Ο ένας είναι μέλος της οικογένειας , του γένους κτλ., δηλαδή είναι ένας μεταξύ άλλων. Στα πλαίσια της εμπειρίας μου επί δεκαετίες με σπουδαστές ( πτυχιακούς, μεταπτυχιακούς, δοκτορά, διπλωμάτες ) από πολλές ισλασλαμικές χώρες είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω, ότι αυτοί είχαν την και στην Ελλάδα ( sic) γνωστή συνήθεια να λένε από ποιά και τί οικογένεια ή γενος κατάγονται και πόσο σημαντικές προσωπικότητες είναι οι συγγενείς ( θείος, εξάδελφος κtl.), δηλαδή έβλεπαν το συγγενολόϊ ως πηγή του δικού τους κύρους.
Σύμφωνα με την παράδοση και την κουλτούρα των μουσουλμάνων η αναφορά στην ατομικότητα θεωρείται ως πρόκληση κατά του Αλλάχ. Ούτως ή άλλος δεν τους είναι γνωστή η διαφορά μεταξύ της ατομικότητας , του ατομικισμού και του εγωϊσμού.
Το ίδιο διαπιστώνουμε και στην Ελλάδα ( Ιδέ εδώ στο Μπλογκ „Ατομο , Ατομικότητα, Ατομικισμός, Εγωϊσμός, Φιλοτομαρισμός“ ). Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο οι μουσουλμανικές χώρες δεν αποδέχονται τα ατομικά ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες. Οποιος απαιτεί τέτοια δικαιώματα και τέτοιες ελευθερίες δέχεται προσβολές (π.χ. „εκδυτικοποιημένος“ , “προδότης”, ή και „κατάσκοπος της Δύσης“) και απειλές εκ μέρους των αρχών.
Αυτά τα άκρως δυσάρεστα φαινόμενα είναι γνωστά και στην Κίνα , όπου ως χώρα του Κονφουκιανικού Κύκλου Πολιτισμού απορρίπτεται το άτομο καθώς και στην Ρωσία με ορθόδοξη παράδοση.
Στις μωαμεθανικές χώρες η οικογένεια, το γένος, η κοινωνία και η „φυλή“ κατέχουν απόλυτη προτεραιότητα έναντι του ατόμου. Εν ολίγοις : Παντού υφίστανται εμπόδια και δεσμά, τα οποία δεν επιτρέπουν την ελεύθερη σκέψη και πρωτίστως την δημιουργικότητα του ανθρώπου. Ετσι γίνεται κατανοητό, γιατί οι περισσότερες μουσουλμανικές χώρες έχουν σε όλλα τα πεδία καθυστερήσει.
Στην ουσία ο Ισλαμικός Κύκλος Πολιτισμούκαταρρέει βαθμιαίως (Ιδέ λεπτομερειακά στο προφητικό Βιβλίο του Αιγύπτιου πολιτολόγου και ειδικού του Ισλάμ Hamed Abdel Samad, Der Untergang der islamischen Welt, Eine Prognose, ISBN: 9783426275443 , München, 2010).
γ ) Η Δύση βασίζεται στον πολίτη με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά γνωρίσματα : Αποδοχή της διαλεκτικής αλληλουχίας των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων, αναγνώριση της διαλεκτικής αλληλοσύνδεσης του ατομικού συμφέροντος και του συμφέροντος του συνόλου, κρατική συνείδηση ( κράτος των πολιτών ) και νομική συνείδηση, η οποία σημαίνει πρώτα απο όλα αυτοβούλως σεβασμός του συντάγματος και των νόμων.
Αυτό είναι στις χώρες με προτεσταντική παράδοση αυτονόητο , ενώ στον Νότο της Ευρώπης και ιδιαιτέρως στα Βαλκάνια διαπιστώνουμε σχεδόν ανυπέρβλητα προβλήματα ( σε ό,τι αφορά της Ελλάδα Ιδέ στο Μπλογκ „Ατομο, Κοινωνία, Πολίτης, Ευρώπη, Ελλάδα“). Λείπουν ή είναι υποανάπτυκτες η κρατική και η νομική καθώς και η φορολογική συνείδηση, επομένως δεν είναι υπερβολή να διατυπώσουμε την άποψη, ότι ένα κράτος έχει μόνον μίαν εικονική ύπαρξη ( μπάχαλο, ξεχαρβαλωμένο, στην ουσία ένα failed state).
Ο πολίτης ( citoyen ) είναι ένα προϊόν και μία κοσμοϊστορική επίτευξη της Δύσης. Αυτός δεν σημειώνεται στους άλλους αναφερθέντες Κύκλους Πολιτισμού και ιδιαιτέρως στις μουσουλμανικές χώρες. Είναι λογικό, ότι όταν δεν υπάρχει το άτομο, αυτόματα δεν υφίσταται και ο πολίτης. Σε τέτοιες χώρες σημειώνεται όμως ο υπήκοος, ο οποίος φοβάται το κράτος όπως στην αρχαιότητα τον δεσπότη, αλλά από την άλλη μεριά το κράτος επίσης τον φοβάται.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος, που στις μουσουλμανικές χώρες οι νόμοι είναι αυστηρότατοι και η εφαρμογή τους σκληρότατη έως απάνθρωπη ακόμη και χωρίς την σαρία.
δ ) Στην Δύση εφαρμόζεται η Δημοκρατία, ένα δώρο των αρχαίων ημών στην ανθρωπότητα, αν και αυτή ούτε στην αρχαιότητα (στα πλαίσια του δουλοκτητικού συστήματος και μόνον για τους ελέυθερους, αποκλεισμός των γυναικών , όχι σε όλον τον ελληνισμό) ήταν , ούτε σήμερα είναι τέλεια (Ιδέ εδώ στο Μπλογκ μου τη μελέτη Δημοκρατία και Παρλαμενταρισμός).
Επισημαίνουμε τεράστιες διαφορές σε ό,τι αφορά τους δημοκρατικούς θεσμούς ακόμη και μεταξύ των χωρών -μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στην Ελλάδα επικρατεί μία προ -φόρμα η Δημοκρατία, η οποία εμπεριέχει πολλά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της επαίσχυντης οικογενειοκρατίας, της φαυλοκρατίας, της κλεπτοκρατίας και σε μερικές περιπτώσεις ιδίως στην περίοδο της Μεταπολίτευσης και της πολιτικής αλητοκρατίας (Ιδέ εδώ στο Μπλογκ μου την μελέτη „Νεοέλλην Ανήρ πολιτικός, αλήτης, κάθαρμα, μπάσταρδο“).
Στην Ανατολή υπήρχε η οριενταλιστική δεσποτία, την οποία οι αρχαίοι Ελληνες λοιδορούσαν. Ακόμη και σήμερα θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τους πολυάριθμους δικτάτορες στις μουσουλμάνικές χώρες ως μια κάποια συνέχεια της αρχαίας δεσποτίας κάτω από σύγχρονες συνθήκες. Ετσι είναι π.χ. τυπικά δυνατό, αυτές οι χώρες μερικές να εφαρμόζουν αρχές του παρλαμενταρισμού, ονομάζοντας επιπόλαια την όλη διαδικασία Δημοκρατία.
Χωρίς υπερβολή, από τα προαναφερθέντα απορρέει, ότι η Δημοκρατία και ο Ισλαμικός Κύκλος Πολιτισμού είνα κάτι το ακατανόητο , το αδιανόητο και ακόμη χειρότερα, μία contradictio in adiecto ( οξύμωρον).
Αλλά στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν είναι δυνατόν να αυτοπεριχαρακωθούμε και να υλοποιούμε τους νόμους και τις ελευθερίες άκρως επιλεκτικά. Αν και γενικά εφαρμόζεται η ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των κρατών διαφορετικών Κύκλων Πολιτισμού (δική μου θέση από το 2005 σε σύγγραμμα ) και αν και ισχύει στις διεθνείς σχέσεις η αρχή της αμοιβαιότητας ( στην Δύση κτίσιμο τζαμιών, στην Ανατολή κτίσιμο ναών) , απορρέει από τους δημοκρατικούς θεσμούς καθώς και από την πολιτισμική αυτοπεποίθηση των δυτικών χωρών, να επιτρέψουν το κτίσημο τζαμιών, φυσικά με έξοδα των πιστών μουσουλμάνων και με προσαρμογή στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική κτλ. που σημαίνει χωρίς προκλητικούς μιναρέδες και χωρίς μεγάφωνα για την προσευχή των μουεζίνηδων. Αλλά στην Ελλάδα σημειώνονται και ορθόδοξα μεγάφωνα ακόμη και σε τουριστικές περιοχές !
Ευκαιρίας δοθείσης το θεωρούμε αναγκαιότατο να παύσουν επί τέλους τα φονταμενταλιστικά μεγάφωνα στις ορθόδοξες εκκλησίες που βλάπτουν όχι μόνον την υγεία των ανθρώπων ( το δικαίωμα της υγείας είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα ! ), αλλά και τον ελληνικό τουρισμό.
Τρίτο Μέρος : Η Τραγωδία των Γυναικών
Προ της ίδρυσης των κρατών στην Μέση Ανατολή προ περίπου 6000 ετών σε συνδυασμό με την ανδροκρατία, την δημιουργία κοινωνικών τάξεων και της ιδιοκτησίας υπήρχε σε γενικές γραμμές μία ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών.
Ειδικά στην Αίγυπτο έχει αυτό διατηρηθεί και μεταξύ της 4ης και της 3ης χιλιετηρίδας. Οι γυναίκες κατείχαν π.Χ. βασικά τα ίδια δικαιώματα υπό το νόημα του τότε „αστικού δικαίου“.
Κατόπιν άλλαξε η κατάσταση για τις γυναίκες σε όλη την Μεση Ανατολή ριζικά. Η γενική θέση στην κοινωνία έγινε πιό δυσχερής. Οι γυναίκες δεν είχαν ουδέν δικαίωμα και οι άνδρες τις έβλεπαν ως ιδιοκτησία τους. Αυτό ισχύει και σήμερα.
Τότε έχει εισαχθεί και εφαρμοστεί η περιτομή των γεννητικών οργάνων (όχι μόνον κλειτοριδεκτομή) των γυναικών για να μην έχουν πλέον την δυνατότητα της σεξουαλικής αυτοϊκανοποίησης και έτσι να είναι σεξουαλικά τελείως εξαρτημένες από τους άνδρες.
Μέσω αυτού του βάρβαρου τρόπο οι άνδρες έδειχναν την ισχύ τους έναντι των γυναικών. Οι γυναίκες έχουν υποβιβασθεί σε αναπαραγωγικές μηχανές. Η κλειτοριδεκτομή και πιο χειρότερα έγινε στις ισλαμικές χώρες καθώς και σε ευρωπαϊκές χώρες (sic) π.χ. και στην Γερμανία, όπου ζουν μουσουλμάνοι πάλι της μόδας !
Και όμως, σε μερικές ισλαμικές χώρες (π.χ. στο Ιράν) σπουδάζουν περισσότερες γυναίκες από τους άνδρες και εκτός τούτου είναι επιτυχέστερες. Αυτό ισχύει σχεδόν ως κανόνας για τις μουσουλμάνες που ζουν σε ευρωπαϊκές χώρες.
Δηλαδή πρέπει να κάνουμε διαχωρισμό μεταξύ των ισλαμικών χωρών, π.χ. μεταξύ του πολιτισμένου Ιράν, της εν μέρει εξευρωπαϊσμένης Τυνησίας από την μια μεριά και της μεσαιωνικής Σαουδαραβίας, του ημιπολιτισμένου και φανατικού Πακιστάν και του νεολιθικού και σχεδόν απολίτιστου Αφγανιστάν.
Διαχωρισμοί δέον να γίνουν επίσης μεταξύ των κατοίκων των μεγαλουπόλεων και των στην πλειονότητα αναλφάβητων γεωργικών πληθυσμών.
Στην αρχαιότητα υπήρχαν όμως και μεμονομένες περιπτώσεις γυναικών που κατόρθωσαν να παίξουν ένα σπουδαίο ρόλο , όπως π.χ. η δυναμική Φαραώ Χατσέπσουτ στην Αίγυπτο (1500 έτη π. Χ.) και η γενναία βασίλισσα Ξηνοβία ( Μπατ Σαμπαϊ ) στην Παλμύρα (3ος αι.μ.Χ.).
Αντιστοιχεί όμως στην ιστορική αλήθεια, ότι η ισλαμική θρησκεία έχει κάπως καλλιτερεύσει σε σύγκριση με την ειδωλολατρική εποχή την θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Δηλαδή το ζήτημα είναι πολύ σχετικό.
Αν δεν απατώμαι, η αρχαία Ελλάδα δεν είχε μία βασίλισσα. Οι Αμαζώνες ανήκαν από ιστορική, όχι από μυθολογική άποψη στους πολεμικούς νομάδες των Κιμερίων, οι οποίοι κατέκτησαν για ένα μικρό χρονικό διάστημα και τον Πόντο.
Και όμως ο πολιτικός Ισλάμ την Σαουδική Αραβία έχοντας ως αφετηρία, έχει επιφέρει μίαν ολοσχερή επιδείνωση της θέσης της γυναίκας σε ούτως η άλλως καθυστερημένες χώρες στην Αραβική χερσόνησο καθώς και στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν.
—————————————————————————————–
Deuitsche Touristinnen in Marokko in der Provinz getötet, Die Welt (20.12.18)
Meine Einschätzung
Se wurden sicherlich nicht einfach getötet. Es geht dem Wesen nach um das orientalisch-.islamische feindliche Frauenbild seit Jahrtausenden, was mir seit fast 60 Jahren wohlbekannt ist. Ich hatte aus zahlreichen islamischen Ländern viele Kommilitonen und später auch eigene Studenten und Doktoranden, von denen ich Informationen über ihr Frauenbild erhalten konnte.
Nach Meinung der islamischen Studenten seien alle westlichen Frauen “Schlampen”, d.h. Nutten ohne Würde und Selbstachtung, da sie vor der Heirat Geschlechtsverkehr mit mehreren Männern hatten. Infolgedessen könne sie jeder Mann, wenn nötig, auch mit Gewalt haben. Sie würden eine solche Frau niemals heiraten, denn sie und die Familie ohnehin würde sie verachten. .
Sie gehen davon aus, dass Frauen die ohne männliche Begleitung sich von den sicheren Tourismusorten entfernen eben zu den „Schlampen“ gehören , die sicherlich das sexuelle Abenteuer möchten. Sie würden ja die Männer regelrecht provozieren. Weigern sich jedoch die Frauen mitzumachen, dann werden sie erst vergewaltigt und anschließend umgebracht. Mir sind solche Fälle bekannt. Es ist an der Zeit, der Wahrheit ins Gesicht zu sehen, als naiv zu sein und das eigene Leben so leichtfertig aufs Spiel zu setzen.
—————————————————————————————————————————————————-
(Τα δημόσια σχολεία της Σαουδικής Αραβίας θα ξεκινήσουν από την επόμενη σχολική χρονιά να παρέχουν στις μαθήτριες το μάθημα της φυσικής αγωγής, ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας, κάνοντας ένα ακόμη βήμα προς την κοινωνική μεταρρύθμιση στο ισλαμικό, συντηρητικό βασίλειο.
Η γυμναστική για τις γυναίκες είναι αμφιλεγόμενο ζήτημα στη Σαουδική Αραβία, καθώς οι συντηρητικοί την θεωρούν «ανήθικη» και κατά συνέπεια δεν είναι υποχρεωτικό μάθημα. Στα περισσότερα δημόσια σχολεία τα κορίτσια δεν γυμνάζονται, αλλά κάποια ιδιωτικά περιλαμβάνουν το μάθημα στο πρόγραμμά τους.
Η Σαουδική Αραβία εφαρμόζει μια πολύ αυστηρή εκδοχή του ισλαμικού νόμου και των εθίμων που απαιτούν από τις γυναίκες να έχουν έναν άνδρα κηδεμόνα σε όλη τη ζωή τους και να ντύνονται σεμνά. Μεταξύ άλλων, απαγορεύεται στις γυναίκες να οδηγούν.
Ωστόσο η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια έχει κάνει ορισμένα βήματα, εφαρμόζοντας σταδιακά μεταρρυθμίσεις για να δώσει κάποιες ευκαιρίες στις γυναίκες και να ενισχύσει τη συμμετοχή τους στην εργασία.
Η εισαγωγή της γυμναστικής στα σχολεία είχε εγκριθεί από το Συμβούλιο της Σούρα το 2014 αλλά η απόφαση δεν εφαρμόστηκε επειδή αντέδρασαν έντονα πολλοί ιεροκήρυκες που θεωρούν τη φυσική αγωγή για τις γυναίκες «εκδυτισμό».
Νωρίτερα φέτος το Συμβούλιο έδωσε επίσης το πράσινο φως για την έκδοση αδειών για γυμναστήρια γυναικών, τα οποία μέχρι τώρα λειτουργούσαν σε νομικό κενό.
Η παχυσαρκία είναι σημαντικό πρόβλημα στη Σαουδική Αραβία και επιβαρύνει το σύστημα υγείας της χώρας. Το σχέδιο της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του προβλήματος περιλαμβάνει την διάδοση του αθλητισμού και των ψυχαγωγικών σπορ. iefimerida(11.7.17)
—————————————————————————————————————————————————–
Τέταρτο Μέρος : Οι Ισλάμ-Φιλόσοφοι του Μεσαίωνα
Διερωτάται κανείς, ποιοί ήταν οι λόγοι που οι μουσουλμάνοι φιλόσοφοι γνώρισαν και ασπάσθηκαν μεν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, αλλά κατόπιν εγκατέλειψαν τον Ελληνικό Λόγο.
Όταν οι νικηφόρες στρατιές των Αράβων έφθασαν στην Συρία και στην Αίγυπτο ο μορφωμένος αρχιστράτηγος και μεγάλος θαυμαστής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού Ομάρ εξέδωσε στους μαχητές την διαταγή να συλλέξουν , ακόμη και να αγοράσουν βιβλία των αρχαίων Ελλήνων ( Γιουνάνι : Ιώνων ) φιλόσοφων και επιστημόνων.
Αμέσως άρχισε η μαζική μετάφραση των βιβλίων στην Δαμασκό και κατόπιν ιδιαιτέρως στην Βαγδάτη. Ήδη τον 8ο αι. έχει λάβει χώραν η αραβική Αναγέννηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος ( στην Ευρώπη τον 15ο αι. ! ) και διήρκησε έως τον 11ο αι.
Σύντομα έχουν ιδρυθεί πολυποίκιλες φιλοσοφικές σχολές με πολυάριθμους φιλόσοφους, των οποίων η προσοχή εστιαζόταν στον ( ορθό ) Λόγο κα στον Διάλογο ( Καλάμ) και πρωτίστως στα έργα του Αριστοτέλη με τον σκοπό να συνδιάσουν την αριστοτελική λογική με την ισλαμική πίστη.
Πολύ επιτυχής ήταν η ορθολογιστική σχολή „Μουτατζίλα“:
α ) Απόρριψη της αιωνιότητας του λόγου (λέξεων) του Κορανίου.
β ) Το Κοράνιο είναι ένα ανθρώπινο έργο, επομένως δεν είναι απολύτως αληθές.
Ο καλίφης Αλ-Χαρούν ( 9ος αι.) ανακήρυξε αυτήν την θεολογική ερμηνεία σε κρατική ιδεολογία. Οι μετέπειτα καλίφηδες άλλαξαν όμως την τοποθέτηση έναντι της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας.
Αξιοπρόσεκτος είναι και ο Tυνήσιος Φιλόσοφος Walī ad-Dīn ʿAbd ar-Rahmān ibn Muhammad Ibn Chaldūn al-Hadramī (1332-1406), ο οποίος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Φιλόσοφους του ισλαμικού κόσμου.
Ηταν γνώστης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και ιδιαιτέρως του έργου του Αριστοτέλη.
Αυτός έχει εμπεδώσει την Θεωρία περί των νομοτελειών στην ιστορική εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Απο αυτόν την έχει παραλάβει ο Γερμανός διανοητής Herder, καθηγητής του Hegel, ενός από τους δύο σημαντικότερους Φιλόσοφους της ανθρωπότητας ύστερα από το Μεσαίωνα και αργότερα έμμεσα από αυτόν την έχει παραλάβει ο Karl Marx, ο εμπεδωτής του Ιστορικού (και του Διαλεκτικού) Υλισμού, του οποίου η κυριότερη βάση είναι η Θεωρία του Ibn Chaldun. Στο Humboldt-Universität zu Berlin στο πρώην Ανατολικό Βερολίνο έχει υπερασπισθεί μία διδακτορική διατριβή περί του φιλοσοφικού έργου του.
Ο Σύρος φιλόσοφος Al Farabι ( 873-950 ) , αρχηγός της «αραβικής Περιπατητικής Σχολής» έχει ερευνήσει εντατικότατα την σχέση μεταξύ της πίστης και του ( ορθού ) Λόγου. Κατ αρχάς προσέδωσε προτεραιότητα στον Λόγο, ύστερα όμως από μεγάλες πιέσεις και απειλές εκ μέρους του Καλίφη άλλαξε γνώμη και δίδασκε, ότι και τα δύο είναι απαραίτητα και ισότιμα. Και όμως οι πιέσεις δεν διεκόπηκαν.
Τελικά έχει προδώσει τις επιστημονικές πεποιθήσεις του και διετύπωσε την άποψη, ότι η πίστη είναι πιό σπουδαία από τον Λόγο. Αυτό θα ενδιέφερε κατά την ταπεινή μου γνώμη πολύ τους ιεράρχες της σημερινής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Το χειρότερο έχει συμβεί στο Κάϊρο, όπου ο Αιγύπτιος φιλόσοφος Al Ghazali ( 1058-1111) έχει επιτεθεί μετωπικά κατά της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και ειδικά κατά του Λόγου , τον οποίο έχουν πρεσβεύσει κορυφαίοι φιλόσοφοι όπως ο Πέρσης Ibn Sina (Avicenna, 980-1037) και ο Βορειοαφρικανός Ιbn Rushd (Averroes, 1126-1198), ο οποίος έχει γράψει δύο μεγάλα σχόλια περί του έργου του Αριστοτέλη.
Ο Al Ghasali άρχισε την επίθεσή του με το σύγγραμμα ” Destructio Rationis ! (” Η καταστροφή του Λόγου” ) , ενώ ο Ibn Rushd έκανε δυναμική αντεπίθεση με το σύγγραμμα ” Destructio Destructionis Rationis” ( “Η Καταστροφή της καταστροφής του Λόγου”).
Αλλά ο αντίπαλός του, ο οποίος είχε άριστες σχέσεις με τον σουλτάνο, είπε δημόσια ( τσιτάτο από μνήμη ) το ιστορικό και ολέθριο : Δεν χρειαζόμαστε τις γνώσεις των Γιουνάνι ( Ίώνων, Ελλήνων). Το κοράνιο μας αρκεί, γιατί δίνει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματά μας ! Αυτό μου θυμίζει κάτι.
Οι φανατισμένοι οπαδοί του Al Ghasali έκαψαν συστηματικά τα περισσότερα συγγράμματα ειδικά του Ibn Rushd στις κεντρικές πλατείες των αραβικών μεγαλουπόλεων.
Ας υπενθυμίσουμε, ότι τον 5ο αι. έχουν φανατισμένοι χριστιανοί υπό την καθοδήγηση του δεσπότη της Αλεξάνδρειας , του “Αγίου” Κυρίλου πυρπολήσει την ιστορική βιβλιοθήκη με έργα των αρχαίων Ελλήνων και δολοφόνησαν άγρια (γδαρμός και διαμελισμός) την διευθύντρια της βιβλιοθήκης , την μεγάλη φιλόσοφο και επιστήμονα Υπατία. Αυτή ανήκει στους μάρτυρες της επιστήμης και ο τρισκατάρατος εγκληματίας Κύριλλος στους “αγίους” της Ορθοδοξίας.
Κατόπιν εισήγαγε τον μυστικισμό στην ισλαμική φιλοσοφία και δημιούργησε τις διανοητικές προϋποθέσεις για την θεολογική ορθοδοξία στο Ισλάμ και εν μέρει και για τον αργότερο ισλαμικό φονταμενταλισμό.
Προοδευτικοί μουσουλμάνοι φιλόσοφοι τον καταριώνται για το κακό που έκανε ( απομάκρυνση από την ΠΗΓΗ, από την ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη ) και έχουν διατυπώσει πολλάκις την γνώμη, ότι με αυτόν ξεκίνησαν η μεγάλη κρίση και η κατάπτωση του ισλαμικού πολιτισμού και ειδικά της ισλαμικής επιστήμης.
Τον 13. αι. έχει εμφανισθεί ακόμη ένας φανατικός εχθρός της Φιλοσοφίας και ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους του σαλαφισμού, ο Ibn As-Salah Ach Chahrazouri, ο οποίος είχε περιγράψει τη φιλοσοφία της εποχής ως «το αποκορύφωμα της τρέλας και της απογύμνωσης». Πίστευε ότι η φιλοσοφία προκαλεί αγωνία και περιπλάνηση, αίρεση και δυσπιστία.
Νομίζω , ότι έγινε τώρα κατανοητό, γιατί οι περισσότεροι μωαμεθανοί ανά τον κόσμο δεν είναι σε θέση να σκεφθούν ορθολογιστικά. Έχουν εσαεί αντικαταστήσει την λογική και κριτική σκέψη με την πίστη, την τσιτατολογία του Κορανίου, τον συναισθηματισμό και με τον φανατισμό.
Φυσικά υπάρχουν και σπάνιες εξαιρέσεις.
Είχα επί δεκαετίες Άραβες σπουδαστές ( πτυχιακούς , μεταπτυχιακούς και Δοκτορά ), αλλά συνάντησα σπάνια εξαιρέσεις. Στην Ευρώπη έμαθαν βαθμιαία και με πολλές δυσκολίες να σκέπτονται ορθολογιστικά και μεθοδικά.
Δημοσιευθέν τεμαχιακά στην ηλεκτρονική έκδοση των εφημερίδων Το Βήμα ( 2013 , 2014) ,Καθημερινή ( 2014,2015, 2016, 2017 ) και Τα Νέα (2013, 2014 ) και στην iefimerida (27.12.16)
——————————————————–
Ibn Chaldun
Ο Tυνήσιος Φιλόσοφος Walī ad-Dīn ʿAbd ar-Rahmān ibn Muhammad Ibn Chaldūn al-Hadramī (8ος αι.) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Φιλόσοφους του ισλαμικού κόσμου.
Ηταν γνώστης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και ιδιαιτέρως του έργου του Αριστοτέλη.
Στην παγκόσμια ιστορία θεωρείται η εποχή μεταξύ του 8ου και του 11ου αι. ως η ισλαμική Αναγέννηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος περίπου 700 έτη προ της ευρωπαϊκής Αναγέννησης.
Αυτός έχει εμπεδώσει την Θεωρία περί των νομοτελειών στην ιστορική εξέλιξη της ανθρωπότητας, η οποία έχει αξιοποιηθεί από Ευρωπαίους ( Herder, Hergel, Marx )
Απο αυτόν την έχει παραλάβει ο Γερμανός διανοητής Herder, καθηγητής του Hegel, ενός από τους δύο σημαντικότερους Φιλόσοφους της ανθρωπότητας ύστερα από το Μεαίωνα και από αυτόν την έχει παραλάβει ο Karl Marx, ο εμπεδωτής του Ιστορικού (και του Διαλεκτικού) Υλισμού, του οποίου η κυριότερη βάση είναι η Θεωρία του Ibn Chaldun.
Στο Humboldt-Universität zu Berlin στο πρώην Ανατολικό Βερολίνο έχει υπερασπισθεί μία διδακτορική διατριβή περί του φιλοσοφικού έργου του. Καθημερινή (30.12.16)
————————————————————————————
Ο Σαλμάν Ρούσντι, ο οποίος ζει πάντα υπό την απειλή μιας φετφά (θρησκευτικό διάταγμα θανάτου), ανησυχεί με την άνοδο των σκοταδιστικών δυνάμεων.
«Πρέπει να σταματήσει η ανόητη τύφλωση» απέναντι στον τζιχαντισμό που συνίσταται στο να λέμε «αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ισλάμ», υποστηρίζει ο Βρετανός συγγραφέας Σαλμάν Ρούσντι (Salman Rushdie) σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται την Πέμπτη στο περιοδικό Nouvel Observateur με τίτλο «Τρομοκρατία, η ανόητη τύφλωσή μας».
«Διαφωνώ θεμελιωδώς με τους αριστερούς που κάνουν τα πάντα για να αποσυνδέσουν τον φονταμενταλισμό από το Ισλάμ», υποστηρίζει ο συγγραφέας των «Σατανικών Στίχων» που ζει υπό την απειλή των φανατικών μουσουλμάνων από το 1988.
«Εδώ και 50 χρόνια, το Ισλάμ έχει ριζοσπαστικοποιηθεί», υποστηρίζει ο μυθιστοριογράφος που ζει από τότε στη Νέα Υόρκη.«Υπάρχει βεβαίως η παράδοση του φωτισμένου Ισλάμ. Όμως δεν βρίσκεται στην εξουσία σήμερα», προσθέτει.«Από την πλευρά των σιιτών, ήταν ο ιμάμης Χομεϊνί και η ισλαμική επανάστασή του. Στον σουνιτικό κόσμο, ήταν η Σαουδική Αραβία η οποία χρησιμοποίησε τους τεράστιους πόρους της για να χρηματοδοτήσει τη διάδοση αυτού του φανατισμού που είναι ο ουαχαμπισμός. Όμως αυτή η ιστορική εξέλιξη έλαβε χώρα στους κόλπους του Ισλάμ και όχι στο εξωτερικό», επιμένει ο συγγραφέας.«Όταν οι άνδρες του Νταές ανατινάζονται, το κάνουν λέγοντας «Αλλαχού Άκμπαρ» [Ο Θεός είναι ο πιο μεγάλος], άρα πώς μπορεί να λέει κανείς ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ισλάμ;» διερωτάται.
Ο συγγραφέας λέει ότι «καταλαβαίνει» το φόβο του «στιγματισμού του Ισλάμ» αλλά, προσθέτει αμέσως, «για να αποφύγουμε αυτόν τον στιγματισμό, είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να αναγνωρίσουμε τη φύση του προβλήματος και να την αντιμετωπίσουμε».
Ο συγγραφέας του «Δύο χρόνια, οκτώ μήνες και είκοσι οκτώ νύχτες» χαρακτηρίζει επίσης «ανησυχητικό» το ότι ακούει τη «Μαρίν Λεπέν να αναλύει τον ισλαμισμό με περισσότερη ακρίβεια από ό,τι η αριστερά».
«Η σταθερή προϋπόθεση της αριστεράς, είναι πως ο δυτικός κόσμος είναι κακός. Και άρα όλα περνάνε από την κρησάρα αυτής της ανάλυσης», λέει.
———————————————————————————
Η Σαουδική Αραβία ανοίγει το μάθημα της γυμναστικής και στα κορίτσια
Ένα μικρό βήμα προς την μεταρρύθμιση , Το Βήμα (11/07/2017)
Τα δημόσια σχολεία της Σαουδικής Αραβίας θα ξεκινήσουν από την επόμενη σχολική χρονιά να παρέχουν στις μαθήτριες το μάθημα της φυσικής αγωγής, ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας, κάνοντας ένα ακόμη βήμα προς την κοινωνική μεταρρύθμιση στο ισλαμικό, συντηρητικό βασίλειο.Η γυμναστική για τις γυναίκες είναι αμφιλεγόμενο ζήτημα στη Σαουδική Αραβία, καθώς οι συντηρητικοί την θεωρούν «ανήθικη» και κατά συνέπεια δεν είναι υποχρεωτικό μάθημα. Στα περισσότερα δημόσια σχολεία τα κορίτσια δεν γυμνάζονται, αλλά κάποια ιδιωτικά περιλαμβάνουν το μάθημα στο πρόγραμμά τους.
Η Σαουδική Αραβία εφαρμόζει μια πολύ αυστηρή εκδοχή του ισλαμικού νόμου και των εθίμων που απαιτούν από τις γυναίκες να έχουν έναν άνδρα κηδεμόνα σε όλη τη ζωή τους και να ντύνονται σεμνά. Μεταξύ άλλων, απαγορεύεται στις γυναίκες να οδηγούν.
Ωστόσο η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια έχει κάνει ορισμένα βήματα, εφαρμόζοντας σταδιακά μεταρρυθμίσεις για να δώσει κάποιες ευκαιρίες στις γυναίκες και να ενισχύσει τη συμμετοχή τους στην εργασία.
Η εισαγωγή της γυμναστικής στα σχολεία είχε εγκριθεί από το Συμβούλιο της Σούρα το 2014 αλλά η απόφαση δεν εφαρμόστηκε επειδή αντέδρασαν έντονα πολλοί ιεροκήρυκες που θεωρούν τη φυσική αγωγή για τις γυναίκες «εκδυτισμό».
Νωρίτερα φέτος το Συμβούλιο έδωσε επίσης το πράσινο φως για την έκδοση αδειών για γυμναστήρια γυναικών, τα οποία μέχρι τώρα λειτουργούσαν σε νομικό κενό.
Η παχυσαρκία είναι σημαντικό πρόβλημα στη Σαουδική Αραβία και επιβαρύνει το σύστημα υγείας της χώρας. Το σχέδιο της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του προβλήματος περιλαμβάνει την διάδοση του αθλητισμού και των ψυχαγωγικών σπορ.
————————————————————————-
Πηγή : Το Βήμα (23.11.17)
Την έντονη αγανάκτηση των επικριτών του έχει προκαλέσει ένα νομοσχέδιο το οποίο προτάθηκε από σιίτες βουλευτές στο Ιράκ και το οποίο προβλέπει τον γάμο κοριτσιών, ακόμη και πριν φτάσουν στην εφηβεία. Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο επικριτές του, ανοίγει ο δρόμος «για τον βιασμό παιδιών».
Στις 31 Οκτωβρίου συντηρητικοί σιίτες βουλευτές πρότειναν μια τροποποίηση του νόμου του 1959 για το προσωπικό καθεστώς που απαγόρευε τον γάμο πριν από την ηλικία των 18 ετών.
Ο νόμος αυτός, που υιοθετήθηκε μετά την πτώση της μοναρχίας στο Ιράκ, πήρε από τα χέρια των ιερωμένων το οικογενειακό δίκαιο το οποίο ανατέθηκε στα κρατικά δικαστήρια.
Αυτό το τμήμα του νόμου επιθυμούν να αλλάξει τώρα οι σιίτες βουλευτές. Η τροποποίηση προβλέπει «ότι ένας γάμος μπορεί να συναφθεί (…) από κάθε πρόσωπο που επιτρέπεται να παντρευτεί βάσει των αποφάσεων των νομικών του θρησκευτικού δόγματος (σιιτικού ή σουνιτικού) στο οποίο ανήκει».
Βάσει του νομοσχεδίου αυτού, όπως εξηγεί ο ανεξάρτητος βουλευτής Φάικ αλ Σέιχ, μέλος της νομοθετικής επιτροπής, «οι δικαστές θα δεσμεύονται από την απόφαση των σιιτών και σουνιτών ουλεμάδων».
Με αυτό τον τρόπο «στη διάρκεια της Ιστορίας έχουν παντρευτεί κορίτσια από την ηλικία των εννέα ετών και οι δικαστές θα είναι αναγκασμένοι να το επιτρέψουν», πρόσθεσε.
Για να επιτρέψουν τον γάμο κοριτσιών στην εφηβεία κάποιοι μουσουλμάνοι θεολόγοι βασίζονται στο γεγονός ότι, σύμφωνα με την παράδοση, ο προφήτης Μωάμεθ παντρεύτηκε την Αΐσα όταν εκείνη ήταν εννέα ετών.
«Εννέα ετών», αυτή την ηλικία κράτησαν οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης που γέμισαν από μια βροχή επικρίσεων και σκίτσων που κυμαίνονταν από την ειλικρινή αγανάκτηση έως το μαύρο χιούμορ. Και στον δρόμο η οργή είναι η ίδια.
«Είναι ένας νόμος άξιος του Ισλαμικού Κράτους που δίνει νόμιμη κάλυψη στον βιασμό παιδιών», καταγγέλλει ο Χάντι Αμπάς, στρατιωτικός εν αποστρατεία.
«Δολοφονούμε αθώα παιδιά», εκτίμησε ο Άλι Λέφτα, ένας 40χρονος καθηγητής από τη Βασόρα.
Από την πλευρά του ο βουλευτής Άμαρ Τοάμα, επικεφαλής του σιιτικού ισλαμιστικού κόμματος Φαντίλα, που είχε την πρωτοβουλία για το νομοσχέδιο, απαντά ότι στόχος δεν είναι ο γάμος κοριτσιών.
Το νομοσχέδιο «δεν περιλαμβάνει όριο ηλικίας και προβλέπει ότι (η μελλοντική σύζυγος) πρέπει να βρίσκεται στην εφηβεία, σε κατάσταση να μπορεί να λάβει μόνη της αποφάσεις και να έχει προηγηθεί η σύμφωνη γνώμη του κηδεμόνα της και ενός δικαστή», εξήγησε ο Τοάμα.
Ωστόσο το νομοσχέδιο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από πολλές ξένες κυβερνήσεις αλλά και από την αποστολή του ΟΗΕ στο Ιράκ (UNAMI).
«Υπάρχει άμεση ανάγκη για νόμιμες και θεσμικές στρατηγικές προκειμένου να εξαλειφθούν οι διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και των κοριτσιών στο Ιράκ», τονίζει η UNAMI, η οποία υπενθυμίζει ότι ο ΟΗΕ και άλλες οργανώσεις «καταγγέλλουν τακτικά» τον νόμο για το προσωπικό καθεστώς.
Σύμφωνα με το ιρακινό σύνταγμα, οι πολίτες πρέπει να δηλώνουν το δόγμα στο οποίο ανήκουν, το οποίο ορίζει και τους κανόνες του οικογενειακού δικαίου.