“Ιδιαιτερότητα” Νεοελληνική , Ελληνική Ταυτότητα, Νεοελληνικός Εθνοκεντρισμός, Εθνική και Κρατική συνείδηση

Ευκαιρίας δοθείσης έρριξα εκ νέου μια ματιά στο βιβλίο του εξέχοντα διανοητή Κορνέλιου Καστοριάδη «Η ελληνική ιδιαιτερότητα, Απο τον Ομηρο στον Ηράκλειτο», έκδοση Αθήνα, 2007). Το βιβλίο είναι μεν πολύ ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς διακατέχεται με το πνεύμα του ελληνοκεντρισμού. Ο κυριότερος λόγος γι αυτή την αξιολόγηση έγκειται στο ό,τι ο συγγραφέας αγνοεί τελείως τις πολιτιστικές, πολιτισμικές και κυρίως τις επιστημονικές επιτεύξεις των άλλων πολύ αρχαιότερων πολιτισμών και γενικά των άλλων Κύκλων Πολιτισμού, με τους οποίους έχω ασχοληθεί συστηματικά στον παρελθόντα μισόν αιώνα με σκοπό να μάθω χωρίς εθνικιστικές μυωπικές αυτοπεριχαρακώσεις επί τέλους την αντικειμενική αλήθεια. Από μεθοδολογική άποψη είναι η εξεύρεση της αντικειμενικής αλήθειας χωρίς σύγκριση μάλλον ανέφικτη ή το πολύ μονόπλευρη και εθνικιστική.

Σε γενικές γραμμές σημαίνει η ιδιαιτερότητα τα χαρακτηριστικά στοιχεία που κάνουν ένα πράμα να ξεχωρίζει από άλλα πράματα. Αν και άλλοι λαοί επισημαίνουν το ιδιαίτεροο τους ( π.χ. “αγγλικές ιδιαιτερότητες”, “γερμανική ιδιαίτερη πορεία, “αμερικανικός εξαιρετισμός”, “γαλλική ιδιαιτερότητα”), το υπερυπογραμμίζειν της ελληνικής «ιδιαιτερότητας» είναι ίσως μία από τις πολλές αιτίες του νεοελληνικού υπερσουρεαλισμού και της ροπής του Νεοέλληνα να πετά, προτού μάθει να περπατά θεωρώντας τον εαυτό του ως «περιούσιο» και λοιδορώντας τους προηγμένους Ευρωπαίους ως «Κουτόφραγκους» ( Ιδέ εδώ στο Μπλογk μου το άρθρο «Ευρωπαϊκή αντικειμενικότητα vs Ελληνικoύ σουρεαλισμoύ»

Περί την αλληλοεπίδραση μεταξύ των αρχαίων πολιτισμών έκανα προ μερικών ετών στην Γερμανία ( Bad Homburg ) μία διάλεξη προ 600 ακροατών ( μαθητές γυμνασίων, λυκείων, καθηγητές και δάσκαλοι ). Εν τω μεταξύ βρίσκεται σε έναν εκδοτικό οίκο στο εξωτερικό ένα σύγγραμμά μου, το οποίο προετοιμάζεται για έκδοση. Οι γερμανομαθείς μπορούν κάλλιστα να το διαβάσουν στο Μπλογκ μου : „Menschen- und Gesellschaftsbilder sowie Rechts- und Gerechtigkeitsvorstellungen in den Schriftdokumenten der alten Hochkulturen, Eine komparative philosophiehistorische Untersuchung“.

Οι πρώτοι μεγάλοι πολιτισμοί της ανθρωπότητας ( κράτη προ 5500 ετών !) γραφή ( προ 5000 ετών ! ) επιστήμες, νόμοι ( ακριβώς προ 4240 ετών ! ), διοίκηση, ιατρική, μαθηματικά, γεωμετρία, αστρονομία, σχολεία, βιβλιοθήκες κλπ.) έχουν δημιουργηθεί στην Σουμερία ( Νότιο Ιράκ ), στην Αίγυπτο, στην Ακκαδία και στην Βαβυλωνία ( Νότιο και Κεντρικό Ιράκ ).

Αυτοί οι λαοί ήταν δάσκαλοι των αρχαίων ημών, οι οποίοι το ήξεραν αυτό ( μεταξύ άλλων : «Ελληνες αεί παίδες εστέ» του Αιγυπτίου σοφού προς τον Σόλωνα τον 6ο αι. π. Χ.).
Είχα πολούς σπουδαστές από αυτήν την εκπληκτική περιοχή, αλλά ποτέ δεν άκουσα να υπογραμμίζουν τις επιτεύξεις των όντως προγόνων τους ή να μιλούν για ανωτερότητα ή για μοναδικότητά τους. Εχουν όμως επισημάνει πολλές φορές την σημερινή καθυστέρησή των. Δηλαδή ήταν πολύ ρεαλιστές.

Οι Σουμέριοι, οι αρχαίοι Ινδοάριοι προ του Ινδουϊσμού, οι Χεττίτες και ιδιαιτέρως οι αρχαίοι Κινέζοι δεν ήταν ούτε μυστικοπαθείς ούτε περίκλειστοι, αλλά κατείχαν ήδη την λογική σκέψη και είχαν επιτεύξεις στην φιλοσοφία ( Κινέζοι ). Εκτός τούτου οι Κινέζοι είναι αθεϊστές . Οι Βουδδιστές λατρεύουν τον Βούδδα ως προφήτη και όχι ως θεό. ! Αυτό ισχύει και σήμερα για όλον τον “Κονφουκιανικό Κύκλο Πολιτισμού”. Δηλαδή πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότεους πολιτισμούς της ανθρωπότητας που ήταν και είναι μεν αθεϊστικός, αλλά έχει τους δικούς του ηθικούς κανόνες ( Ιδέ εδώ  στο Μπλογκ  την μελέτη «Κινεζική Τετραλογία» ).

Είναι αυτονόητο, ότι οι νέοι πολιτισμοί παραλαμβάνουν επιτεύξεις παλαιότερων πολιτισμών, τις αναπροσαρμόζουν δημιουργικά στην δική τους πραγματικότητα και επί τη βάσει αυτή πραγματοποιούν δικές τους επιτεύξεις, όπως οι αρχαίοι Ελληνες . Αναφέρω μόνον αυτά που ανήκουν στο „common heritage of mankind“ («Κοινή Κληρονομία της Ανθρωπότητας» ) : Δημοκρατία, ελευθερία, άτομον, θεωρία, φιλοσοφία, μεθοδολογία κτλ.

Αυτά όμως υποχρεώνουν τους Νεοέλληνες να ανήκουν στο επιστημονικό ελίτ του κόσμου. Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική, γιατί πρωτοστατούν οι Αμερικανοεβραίοι ( βραβεία Νομπέλ ) και όχι οι Ελληνες επιστήμονες.
Διερωτώμαι, ποιό είναι άραγε το πρόβλημα, εάν οι Νεοέλληνες παραλάβουν επιτεύξεις και εμπειρίες της προηγμένης Δύσης και όχι μόνον τα σχήματα και τις έννοιες χωρίς περιεχόμενο. Αλλά η διάθεση και η ικανότητα να μάθουμε από άλλους λαούς, προϋποθέτουν πρωτίστως ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, η οποία δυστυχώς λείπει τελείως.

Δημοσιευθέν στην ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής ( 10.2.14 ).

———————————————-

Ελληνική Ταυτότητα

Κατ αρχάς μερικές ενδιαφέρουσες συγκριτικές διαπιστώσεις : Σπουδαστές από τις μωαμεθανικές χώρες και σε ό,τι αφορά την Ευρώπη μόνον από την Ελλάδα ισχυρίζονταν  σε περίπτωση αποτυχίας στις εξετάσεις, ότι οι καθηγητές τους αδίκησαν. Κάτι τέτοιο έχω ακούσει και από γονείς Ελλήνων σπουδαστών, οι οποίοι με παρακάλεσαν να βοηθήσω τα παιδιά τους που κατά την γνώμη τους έχουν “αδικηθεί” . Αυτό ήταν σε σπουδαστές από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ιδίως από χώρες με προτεσταντική παράδοση κάτι το άγνωστο. Το πολύ χρησιμοποιούσαν σπουδαστές από άλλες ευρωπαϊκές χώρες την λέξη ατυχία, ενώ οι σπουδαστές από  προτεσταντικές χώρες έκαναν αυτοκριτική, ότι όπως φαίνεται δεν έχουν προετοιμαστεί τόσο καλά.

Σε περίπτωση επιτυχίας υπήρχαν επίσης διαφορετικές αντιδράσεις. Οι Έλληνες σπουδαστές ήταν οι μόνοι που τόνιζαν το ξύπνιο μυαλό τους ή το “ελληνικό δαιμόνιο” η τα ελληνικά γονίδια και άλλα χαρίεντα.

Κατά την γνώμη μου υπάρχουν γι αυτό το δυσάρεστο φαινόμενο οι εξής λόγοι :

α ) Ευθύς εξ αρχής από την συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους έχουμε διαπαιδαγωγηθεί στο πνεύμα μιας υποθετικής γενετικής ( ρατσιστικής ) ιδιαιτερότητας και ανωτερότητας.  Ακόμη και έτσι γινόμαστε γελοίοι.

β ) Σημειώνεται μεγάλη έλλειψη της ορθολογιστικής σκέψης. Ο λογικά σκεπτόμενος προσπαθεί να εξεύρει τις πραγματικές αιτίες για τα προβλήματά του. Ας υπενθυμίσουμε, ότι ακριβώς προ 2600 ετών έχει διατυπωθεί στην Ιωνία το για την επιστήμη κοσμοϊστορικό ερώτημα Διατί. Με αυτό έχει γεννηθεί η Φιλοσοφία ( Ιδέ Αndre Pichot, La naissance  de la science, Paris 1991 (Die Geburt der Wissenschaft, ISBN 3-88059-978-5, Köln 2000).

γ ) Είμαστε συμπλεγματικοί, μας λείπει η για ένα εξελιγμένο άτομο απαραίτητη γνήσια αυτοπεποίθηση. Όποιος διαθέτει δυνατή αυτοπεποίθηση δεν μιλάει ούτε για DNA , ούτε για μοίρα ή για κισμέτ, αλλά εργάζεται , παράγει και δημιουργεί χωρίς γελοίες φανφάρες.

δ ) Ήδη στην παιδική μου ηλικία στην δεκαετία του  4Ο άκουγα από μερικούς “αριστερούς” την γνώμη , ότι σχεδόν για όλα φταίει το “σύστημα” , δηλαδή ο καπιταλισμός. Ακόμη και τώρα είναι αυτό το “επιχείρημα” κάτι το σύνηθες. Εάν λοιπόν η ρίζα για όλα τα πάθη του κόσμου είναι ο καπιταλισμός , τότε θα είχαμε με την αλλαγή του συστήματους εν ριπή οφθαλμού τον σοσιαλιστικό-κομμουνιστικό παράδεισο.

Το ίδιο θα ίσχυε και για τα μνημόνια. Επιφέρουμε πολιτικές αλλαγές, πετάμε τσαμπουκάδικα τα μνημόνια στην κάλαθο των αχρήστων και αστραπιαίως, εν μία νυκτί , δηλαδή χωρίς εργασία και ιδρώτα επιλύονται όλα τα οικονομικά προβλήματα.

Επομένως δεν είναι ανάγκη να παιδευόμαστε με τέτοια «περιττά» και ενοχλητικά «μικροπράγματα», όπως με επιχειρηματική πρωτοβουλία, με παραγωγικότητα και με ανταγωνιστικότητα που δεν υφίστανται στο λεξιλόγιο της Αριστεράς ανεξαιρέτως κάθε απόχρωσης. Σε ό,τι αφορά ειδικές πτυχές της νεοελληνικής νοοτροπίας, ιδέ εδώ και στο Μπλογκ μου”Ευρωπαϊκή αντικειμενικότητα vs Ελληνικού σουρεαλισμού”.

στην ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής ( 27. 4. 2013 ).

————————————————————

Νεοελληνικός Εθνοκεντρισμός
Εθνική συνείδηση-Κρατική συνείδηση

Στην Ευρώπη έχουν βαθμιαία δημιουργηθεί επί τη βάσει διαφορετικών πληθυσμιακών ομάδων , συχνά και μίας ενιαίας θρησκείας έθνη.

Τα έθνη έχουν ιδρύσει κράτη, των οποίων η ιθαγένεια στηρίζεται στις αρχές Ius soli ( Δίκαιο του τόπου) η /και Ius sanguinis ( Δίκαιο του αίματος ). Η εθνική συνείδηση ήταν η προϋπόθεση για την κρατική συνείδηση.

Στην Ελλάδα έχει η εθνική συνείδηση παραγκωνίσει ευθύς εξ αρχής την κρατική  , η οποία όμως είναι ακρως συγκεκριμένη ,γιατί βασίζεται στην διαλεκτική αλληλοεξάρτηση μεταξύ του κράτους και του πολίτου. Από την κρατική συνείδηση απορρέουν μεταξύ άλλων η νομική,  η φορολογική και η περιβαλλοντική συνείδηση.

Ο νεοελληνικός εθνοκεντρισμός στηρίζεται στην επίσημη άποψη, ότι όλοι οι Νεοέλληνες είναι καθαροί απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και επομένως δήθεν έχουν ανώτερα γονίδια („περιούσιος λαός“).

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης  η κρατική συνείδησηπαίζει έναν σημαντικότερο ρόλο από την εθνική συνείδηση , γιατί λαμβάνουν χώραν πολυάριθμες αλλαγές της ιθαγένειας και δημιουργούνται νέα ενδιαφέροντα κράματα διαφορετικών εθνών ( π.χ. Αφροβρεταννοί, Αφρογερμανοί, Ινδοάγγλοι, Ιρανογερμανοί, Ελληνογερμανοί κτλ.).

Ειδικά στην Ευρώπη εδώ και 42 χιλιάδες έτη από την άφιξει του Homo sapiens sapiens, πράγματι δύο φορές ) έχουν συντελεσθεί καθοριστικές συγχωνεύσεις πολλών φύλων, π.χ. οι πρώτοι γεωργοί προερχόμενοι απο την Μέση Ανατολή και την Μικρά Ασία ( προ περίπου 7.500 ετών), η μετακίνηση των „Ινδοευρωπαίων“ ( 4000 έως 2000 π Χ., στην Ελλάδα προ 4250 ετών) και ανάμειξη με τους γεωργικούς πληθυσμούς, τον 5ο αι. π Χ. η πανευρωπαϊκή μετακίνηση των Κελτών, τον 5ο αι. μ.Χ. η μεγάλη μετακίνηαη των Γερμανών και τον 6ο αι. η επίσης σημαντική μετακίνηση των Σλάβων ( στην Ελλάδα στα μέσα του 7ου αι. μ.Χ.).

ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι κράματα κραμάτων. Κανένας δεν μπορεί να πεί , ότι ένας σημερινός λαός κατάγεται 100% από αυτούς που κατοικούσαν προ χιλιάδων ετών στον τόπο του. Από την άλλη μεριά εχει μέσω DNA-αναλύσεων αποδειχθεί , ότι πολλοί έχουν τα γονίδια των προγόνων.

Αμφιβάλλουμε όμως, εάν αυτή η διαπίστωση είναι πράγματι για την σημερινή ζωή ενός έθνους ιδιαιτέρως σημαντική, αν και σε γενικές γραμμές δεν έχουμε τάση υποεκτίμησης της εθνικής ταυτότητας. Δημοσιευθέν συχνά στον ηλεκτρονικό τύπο.

________________________________________________________________