Αντιμεταρρυθμισμός ως Εγγενής Διαχρονική Παθογένεια, Ριζοσπαστική Αριστερά ΑντιμεταρρυθμιστικήΑντιμεταρρυθμισμός ως εγγενής διαχρονική παθογένεια, Ριζοσπαστική Αριστερά, άκρως αντιμεταρρυθμιστική,
Μία νηφάλια και συστηματική θεώρηση χωρίς πολυποίκιλες παρωπίδες
Αφετηρία : Ας υπενθυμίσουμε, ότι η εικονική ευημερία στην εποχή της Μεταπολίτευσης είχε μία σαθρή βάση, τον υπέρογκο δανεισμό. Εν ολίγοις, η εθνική οικονομία δεν ανταποκρινόταν ουδόλως στους σε σύγκριση με άλλα κράτη της ίδιας οικονομικής δύναμης υψηλούς μισθούς και στις μεγάλες συντάξεις καθώς και στα πολυάριθμα προνόμια σε ιδιαίτερες πληθυσμιακές κοινωνικές ομάδες πρωτίστως των κομματικών οπαδών και ψηφοφόρων. Αλλά αυτή η παραδεισιακή κατάσταση έχει παρέλθει εσαεί και ανεπιστρεπτί. Μία επιστροφή στο βιοτικό επίπεδο προ της κρίσης είναι χίμαιρα. Οποιος πολιτικός διακηρύττει το αντίθετο ψεύδεται εκουσίως.
Και όμως, έχει αποδειχθεί, ότι μέσω κίβδηλων υποσχέσεων μπορεί κανείς να κερδίσει εκλογές και να αναλάβει την εξουσία. Αλλά ύστερα από αυτήν την ιστορική Υβρι θα έπεται η Νέμεσις. Αυτή η γενική κατάσταση είναι ο κύριος λόγος για μίαν ενασχόληση βάθους με το περιεχόμενο των εννοιών Αδράνεια, Ακινησία και Μεταρρύθμιση.
Η Αδράνεια είναι “η ιδιότης των σωμάτων να μη μεταβάλλωσι την κατάστασιν της κινήσεως ή ηρεμίας, αν δεν επιδράσει επ αυτών εξωτερική δύναμις” ( Ιδέ Λεξικόν της Νεοελληνικής Γλώσσης, Πρωίας , Αθήναι, πρώτος τόμος, σελ.54 και στο Μπλογκ μου το άρθρο “Αδράνεια, Εθνοψυχολογία “).
Η Ακινησία σημαίνει γενικά σημειωτόν στο παρόν στάδιο, έλλειψη πολιτικής βούλησης και ικανότητας για την απαραίτητη υλοποίηση αλλαγής, μεταρρυθμίσεων, εξέλιξης και τελικά της επίτευξης μίας πολυφασικής προόδου. Διατί υφίστανται η Αδράνεια, η Ακινησία και η Αντιμεταρρύθμιση ;
Εδώ αναφέρουμε μόνον τις σπουδαιότερες αιτίες :
α ) Αρχή της απόλαυσης της ζωής ( ευδαιμονισμός και πρωτόγονος ηδονισμός που έχουν διαμορφώσει και στην ουσία διαστρεβλώσει τον βασικό κώδικα συμπεριφοράς των Νεοελλήνων στην εποχή της Μεταπολίτευσης ) στα πλαίσια μίας επίπλαστης ευημερίας και γενικής διαφθοροποίησης (Ιδέ εδώ στο Μπλογκ τη μελέτη “Κοινωνικό Συμβόλαιο της Αμοιβαίας Διαφθοροποίησης”) .
β) Αρχή της ήσσονος προσπάθειας, κάτι που έχει στενότατη σχέση με την οκνηρία.
γ) Ελλειψη δυναμικότητας , η οποία όμως αντικαθίσταται με μίαν υπεραναπτυγμένη φραστική κινητικότητα ( π.χ. ακόμη και τώρα εν μέρει ψευτοεπαναστατικός ρητορικός λόγος και ανέξοδος λεκτικός πατριωτισμός υπό το νόημα της πατριδοκαπηλείας ).
Πέραν τούτου διαπιστώνουμε μικροκομματικούς λόγους, όπως η διαιώνιση των προνομιών της πολιτικής πελατείας πρωτίστως στο Δημόσιο (Ιδέ στο Μπλογκ τη μελέτη “Πελατειακό Κράτος” ή “Κομματική Πελατειοποίηση του Δημοσίου” η Κλιεντελισμός ; Μία γλωσσολογική, κοινωνιολογική, και εθνολογική Ερευνα «). Αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα, ιδιαιτέρως για τα αριστερά, τα οποία είναι ανεξαιρέτως υποστηρικτές του ολέθριου κρατισμού και σήμερα για τον ΣΥΡΙΖΑ, για τον οποίο ισχύει το αρχαίο απόφθεγμα «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα»( Ιδέ στο Μπλογκ το άρθρο “Ανορθολογικός Κρατισμός” ).
Μία άλλη αιτία είναι η έλλειψη του ορθολογισμού ( ius rationis: δίκαιον του ορθού λόγου) του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Αντ αυτού σημειώνεται μία υπερπαραγωγή αριστερόστρεφων πομφόλυγων ως ένδειξη παρωχημένων μαρξιστικών-λενινιστικών ιδεοληψιών (ΣΥΡΙΖΑ) και ανέξοδων κορώνων ως έκφραση του βαλκανικού λεκτικού υπερπατριωτισμού (ΑΝΕΛ).
Η Μεταρρύθμιση έχει ως κύρια αφετηρία τα συμφέροντα, τα οποία καθορίζουν την συμπεριφορά των ανθρώπων (Λυσίας :”Οτι ού περί πολιτείας εισί αι προς αλλήλους διαφοραί, αλλά περί των ιδία συμφερόντων εκάστω”, Δήμο καταλ. απολ. 10 , καθώς και Επίκουρος, Hegel και Λένιν ), ( Ιδέ εδώ στο Μπλογκ τις μελέτες “Συμφέρον , Οφελος, Χρήσιμο ,”Χρησιμοθηρία” και “Συμφέρον, Εθνος, Λαός, Κοινωνία, Κράτος “).
Στην Ελλάδα όμως υπάρχει μία επικίνδυνη αντίθεση μεταξύ των συμφερόντων της κοινωνίας από το ένα μέρος και των εγωϊστικών συμφερόντων των δημοσίων υπαλλήλων από το άλλο μέρος, οι οποίοι είναι ήδη κράτος εν κράτει και εμποδίζουν λυσσωδώς κάθε μεταρρύθμιση και κάθε πρόοδο καταστρέφοντας συστηματικά όλην την χώρα.
Μία ιδιαίτερη έκφανση των αντιθέτων συμφερόντων είναι η οξεία αντίθεση μεταξύ της απόλυτης αναγκαιότητας να πραγματοποιηθούν δομικές πολυφασικές και πολυεπίπεδες μεταρρυθμίσεις από την μια μεριά και της εχθρικής τοποθέτησης των δημοσίων υπαλλήλων με την ενίσχυση των συνδικαλιστών κατά των μεταρρυθμίσεων από την άλλη μεριά. Υπέρβαση της αντίθεσης : ριζική μεταρρύθμιση του Δημοσίου επί τη βάσει ευρωπαϊκών κριτηρίων.
Ο όρος Μεταρρύθμιση σημαίνει μία βαθμιαία ειρηνική αλλαγή των σχέσεων και των συνθηκών στα πλαίσια του υπάρχοντος πολιτικοκοινωνικού συστήματος και του ισχύοντος συντάγματος. Αυτό ισχύει, όσο ριζική ή δομική ή διαρθρωτική και αν είναι η μεταρρύθμιση . Η επιτυχής μεταρρύθμιση προüποθέτει πολιτική βούληση και ικανότητα των υπεύθυνων πολιτικών προσωπικοτήτων καθώς και συνέχεια, όπως αυτό έχει πραγματοποιηθεί επί έτη στην Ολλανδία, Γερμανία και στα άλλα εξελιγμένα ευρωπαϊκά κράτη και δη ανεξάρτητα από το κυβερνητικό κόμμα και χωρίς πιέσεις από έξω μέσω απαραίτητων νόμων , οι οποίοι σύντομα υλοποιοιούνται από την διοίκηση και ειδικά από τον κρατικό μηχανισμό, ο οποίος είναι στις προηγμένες χώρες πολιτικά ανεξάρτητος και άκρως αποτελεσματικός( Ιδέ εδώ στο Μπλογκ το άρθρο “Αλλαγή, Μεταρρύθμιση, Πρόοδος, Ελίτ, Τεχνοκράτης”).
Έτσι έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι στην προηγμένη Ευρώπη την δυνατότητα να υλοποιούν τους νόμους και να ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ τους πολίτες.Τα κύρια πεδία των μεταρρυθμίσεων εστιάζονται στο τριτοκοσμικό, διεφθαρμένο, αναποτελεσματικό και αδηφάγο Δημόσιο, στις ιδιωτικοποιήσεις και στο ξεχαρβαλωμένο φορολογικό σύστημα.
Στην Ελλάδα δέον να λάβει χώραν κατ αρχάς η ριζική μεταρρύθμιση του Δημοσίου. Ας υπενθυμίσουμε, ότι επί 2500 έτη η τεράστια κινεζική αυτοκρατορία λειτουργούσε άριστα μέσω των δημοσίων υπαλλήλων ( Μανδαρίνων), οι οποίοι σπούδαζαν περίπου έξι χρόνια σε συνδυασμό με πολυάριθμες δυσκολότατες εξετάσεις και αξιολογήσεις και προετοιμαζόταν συστηματικά για τα καθήκοντά τους. Δηλαδή επικρατούσε ΑΠΟΛΥΤΑ η αξιοκρατία !
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι διατεθειμένος να πραγματοποιήσει την ριζική μεταρρύθμιση του Δημοσίου , γιατί το μεγαλύτερο μέρος των οπαδών του εργάζεται στο Δημόσιο και πέραν τούτου έχει προεκλογικά υποσχεθεί να διορίσει ακόμη 100 χιλιάδες ! Χαιρετίσματα από τον μακαρίτη «Υπαρκτό Σοσιαλισμό».
Οι ιδιωτικοποιήσεις , οι οποίες είναι σε όλον το κόσμο η conditio sine qua non για την οικονομική πρόοδο ( Ιαπωνία, Ηνωμένο Βασίλειο, Κίνα, Τουρκία, Βραζιλία, Νότια Κορέα, Ταϊβάν, Βιετνάμ κτλ.) δεν πρόκειται να υλοποιηθούν λόγω των ολέθριων και στην ουσία μαζοχιστικών μαρξιστικών-λενινιστικών αγκυλώσεων. Ετσι επιβεβαιώνεται η ήδη γνωστή εμπειρία, ότι οι πολιτικοί με μαρξιστικές-λενινιστικές καταβολές είναι τα πιό ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΑ πολιτικά στοιχεία και οι μεγαλύτεροι εχθροί της πραγματικής κοινωνικής προόδου.
Πιστεύουν οι «αριστεροί» πράγματι, ότι το παγκόσμιο καπιταλιστικό και δη φιλελεύθερο (δεν είμαι οπαδός του, αλλά ρεαλιστής) πλαίσιο θα επιτρέψει ύστερα από την παταγώδη κατάρρευση του ανίκανου και ολοκληρωτικού σοσιαλιστικού συστήματος τους ιδεολογικούς τους παλιμπαιδισμούς ;
Και όμως, οι συνθήκες είναι σήμερα σε γενικές γραμμές καλύτερες από εκείνες στο παρελθόν, γιατί η Ευρώπη απαιτεί μεταρρυθμίσεις και είναι ταυτόχρονα διατεθειμένη να βοηθήσει με ειδικούς.Τώρα έχει η Ελλάδα την μεγάλη ευκαιρία να υλοποιήσει επί τέλους μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δεν έγιναν ούτε στα παρελθόντα 200 έτη. Εδώ πρόκειται για μίαν επαίσχυντη ανικανότητα ιστορικών διαστάσεων.
Δημοσιευθέν συχνά στην Καθημερινή (πρώτη φορά στις 12.2.14 και τελευταία φορά στις , τελευταία φορά στις 18.7.17)